Bagienna niezapominajka:

nieznane życie Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej

Autor:
Arael Zurli
Wydawca:
Dom Wydawniczy Bellona (2015)
ISBN:
978-83-11-13276-4
Autotagi:
biografie
2.7 (3 głosy)
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Po przeczytaniu tej książki radykalnie zmienia się rozumienie jej poezji. Chimeryczny charakter tylko w części określa złe traktowanie innych ludzi, widzę tu ogromny wkład nieo­dpow­iedz­ialn­ego wychowania przez rodziców - totalne rozpieszczanie. • Lilka krótko przed śmiercią, w biedzie zeszła pomiędzy ludzi, zaczęła doceniać osobowość innych.
  • Charakter Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, zwanej Lilką, musiał być tak trudny jak ciężko czyta się tę książkę. Autor, ukrywający się pod wdzięcznym pseudonimem Arael Zurli, skupia się na ostatnich latach życia poetki, a ściślej – na samej emigracji, która rozpoczęła się z wybuchem wojny. Tytułem wstępu kreśli jeszcze kilka „sielankowych” lat przed wojną, pełnych rodzinnych kłótni, nieo­dpow­iedz­ialn­ego szastania pieniędzmi i wykorzystywania pozycji finansowej ojca – Wojciecha Kossaka – przez wszystkie dzieci. • We wrześniu Maria wraz z mężem opuściła Polskę, do klęski Francji stacjonowali tamże, następnie przebywali w Anglii. Mąż jawi się jako naprawdę kochający kapryśną poetkę, zapobiegliwy, choć niewolny od drobnych słabostek (hazard, kobiety). Jego żona zaś narzeka na wszystkich i wszystko, koncentruje się jedynie na zdobywaniu coraz to nowych strojów i samochodów (oczywiście wykorzystując męża). Jedno w tym wszystkim trzeba jej oddać – nie była skąpa i dzieliła się z trudem zdobywanymi rarytasami spożywczymi, posyłała też regularnie paczki rodzinie pozostałej w Kraju. • Książka jest kompletnie dołująca – z jej kart wynika, że absolutnie nikt w rodzinie Kossaków nie był ludzki. Aż nie chce się w to wierzyć. Bardziej stawiałabym na tendencyjne przestawienie rzeczywistości przez autora – tylko po co? Aby zwiększyć popyt na tę słabą mimo wszystko i wcale nie tak znów sensacyjną książkę?
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Katarynka
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo