To moje drugie podejście do Cobena. Niestety mało udane. O ile "Już mnie nie oszukasz" można było śmiało nazwać thrillerem tak "Nieznajomy" ociera się bardziej o mało straszną a wręcz nużącą lekturę obyczajową. Niby podstawy są dobre - jest tajemnica, zaginięcie i morderstwo,ale...no właśnie - umówmy się, że to za mało. Zakończenie też nie ratuje sytuacji serwując nam niby zaskakujące, ale też momentami zbyt abstrakcyjne rozwiązanie. Nawet czytając tą książkę w pięknej nadmorskiej scenerii nie przekonałam się do niej na tyle, by dać więcej niż 5/10

Ta książka to przyjemne dla oka zestawienie kilkudziesięciu przedstawicieli polskiej sceny ilustracji dzisiejszych czasów. Autor postawił na młodych, bardziej lub mniej znanych grafików, nie pomijając w tym nawet samego siebie (wcale nie trąciło ironią do narcyzmu..). Sekcje mają formę rubryczek w których znajdziemy pokaźne ilości prac i krótki opis o ich autorze. Osobiście forma wywiadu i głębszej pogadanki zawarta w bliźniaczej pozycji „Ten łokieć źle się zgina” przekonała mnie do siebie bardziej, więc odczułam tu pewien niedosyt, ale plusem tej pozycji są na pewno mini ankiety z "ulubieńcami" artystów z różnych dziedzin kulturalnych na końcu każdego rozdziału. To taka dodatkowa dawka inspiracji w pigułce. Podsumowując książka bardziej do oglądania niż czytania- ale polecam 👍

To moje pierwsze podejście do autorki Muminków w wydaniu "dla dorosłych". Przyznając szczerze, że nigdy nie byłam zbyt dużą fanką wspomnianej kultowej sagi, nie do końca wiedziałam czego spodziewać się po tej pozycji. Od pierwszych stron poznajemy miasteczko i główne bohaterki w sposób bardzo...skandynawski. Pewnego rodzaju chłód i zdystansowana specyfika miast północy jest tak namacalna, że ja od razu dałam się wciągnąć w niesamowity świat oparty na pograniczu tajemnicy i życia codziennego. Ta książka jest ciężka do zrecenzowania bo jest ona bardzo specyficzna - niektórzy zobaczą w niej jedynie nudny opis życia dwóch kobiet, który nie wnosi nic poza nudnym streszczeniem kilku miesięcy z ich życia. Dla mnie to niesamowicie zbudowana relacja dwóch osób, poprzez obraz ich codzienności, często oderwanych od rzeczywistości spostrzeżeń i najzwyklejszych czynności. Stron jest niewiele ale magia która się na nich dzieje była czymś czego totalnie nie spodziewałam się po tej książce i co na pewno zasługuje ode mnie na 9/10 :)

Temat i styl bardzo wciąga, książkę pochłania się szybko, jednak temat relacji Sylwii z Mateuszem oraz nastrój jaki towarzyszył tym rozdziałom był dla mnie tak ciężki i irytujący, że nie mogłam zdobyć się na wyższą ocenę. Wiem, że to plus gdy książka wyzwala takie emocje,, jednak mnie zalewała przede wszystkim fala zażenowania i chęci jak najszybszego skończenia książki, żeby tylko już nie czytać rozdziałów opowiadanych przez Sylwie. Dawno żadna bohaterka mnie aż tak nie denerwowała. Polecam by samemu wyrobić sobie zdanie, fabuła b.dobra.

To chyba moja ulubiona książka Reginy, jakie do tej pory wyszły z serii "50 lekcji..". Może wynika to z podjętych tematów, a może czytałam ją w odpowiednim momencie i czasie. Opowiedziane historie są w większości losem samej bohaterki i nie ma w nich aż takiego duchowego podłoża jakie często towarzyszyło historiom z poprzednich części, przez co ta pozycja przemówiła do mnie bardziej a opowieści wydały się bardziej przyziemne (choć nie pozbawione odrobiny magicznych zbiegów okoliczności). Ogólnie książkę czyta się przyjemnie a po skończeniu lektury ma się miłe uczucie by docenić codzienność i żyć swoim życiem na całego :)