Książka, która skusiła mnie "literacką nagrodą Nobla 2013". Przedstawia 8 historii, różnych kobiet, które chcą zmienić swój los. Brzmi ciekawie, prawda? Niestety tak nie jest. Po przeczytaniu dwóch rozdziałów stwierdzam jedno - smętne, tandetne i nudne! Pierwsza historia kobiety, która chce uciec od męża. Bardzo łatwo jej się to udaje, ale nie dojeżdża do miejsca docelowego - wysiada po drodze z autobusu i dzwoni do męża, żeby po nią przyjechał. Żałosne. Druga historia nauczycielki, która dostaje list od mężczyzny, którego kiedyś spotkała. Postanawia do niego jechać. Na miejscu okazuje się, że dopiero co pochował swoją żonę, i już u niego zostaje. Książka bardzo niskich lotów... Skończyłam tylko na dwóch z ośmiu historii, na więcej nie miałam już ochoty.

Kolejny zbiór lepszych i gorszych opowiadań, tym razem o miłości. Miłości w różnych wydaniach - począwszy od miłości rodzicielskiej po miłość do czworonoga. • Najbardziej podobały mi się dwie historie - "Najukochańszy pies" i "Kłopoty w Pollensa Bay". Pierwsza - opisuje miłość do starego psa, który zawsze był wiernym przyjacielem. I choć zwierzak jest przeszkodą do zmian w życiu jego właścicielki, to ta nie zostawia swojego pupila. Druga - to zabawna historia o nadopiekuńczej matce, dla której żadna dziewczyna nie będzie wystarczająco dobra dla jego syna. Opowiadanie genialnie pokazuje ludzką naturę. • Jedno opowiadanie, "Drugi gong", pojawił już się w innym zbiorze opowiadań. Troszkę rozczarowała mnie taka "powtórka". Co do reszty opowiadań - były przeciętne, krótkie i nie porywające. Zdecydowanie wolę konkretne zagadki kryminalne.

Uwielbiam twórczość Musso. Jego książki są owiane tajemnicą, skłaniają do refleksji i mają nieoczekiwane zwroty akcji. Przy tym czyta się je niesamowicie szybko i przyjemnie. Każdy rozdział sprawia, że chcesz więcej - tym samym nie możesz się od książki oderwać. • "Ponieważ Cię kocham" - brzmi jak romansidło, ale na szczęście - nic bardziej mylnego! To mądra opowieść o tym jak trudno pogodzić się ze stratą bliskiej osoby i nauczyć się wybaczać. To lekcja rewelacyjnie ukazująca, że nie należy zadręczać się przeszłością, tylko trzeba zadbać o swoją przyszłość. Bardzo wartościowa i godna polecenia książka!

Wzruszająca historia małego Oskarka, który choruje na raka. Świetnie pokazane podejście chorego chłopca, jak i tego, jak zachowują się jego najbliżsi i personel. Pobyt w szpitalu, choroba, życie - oczami umierającego dziecka. Rewelacyjne odniesienia do życia, jacy jesteśmy w określonym wieku, co dla nas jest najważniejsze. Genialnie opisana również wiara w Boga i to jak ułatwia przetrwać nam w takich trudnych chwilach, jak śmierć. Ciekawą postacią jest także pani Róża, która jako jedyna potrafi odnaleźć się w tej trudnej sytuacji. Dzięki temu doskonale się dogadują i tworzy się między nimi wyjątkowa więź zrozumienia. Bardzo wartościowa i trudna książka.

Kolejna rewelacyjna książka Tess Gerritsen. Żałuję tylko, że tak szybko ją przeczytałam, bo w tej serii jest jeszcze sporo pozycji przed nią - o czym dowiedziałam się za późno. Co więcej - są w niej nawiązania do poprzednich części. Dlatego zwróćcie uwagę, po którą książkę sięgacie. Ja zamierzam teraz wrócić do właściwej kolejności. • Wracając jednak do tego tytułu. Genialna historia o trójce dzieci, które cudem uniknęły śmierci. Najpierw giną ich rodzice, a potem rodziny zastępcze, w których się wychowywali. Po kolejnym ataku trafiają do zamkniętej szkoły, gdzie pozornie nic im nie grozi. Książka cały czas trzyma w napięciu. Czekasz na to co za chwilę się wydarzy. Razem z bohaterami poszukujesz odpowiedzi. • Co raz bardziej uwielbiam Tess Gerritsen i z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam kiedy będę miała kolejną jej książkę w ręce.