Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
marion.jarka
Najnowsze recenzje
  • [awatar]
    marion.jarka
    Posłowie Tokarczuk dodaje ciekawą krytykę antr­opoc­entr­yzmu­ w eseju Junga - szkoda, że nie jest ona bardziej rozwinięta. • Widzę w jaki sposób ujęcie Junga może być obrazoburcze dla osób wierzących - interpretuje słowa Boga w kontraście do jego działań, szczególnie tych przedstawionych w Starym Testamencie - tak jak odczytuje się słowa człowieka, który świadomie bądź nie, mówi co innego niż rzeczywiście uważa. Wyjaśnia też jak bycie alfą i omegą paradoksalnie ogranicza Jego wgląd w świat który stworzył. • Mimo że esej ma tytuł "odpowiedź Hiobowi" z dużo większą uwagą omówiony został przykład Apokalipsy świętego Jana, zarówno pod kątem paradoksalnej natury Boga i Jezusa ale również w kontekście cienia kryjącego się w nieświadomoścj samego apostoła. • Myślę, że to jedna z tych książek która zyskuje na wartości w kontekście innych tekstów kultury, bo po jej przeczytaniu dostaje się dodatkowe ustawienie w personalnym kalejdoskopie krytycznego spojrzenia
Planowane i pożądane pozycje
Brak pozycji
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo