świetna i wybitna książka ukazująca nie tylko losy i historię niezwykłej ulicy, ale jest to również wspaniała lektura przed i powojennej historii Warszawy

Świetna książka i w dodatku na faktach. Polecam

Druga i chyba najlepsza jak na razie część przygód dzielnego polskiego szlachcica.To tutaj główny wątek nabiera tępa i błysku intrygi, które powodują, że bardzo trudno oderwać się od lektury.Ta cześć jest chyba najbardziej dynamiczna, co powoduje,że książkę się dosłownie chłonie jak wodę.Jeśli ktoś po 1cz. ma wątpliwości, czy wciągnie się w fabułę,to po lekturze tej części będzie żałował,że od razu nie ma pod ręką 3 części.

Niestety ja bardzo się zawiodłem i rozczarowałem Joylandem. Skusił mnie opis, który zapowiadał intrygującą książkę z pogranicza dramatu, grozy i kryminału. Tymczasem dostajemy dość lekką historyjkę obyczajową o dorastaniu młodego człowieka i jego problemach sercowych. Przez zdecydowaną większość książki praktycznie nic się dzieje poza opisami pracy jaką wykonuje bohater oraz jego załamania po rozstaniu z dziewczyną. Wątek kryminalny jest zasygnalizowany na początku, po czym pozostawiony na 2 planie niemal do końca. Przyznam się, że już w połowie chciałem przerwać lekturę ,ale dobrnąłem jakoś do końca. W samej końcówce akcja minimalnie przybiera na tempie ,ale mimo to ogólna ocena jest słaba.

Trzecia odsłona Samozwańca.Dziwię się trochę negatywnych komentarzy, bo jest to udana kontynuacja.Dla mnie osobiście trochę słabszą od 2,ale lepszą od 1.Być może nie ma tu tylu pojedynków,co w poprzednich częściach i nie obfituje w tak wiele szlacheckich dialogów i wywodów, których z uśmiechem i zaciekawieniem się czytało,ale też rozwój głównego wątku jest największy.Poza tym zachowuje wszystkie dotychczasowe zalety zmieniły się jedynie nieznacznie akcenty.Po skończonej lekturze duuuży głód oczekiwania na następną część.