Nie spodziewałam się, że ta książka aż tak mi się spodoba. Naprawdę! Poprzednie dwa tomy były fajne, ale bez większego szału. Natomiast tutaj zostałam bardzo pozytywnie zaskoczona. W końcu akcja nabrała tępa. Coś zaczęło się dziać. Na dodatek czytelnik miał okazję poznać inną, ciekawą choć kontrowersyjną kulturę, w której nie brakuje brutalności, intryg oraz nieustającej walki. Wszystko to stworzyło bardzo ciekawą i wciągającą lekturę, choć trzeba przyznać, że Jardir jest postacią nie do końca budzącą pozytywne emocje. • Zaintrygowana wydarzeniami z księgi pierwszej z przyjemnością sięgnę po następną. Gorąco polecam. • Szukaj mnie na: • [Link] • [Link]

Gdybym miała opisać tą książkę jednym zdaniem to posłużyłabym się cytatem „serce można oddać tylko raz”, który idealnie obrazuje motyw przedstawiony w „Mimo moich win”. Nie spodziewałam się, że ta książka okaże się taka dobra. Czytało się ją po prostu rewelacyjnie, a wszystko dzięki świetnej fabule i narracji bezustannie podtrzymującej napięcie. Tarryn Fisher wykonała kawał dobrej roboty. Ta historia jest pełna kłamstw, intryg, zazdrości i niespełnionej miłości, a jednak nie jest typowym romansem. Nigdy nie czytałam czegoś takiego. • „-Mogę cię znów zobaczyć?- Stał tuż przed latarnią uliczną, a ona roztaczała eteryczną łunę wokół jego barków. • - Co być zrobił gdybym odmówiła? • -Nie odmawiaj.” • Bardzo spodobała mi się kreacja bohaterów, choć muszę przyznać, że nie mam pojęcia za co tak naprawdę polubiłam główną bohaterkę. W końcu Olivia to egoistyczna osoba, która dąży do celu nie zważając na uczucia innych. Fakt, trzeba przyznać, że później tego żałuje, jednak to nic nie zmienia w sposobie jej postępowania. Mimo to ma w sobie coś magnetyzującego. Niestety nie mogę tego samego powiedzieć o Calebie. Od początku miałam nieodparte wrażenie, że Olivia zbytnio go idealizuje. Wszystko wydawało się u niego zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe, jakby w ogóle nie miał żadnych wad. A przecież w życiu nigdy nie jest tak, że całą winę za niepowodzenie w związku ponosi tylko jedna osoba… • Jedynym minusem tej książki według mnie jest zakończenie. Pozostawiało po sobie pewien niedosyt. • „Życie zawsze idzie dalej, nawet jeśli czasami musi cię ciągnąć siłą, a ty wierzgasz nogami • i krzyczysz.” • Na koniec powiem tylko, że gwarantuje wam, iż nie dośw­iadc­zyli­ście­ do tej pory z żadną książką czegoś takiego jak z „Mimo moich win”. Tej książki nie da się opisać słowami. To trzeba po prostu przeczytać. Gorąco polecam! • Aleksandra • *Wszystkie cytaty pochodzą z książki „Mimo moich win” autorstwa Tarryn Fisher. • Szukaj mnie na: • [Link] • [Link]

Przyznam szczerze, że nie wiem co powiedzieć o tej książce. Historia wydawała się być bardzo realistyczną, jednak nie wywarła na mnie absolutnie żadnego wrażenia. Owszem czytało się ją bardzo przyjemnie i szybko, ale nie jest to książka, którą będę wspominać za miesiąc, dwa, tylko natychmiast o niej zapomnę. Wielka szkoda, bo zmarnowano jej potencjał. „Niebezpieczne kłamstwa” mogły być naprawdę dobrym thrillerem lub kryminałem, a tymczasem okazały być przeciętną książką z romansem w tle. • Z przykrością muszę stwierdzić, że jest to chyba najsłabsza z książek autorstwa Fitzpatrick.

Ostatnio coraz częściej przekonuje się do rodzimych autorów i zaczynam czytać ich książki z nieskrywaną przyjemnością. Jednak dopóki nie poznałam twórczości Magdaleny Witkiewicz nie podejrzewałam nawet, że będę czekać na moment, w którym sięgnę po więcej niż jedną książkę polskiego autora. Wydawać by się mogło to niemożliwe, a tu proszę. • „Po prostu bądź” to po prostu piękna książka. Żałuję, że nie sięgnęłam po nią wcześniej, ponieważ chyba nie miałam jeszcze okazji czytać tak pięknej książki o miłości wywodzącej się z przyjaźni. O najpiękniejszym rodzaju miłości jaki może być. Nie sposób przy tej książce się nie wzruszyć. To historia, która wciąga od pierwszych stron. Trudno się nie zgodzić z wydawcą, bo to naprawdę najpiękniejsza książka o miłości. • Aleksandra • Szukaj mnie na: • [Link] • [Link]

Mieliście już okazję poznać twórczość Colleen Hoover albo Tarryn Fisher? Sama przeczytałam prawie wszystkie książki tych autorek i z ręką na sercu mogę powiedzieć, że je uwielbiam. Dlatego kiedy tylko byłam w stanie sobie pozwolić na zakup ich wspólnej książki zrobiłam to bez zawahania. • „Never Never” to historia dwójki nastolatków, którzy w niewyjaśnionych okolicznościach stracili pamięć i próbują zrozumieć co jest tego przyczyną. Przyznam szczerze, że oczekiwania co do tej książki miałam duże. W końcu teoretycznie z pod pióra Fisher i Hoover nie mogło wyjść nic przeciętnego. Niestety w praktyce bywa różnie. Historia zawarta w książce, choć przyjemna i z dużym potencjałem, okazała się być po prostu naiwna. Może to wina mojego wieku, albo podejścia do życia, ale zakończenie wydało mi się zupełnie nierealne. Trochę szkoda, bo zapowiadało się ono odrobinę mroczno i naprawdę ciekawie, a co najważniejsze bardziej realnie! Jednak w ogólnym rozrachunku powiedziałabym, że „Never Never” było przyjemną i lekką lekturą ze sporą dawką tajemnic oraz wartką akcją. Idealnie nadającą się na upalne wieczory. • Aleksandra • Szukaj mnie na: • [Link] • [Link]