Najsłabszą stroną książki są ilustracje - nie złe, tylko nieoddające nijak wykreowanego przez autorkę, fantastycznie opisanego świata. Ilustracyjnie jest więc trochę jak na jakiejś drukowanej tkaninie na pościel dla dzieci, choć ogr wygląda naprawdę ogrowato. :) Najmocniejszą stroną jest zaś... Cała reszta. • "Fabryka marzeń" to cudowna książka, ucząca prze­ciws­tawi­aniu­ się przemocy w sposób pokojowy i pełen zrozumienia. Zawiera w sobie pięknie i po dziecięcemu podane dokładnie te wartości, które stanowią trzon mojego rodzicielstwa. Nauka o akceptacji odmienności, o byciu sobą, o źródłach przemocy i okrucieństwa, które nas otaczają ( chośbyśmy się bardzo starali, nie stworzymy naszym dzieciom gotowego bezprzemocowego świata na cito, ale możemy w nich zaszczepić wiedzę o tym, że "zło" najczęściej bierze się ze zła wcześniej zaznanego i że warto próbować przerwać ten cykl, choćby okazując zrozumienie i empatię). Ale to książka o czymś więcej: o wartości marzeń i wiary w ich realizację. I o współistnieniu, o radości, jaką mogą dać relacje z innymi. • Bajka przeszła najważniejszą próbę - czytana była bowiem Młodemu Czytelnikowi, dziecku szczególnie wrażliwemu na wszelką krzywdę istot żywych i opro­test­owuj­ącem­u każdą lekturę, w której pojawi się choć cień przemocy, zła czy grozy dla samego rozwinięcia akcji. Młody Czytelnik po lekturze był zadowolony i pełen własnych refleksji na temat prezentowanych zachowań i wartości. To dla mnie najlepiej świadczy o wysokiej klasie tej pozycji.

Szybka rozrywka alternatywna. • Nie jestem fanką tego gatunku, doceniam jednak kosmopolityczne podejście, dobrze skonstruowaną fikcję osadzoną w realnym świecie (w ujęciu geopolitycznym i historycznym) i dobrą kreskę. Twórca ilustracji nie szedł na skróty i skonstruowanie tylu przyjemnych w odbiorze, szczegółowych ilustracji budzi mój szacunek. Najsłabszy w tym wszystkim jest może sam temat lub pomysł, ale mimo to komiks mnie wciągnął.

Pozycja zdecydowanie wyczerpująca temat. Niestety, daleko odbiegające od głównego bohatera historyczne i kulturowe wątki poboczne (choć powiązane), mogą zniechęcić wszystkich, którzy nie są zapalonymi humanistami czy pasjonatami historii.

Nie będę szukać winnych. Nie oskarżę ani siebie - o to, że czegoś nie zrozumiałam, że to treści dla wybranych. Ani autorki - że nijakie to jakieś. Ani tłumacza - że to w przekładzie pies pogrzebany. • Nie pamiętam już, jak na tę książkę trafiłam. Zachęcona opisem autorstwa Ryszarda Koziołka, umieszczonym na rewersie okładki, kilkukrotnie do niej podchodziłam. Dobrnęłam więc jakoś do połowy i mówię: pas. Szkoda mojego czasu, a może i czyjegoś jeszcze. Bo może kogoś ten "wybór esejów, przemówień i medytacji Toni Morrison" (w moim odczuciu jakby na siłę zlepionych w jedno dzieło) zainteresuje. Może ktoś jest ciekaw luźnych, przydługich rozważań noblistki, może ktoś jest fanem jej twórczości lub postaci, może ktoś lubi poszerzać swoją perspektywę tak po prostu. Może ktoś, tak jak ja, bardzo chce skonfrontować odczucia zasygnalizowane przez obdarzonego przez siebie zaufaniem i szacunkiem eseisty-erudyty z własnymi wrażeniami. • Nie czuję zawodu, nie czuję nic. A czasu spędzonego nad "niczym" najbardziej mi żal.

Rewelacyjne opowiadania dla dzieci, pełno wiedzy przyrodniczej podanej z gracją i nienahalnością. Polecam czytać na głos dziecku, sami zachwycimy się przedstawionym światem i nie raz jakaś ciekawostka ze świata natury nas zaskoczy :) Książka podzielona na pory roku i właśnie o zmianach następujących w świecie zgodnie z ich rytmem "przy okazji" opowiada.