W Chinach jedzą księżyc:

przezabawna historia Europejki w Azji

Tytuł oryginalny:
In China essen sie den mond
Autor:
Miriam Collée
Tłumacz:
Elżbieta Zarych
Lektor:
Patrycja Szczepanowska
Wydawcy:
Wydawnictwo Pascal (2014)
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix
Wydane w seriach:
Czytak Larix
Czytak Larix 20907-20923
ISBN:
978-83-7642-254-1, 878-83-7642-254-1
Autotagi:
druk
literatura
4.0 (6 głosów)

A może przeprowadzka do Chin? Miriam i Tobias chcą zmienić swoje europejskie poukładane życie i doświadczyć szalonej przygody. Gdy pewnego dnia pojawia się oferta pracy w Szanghaju, postanawiają zaryzykować. Kilka tygodni później lądują w betonowej orientalnej dżungli, w której żyje ponad 20 milionów ludzi. Ich oczom ukazuje się niesamowity obraz: parę osób wyszło na ulicę w piżamach, przez okno wylatuje kosz ze śmieciami, a dojrzałe kobiety paradują po mieście z torebkami Hello Kitty i ogromnymi lizakami. Czują się, jakby wylądowali na Księżycu. Jak przetrwać w świecie, w którym wszystko jest made in China? Dzięki poczuciu humoru, miłości i chińskiemu piwu! To historia o zderzeniu dwóch kultur, fascynująca, miejscami niepoprawna politycznie i baaardzo zabawna!
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Ciekawa książka opisujące życie codzienne Europejki (Niemki i jej rodziny) w Chinach ale nie jako wycieczkowej turystki ale mieszkańca. Autorka skupia się głównie na opisie problemów i ciekawostek z życia codziennego, momentami wplatając w to opisy jakichś atrakcji turystycznych, które odwiedziła (chyba raptem 3 lub 4). Świetnie opisuje mentalność Chińczyków, ich zachowanie, zwyczaje i motywacje życiowe. Czasem porównuje różnice kulturowe ale czyni to w taki sposób, że raz dostaje się jednej a raz drugiej nacji. Część z jej przygód z mieszkaniem była w mojej ocenie nieco „podkoloryzowana”, jednak nie psuło mi to odbioru całości. Pochwalić tu muszę autorkę za styl pisania – całość naprawdę świetnie i szybko się czyta, a duża dawka humoru (szczególnie fragmenty z dzieckiem) oraz dystans do własnej osoby powoduje, że czytelnik nie za bardzo może się przejąć zaistniałymi problemami. Po prostu – coś się wydarzyło i … żyjemy dalej. • Wyszła z tego całkiem interesująca pozycja czytelnicza, w sam raz do pochłonięcia w 1-2 dni. Każdy z rozdziałów ma na wstępie jakąś mniej lub bardziej głęboką myśl chińską – niektóre zapadają w pamięć. Np. taka charakteryzująca wg. mnie tę książkę – „Nic nie oczekując, unikniesz rozczarowań”.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo