Spacer po Krakowie • Autor: Zofia Jurczak • Moja ocena: 8/10 • Publikacja „Spacer po Krakowie” autorstwa Zofii Jurczak to bardzo dobrze przygotowany przewodnik turystyczny, który z powodzeniem może pełnić rolę praktycznego towarzysza zarówno dla osób odwiedzających stolicę Małopolski po raz pierwszy, jak i dla tych, którzy chcą spojrzeć na to miasto z nowej perspektywy. • Autorka w sposób przemyślany i uporządkowany prowadzi czytelnika przez 14 różnych tras spacerowych – każda z nich ma swoją wyraźną strukturę, prowadzi przez inną część Krakowa i opowiada nieco inną historię. Dzięki temu książka zyskuje dynamikę i pozwala dostosować lekturę (lub zwiedzanie) do własnych zainteresowań i możliwości czasowych. • Zofia Jurczak unika przesadnie rozbudowanych opisów – jej komentarze są rzeczowe, zwięzłe i jednocześnie trafne. Każda z tras wzbogacona jest fotografiami, które pomagają lepiej wyobrazić sobie opisywane miejsca oraz budują wizualne ramy podróży. Co ważne, fotografie nie są jedynie dodatkiem – pełnią funkcję wspomagającą orientację w terenie i wzmacniają odbiór całości. • Na uwagę zasługuje również ton narracji – książka napisana jest w sposób przystępny, a jednocześnie pełen szacunku dla historii i dziedzictwa Krakowa. Autorka wykazuje się dobrą znajomością tematu i umiejętnie łączy informacje praktyczne z ciekawostkami historyczno-kulturowymi, co sprawia, że przewodnik nie nuży i zachęca do aktywnego poznawania miasta. • Warto jednak pamiętać, że mamy do czynienia z przewodnikiem, a nie rozbudowanym esejem historycznym. To narzędzie do zwiedzania – dobrze skonstruowane, atrakcyjnie zilustrowane i funkcjonalne. Nie jest to lektura do wieczornego zaszycia się w fotelu, ale doskonały materiał do zabrania w drogę, w rękę, na ulicę. • Podsumowując – „Spacer po Krakowie” to przewodnik, który wyróżnia się solidnością opracowania i intuicyjną strukturą. Idealnie sprawdzi się zarówno jako inspiracja do spaceru po mniej znanych zakątkach miasta, jak i jako pomoc w poznawaniu krakowskich klasyków. Zdecydowanie warto po niego sięgnąć – z mapą w ręku i wygodnymi butami na nogach. • ** 23:27 * 11.07.2025 * 61/2025 *

Hen. Na północy Norwegii • Autor: Ilona Wiśniewska • Moja ocena: 8/10 • „Hen. Na północy Norwegii” to reportaż, który wciąga od pierwszych stron i prowadzi czytelnika w rejony rzadko odwiedzane – zarówno przez turystów, jak i przez media. Ilona Wiśniewska z właściwą sobie wrażliwością zabiera nas w podróż na północ Norwegii, do miejsca surowego, zimnego, oddalonego od wszystkiego, co znane i oswojone. Jednocześnie, dzięki jej opowieści, to odludzie nabiera głębi, koloru i autentycznego znaczenia. • Autorka z dużym wyczuciem portretuje lokalną społeczność – ludzi, którzy żyją w rytmie natury, walczą z izolacją, ale i potrafią z niej czerpać siłę. Przedstawia ich historię, codzienne zmagania i tradycje, pozwalając nam spojrzeć na świat z ich perspektywy. Zamiast powierzchownych opisów mamy do czynienia z głębokim zanurzeniem w rzeczywistość miejsca, które z pozoru może wydawać się mało znaczące, a w rzeczywistości okazuje się pełne życia, sprzeczności i godności. • Cennym elementem książki jest jej spokojne tempo – autorka nie próbuje niczego przyspieszać, nie ucieka w sensację ani egzotyzację. Opowiada o świecie, który zna, i który zrozumiała, dając czytelnikowi możliwość doświadczania go na własnych warunkach. Opisy są sugestywne, ale nienachalne – pozwalają wejść w rytm opowieści i dają przestrzeń na własną refleksję. • Warto również zaznaczyć, że tytułowe „hen” – norweskie słowo oznaczające „daleko” – staje się symbolicznym kluczem do całej książki. To nie tylko odniesienie do geograficznego oddalenia, ale także metafora wyobcowania, inności i osobliwej siły, jaką daje życie na marginesie wielkiego świata. • Choć książka nie aspiruje do bycia rozprawą socjologiczną, niesie ze sobą wiele treści poznawczych i emocjonalnych. Dzięki niej możemy nie tylko poznać daleką północ Norwegii, ale też zrozumieć, że każde miejsce – nawet to, które wydaje się być „na końcu świata” – ma swoje znaczenie, swój rytm i swoje historie. • Zdecydowanie warto po nią sięgnąć – zarówno dla wartości literackich, jak i dla wyjątkowej atmosfery oraz rzadko spotykanej perspektywy. Gorąco polecam. • ** 23:41 * 08.07.2025 * 60/2025 *

Z mądrości Talmudu • Autorzy: Szymon Datner, Anna Kamieńska • Książka „Z mądrości Talmudu” to pozycja zasługująca na uwagę przede wszystkim ze względu na tematykę, która w polskojęzycznej literaturze wciąż pozostaje stosunkowo mało eksponowana. Autorzy podejmują się ambitnego zadania przybliżenia czytelnikowi fragmentów Talmudu – jednego z najważniejszych tekstów tradycji żydowskiej, który przez wieki stanowił fundament intelektualny i duchowy dla społeczności żydowskich. • Publikacja zawiera starannie wybrane cytaty, maksymy oraz przypowieści, które w przystępny sposób oddają bogactwo talmudycznej mądrości. Teksty źródłowe są opatrzone komentarzami krytycznymi, których autorski charakter stanowi wartość dodaną. Anna Kamieńska, znana ze swojego literackiego wyczucia, wnosi do opracowania element refleksji humanistycznej, co czyni książkę nie tylko kompendium wiedzy religijnej, ale też zbiorem uniwersalnych rozważań o człowieku, etyce i sensie życia. Z kolei Szymon Datner zapewnia rzetelność i kontekst historyczny, co wzmacnia wiarygodność całej pracy. • Choć objętościowo publikacja nie jest duża, nie należy traktować jej jako lektury łatwej czy szybkiej. Zawarte w niej fragmenty wymagają uważnego czytania, refleksji i często – powrotu do wcześniejszych stron. To książka, którą najlepiej przyswaja się w ciszy i skupieniu, traktując ją nie jako dzieło do pochłonięcia w jeden wieczór, ale jako przewodnik po duchowości i intelektualnej głębi judaizmu. • Na szczególną uwagę zasługuje również fakt, że autorzy potrafili zbalansować szacunek wobec źródeł z własną, współczesną wrażliwością – dzięki temu „Z mądrości Talmudu” może być cenną lekturą zarówno dla osób zain­tere­sowa­nych­ kulturą żydowską, jak i tych poszukujących bardziej uniwersalnych odpowiedzi na pytania o dobro, sprawiedliwość czy relacje międzyludzkie. • Podsumowując: książka ta to wartościowe źródło refleksji, które wprowadza czytelnika w świat myśli talmudycznej w sposób przemyślany i pełen szacunku. Wymaga cierpliwości i skupienia, ale z pewnością odwdzięcza się głębią treści. • ** 23:37 * 05.07.2025 * 59/2025 *

Z mądrości Talmudu • Autorzy: Szymon Datner, Anna Kamieńska • Książka „Z mądrości Talmudu” to pozycja zasługująca na uwagę przede wszystkim ze względu na tematykę, która w polskojęzycznej literaturze wciąż pozostaje stosunkowo mało eksponowana. Autorzy podejmują się ambitnego zadania przybliżenia czytelnikowi fragmentów Talmudu – jednego z najważniejszych tekstów tradycji żydowskiej, który przez wieki stanowił fundament intelektualny i duchowy dla społeczności żydowskich. • Publikacja zawiera starannie wybrane cytaty, maksymy oraz przypowieści, które w przystępny sposób oddają bogactwo talmudycznej mądrości. Teksty źródłowe są opatrzone komentarzami krytycznymi, których autorski charakter stanowi wartość dodaną. Anna Kamieńska, znana ze swojego literackiego wyczucia, wnosi do opracowania element refleksji humanistycznej, co czyni książkę nie tylko kompendium wiedzy religijnej, ale też zbiorem uniwersalnych rozważań o człowieku, etyce i sensie życia. Z kolei Szymon Datner zapewnia rzetelność i kontekst historyczny, co wzmacnia wiarygodność całej pracy. • Choć objętościowo publikacja nie jest duża, nie należy traktować jej jako lektury łatwej czy szybkiej. Zawarte w niej fragmenty wymagają uważnego czytania, refleksji i często – powrotu do wcześniejszych stron. To książka, którą najlepiej przyswaja się w ciszy i skupieniu, traktując ją nie jako dzieło do pochłonięcia w jeden wieczór, ale jako przewodnik po duchowości i intelektualnej głębi judaizmu. • Na szczególną uwagę zasługuje również fakt, że autorzy potrafili zbalansować szacunek wobec źródeł z własną, współczesną wrażliwością – dzięki temu „Z mądrości Talmudu” może być cenną lekturą zarówno dla osób zain­tere­sowa­nych­ kulturą żydowską, jak i tych poszukujących bardziej uniwersalnych odpowiedzi na pytania o dobro, sprawiedliwość czy relacje międzyludzkie. • Podsumowując: książka ta to wartościowe źródło refleksji, które wprowadza czytelnika w świat myśli talmudycznej w sposób przemyślany i pełen szacunku. Wymaga cierpliwości i skupienia, ale z pewnością odwdzięcza się głębią treści. • ** 23:37 * 05.07.2025 * 59/2025 *

Skarby Królestwa Grzmiącego Smoka. Tajemnice Bhutanu • Autor: Ashi Dorji Wangmo Wangchuck • Moja ocena: 6/10 • Książka „Skarby Królestwa Grzmiącego Smoka. Tajemnice Bhutanu” podejmuje fascynujący temat, jakim bez wątpienia jest Bhutan – kraj do dziś owiany tajemnicą, położony z dala od utartych szlaków masowej turystyki, rzadko obecny w zachodnich opracowaniach kulturowych czy historycznych. Już sam fakt, że autorką jest królowa matka Bhutanu, czyni tę publikację wyjątkową pod względem perspektywy – możemy spojrzeć na Bhutan niejako od środka, oczami osoby związanej z jego dworem, tradycją i codziennością. • Niestety, mimo tak dużego potencjału, książka pozostawia niedosyt. Styl narracji jest dość prosty, momentami wręcz surowy literacko. Zamiast pogłębionego reportażu, czy spójnego eseju kulturowego, czytelnik otrzymuje raczej zbiór luźno powiązanych refleksji i wspomnień z podróży po różnych regionach kraju. Struktura książki przypomina dziennik podróżny, wzbogacony opisami przyrody i codziennego życia mieszkańców, co może przypaść do gustu osobom szukającym lekkiego wprowadzenia do tematu. Jednak czytelnik oczekujący solidnego opracowania kulturowego czy analizy społeczno-historycznej może poczuć się rozczarowany. • Niewątpliwie najmocniejszą stroną książki są fragmenty poświęcone duchowości i religijności mieszkańców Bhutanu. Autorka trafnie ukazuje, jak głęboko zakorzeniony jest buddyzm w tożsamości narodowej tego niewielkiego państwa, jak wpływa na relacje społeczne, rytm życia oraz podejście do natury. To właśnie ten aspekt – związek religii z kulturą i państwowością – stanowi najbardziej wartościowy element całej publikacji. • Podsumowując: książka ma walor poznawczy i może zainteresować osoby, które stawiają pierwsze kroki w zgłębianiu tematyki bhutańskiej. Nie jest to jednak dzieło wybitne literacko ani pogłębione pod względem analitycznym. Zdecydowanie warto je potraktować jako ciekawostkę lub wprowadzenie, nie zaś jako kompleksowe źródło wiedzy o Bhutanie. • Polecam z zastrzeżeniem – bardziej jako lekki, osobisty szkic niż pełnoprawny reportaż kulturowy. • ** 22:20 * 04.07.2025 * 58/2025 *