Bardzo słaba pozycja, nudna, przewidywalna, pozbawiona emocji, erotyzmu, głębszych uczuć. Bezsensowne opisy codziennych czynności (typu używania perfum, które nagle wypadają z rąk - po co?) które nic nie wnoszą do fabuły i zdają się być zapchajdziurami.

Paulina Świst w „Przekręcie”, trzeciej części serii „Karuzela”, przedstawia dalsze losy Olki i Orła, chociaż po prawdzie jakby zostawiając ich w cieniu. Poznajemy seksownego prokuratora Bartłomieja Torbickiego i policjantkę, Pole Szydłowską. Kiedyś byli parą, rozstali się niezbyt elegancko to i przypadkowe spotkanie nie wywoła euforii w tych dwojga. Teraz przyjdzie im razem współpracować na śmierć i życie, i to dosłownie. A jeśli dołożyć do tego poczucie humoru połączone z erotyzmem autorki to powieść zapowiada się na iście wybuchową.

Zdałam sobie sprawę,że zostało mi już tylko 9 książek tej autorki do przeczytania 😭 ubolewam bardzo,bo świetnie się przy nich bawię, jak na karuzeli! 🤣 Kocham dialogi w tych książkach i w sumie przez całą lekturę banan nie schodzi z mojej twarzy 😁 • Jednak jak doszłam do końca to już nie byl banan a wielkie O 😱 no tego się nie spodziewałam kompletnie! I nie do końca mi się podoba! • W tej części jest mój cebeeś Michał 😁 no uwielbiam go zaraz po Wyrwie! Taki wpada, robi rozpi...ol i wypada 😁 Chuck Norris normalnie 😁

Książka „Karuzela” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pauliny Świst. „Karuzela” to także pierwsza część cyklu o tej samej nazwie. • Paczka znajomych adwokatów korzystając z prawniczej wiedzy i kontaktów w przestępczym półświatku postanawia rozkręcić karuzelę podatkową. Szybkie i duże pieniądze niewątpliwie kuszą, ale jednak nie wszystkich. Jest ktoś kto nie wchodzi w ten biznes i twierdzi, że przyda się jak reszta wpadnie. Sprawy nie ułatwia romans pomiędzy Piotrem i Olką. • Akcja książki jest wartka, nie pozwala się nudzić, jednak język jakim jest napisana pozostawia trochę do życzenia. Odniosłam wrażenie, że autorka nie używa przekleństw, aby podkreślić emocji tylko aby było ich jak najwięcej.

Ostatnia część serii gruzińskiej. I chyba cieszę się, że to już koniec. Nie czytałam tak drastycznych scen jak w tej serii. Tak wysoka moja ocena za szybki zwroty akcji, książka trzyma w napięciu do ostatnich scen. Polecam dla osób z mocnymi nerwami. Czasami odkładałam książkę, bo akcje były dla mnie za mocne, dlatego czytałam ją tydzień. • Obydwie Serie o mafii rosyjskiej i gruzińskiej pochłonęła w tydzień, bo są tak wciągające i ciężko odłożyć książkę. Żyłam ta historia cały ten tydzień, nawet w snach :) • Książki czyta się lekko i szybko, co jest prawdziwym majstersztykiem ze strony autorki gdyż opowiadają dość krwawe i brutalne historie. Zwroty akcji są zaskakujące, wątki romantyczne chwytają za serce, a przy okazji można się dowiedzieć wiele o mafii rosyjskiej/gruzińskiej/czeczeńskiej jak i o samych zwyczajach w tychże państwach.