Kuba Rozpruwacz: Portret zabójcy

Autor:
Patricia Daniels Cornwell
Tłumacz:
Ochab Janusz
Wydawca:
Prószyński i Spółka (2002)
Wydane w seriach:
Diament
ISBN:
83-7337-505-8
Autotagi:
druk
książki
3.0

Znana autorka powieści kryminalnych tym razem rusza tropem słynnego Kuby Rozpruwacza. Śledztwo nie jest łatwe, ponieważ od zbrodni przypisywanych Rozpruwaczowi minęło przeszło sto lat. Głównym podejrzanym jest znany malarz okresu wiktoriańskiego - Walter Richard Sickert, który oprócz obrazów pozostawił również wiele listów. W czasach gdy Sickert mieszkał w Londynie, nie padł na niego nawet cień podejrzenia. Cóż z tego, że nieraz dziwnie się zachowywał - u artystów to nic nadzwyczajnego. Mroczne obrazy Sickerta też mogą o nim wiele powiedzieć, jeżeli wie się, czego szukać. Autorka analizuje jego listy pod względem treści i charakteru pisma oraz dat i miejsca wysłania. Dziwnym zbiegiem okoliczności w prywatnej korespondencji artysty i listach, jakie Kuba Rozpruwacz wysyłał do policji, występuje wiele elementów podobnych. Analiza DNA uzyskanego z poślinionych znaczków i kopert również dostarcza pewnych danych. Niestety, brakuje materiału porównawczego, gdyż zwłoki Sickerta zostały poddane kremacji. Patricia Cornwell prowadzi swoje śledztwo drobiazgowo, przytaczając dokładne opisy zbrodni i wspierając się osiągnięciami współczesnej nauki. Wydaje się, że sprawę Kuby Rozpruwacza wreszcie można uznać za zamkniętą
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Epoka wiktoriańska i ulice Londynu to idealne tło dla takich zbrodni jakich dokonał Kuba Rozpruwacz. Dodatkowo sposób działania policji był niezbyt skuteczny a to doprowadziło do mylnych oskarżeń i dziwnych teorii. • Autorka dzięki swoim poszukiwaniom i pracy nad dokumentami ocalałymi z tamtych czasów ujawnia wszystko co udało się po ponad stu latach stwierdzić. Dla jednych będzie to wystarczająca analiza i zgodzą się z Patricia Cornwell co do osoby ukrywającej się pod krwawym pseudonimem. Ja skłaniam się wierzyć w taką teorię i wiem ,że zawsze znajda się osoby nie dopuszczające,że osoba opisana i przedstawiona jest mordercą. Ale to oceni każdy kto sięgnie po tę pozycję. • Książka dobrze napisana i dodatkowo zaopatrzona w fotografię i kopie dokumentów. Polecam ciekawym tamtych czasów i uprzedzam nawet takie kiepskie fotografie nie są miłym widokiem dla osób mających wyobraźnie bardzo plastyczną;)
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo