Wyniki wyszukiwania
1 - 3 / 3
Wiadomości: 7

Jak każda kobieta czytuję romanse i erotyki. Nie przypadły mi natomiast do gustu kryminały, choć w formie filmu przełknę je jakoś. Ostatnio czytuję serię książek Paulliny Simons ("Jeździec miedziany" itd.), gdzie pojawia się wątek historyczny, ale nie przytłaczajacy a zgrabnie "wmontowany" w całość. Z całego serca i z pełnym przekonaniem polecam ksiazki George R. R. Martina, na podstawie których powstał serial "Gra o tron". REWELACJA! Jak dla mnie jego oryginalność i kunsz pisarski nie mają sobie równych.

Link    PW    Źródło
Napisano: 17.04.2015 21:01:02 , ostatnia edycja: malinka2803, 17.04.2015 21:02:07
 
Wiadomości: 7

Sądząc po autorach (Lee Child i Jaromin-Gałuszka) to lubisz sensację, czyli coś z naszego świata, namacalnego, w co zostaje wmieszany wątek kryminału... Książki tych autorów fatycznie są ciekawe, zawierając w sobie dawkę kryminału do przełknięcia, która mogę powiedzieć raz- podkręca akcję, dwa-zabiera coś z rzeczywistości a daje światu w książce przedstawionemu pewien element, który ja nazywam pierwiastkiem Hollywood. To trochę tak jak Sparks z romansu robi sensację. Jego książki przyciągają... A skoro poszukujesz czegoś, co jest bliskie, a zarazem ekscytujące i "dalekie" (jakkolwiek by to rozumieć), to polecam książkę Erica Emmanuela Schmitta "Dziecko Noego", "Imigrantki", "Kobieta w lustrze". Autor polecany, choć niedoceniany tak mi się zdaje. Ja byłam oczarowana "Oskarem i Panią Róża". Jego historie są tak proste, a jednocześnie bardzo wymowne i niezwykle ujmujące. Czy skłaniają do płaczu?- Raczej nie, chyba bardziej uwrażliwiają i pokazują "oczywistą oczywistość" w niesamowicie inny sposób.

Link    PW    Źródło
Napisano: 30.04.2015 18:19:06
 
Wiadomości: 7

To polecam jeszcze książkę Małgorzaty Kalicińskiej "Lilka". Trudne tematy, bardzo przyziemne, nieobce, bliskie każdemu, które zupełnie zmieniaja obraz widzianego świata. jest to obraz widziany oczami umierajacej na nowotwór kobiety, jej opiekunki (siostry przyrodniej), która chorej nienawidzi, osób które są blisko chorej i jej opiekunki. Ja myślę, że kazdy z nas odnajdzie cząstke siebie w którejś z postaci. Polecam, choć ksiązka zdawać by się mogło nie ma happy endu, to ma niezwykła moc wlewana w serce czytelnika ogromnej dawki nadziei i siły. Ksiązka mi bliska, bo historia chorej bohaterki, to historia mojej ś.p. teściowej. Pozdrawiam.

Link    PW    Źródło
Napisano: 04.05.2015 22:59:33
 
1 - 3 / 3
Szukaj w wątku
Ania
Agula
Marcjanna
justyna.muszynska.52
jedrek
AnnDie
wlada.b
TrissM
foto.andrzej
kasandra69
malinka2803
Olciaczar
basia.ptasznik
Irulan
Weronika_Ignaciuk
Zaczytany-w-Ksiazkach
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo