Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1
...
46 47 48
...
77
  • [awatar]
    kkarwacka
    Książka w dużej mierze zawierać może nieaktualne treści, ale jako lekturę bazową dającą pewne wyobrażenie o konstruowaniu i budowie statków śmiało można ją traktować. Tym bardziej, że wiele jednostek, wybudowanych w miejscach i metodami przystępnie i dokładnie opisanymi w książce, wciąż jeszcze może czynnie służyć.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Fascynująca narracja na temat życia różnych rodzimych gatunków sikor. Wszystko odpisane "od początku do końca", od godów, przed budowę gniazd, lęgi, odchowywanie młodych, po zimowanie. Czyta się z ogromnym zain­tere­sowa­niem­. Dziecko domagało się kontynuowania czytania pomimo tego, że nie jest to lektura do przeczytania na raz. Ogrom wiedzy przyrodniczej przekazany jest tu genialnie - z lekkością, rzetelnością i prostotą.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Książeczka wydaje się być napisana ciekawym językiem, ale ze względu na pokazywanie wzorca "krnąbrnego", "niegrzecznego" małego dziecka, które wypuszcza się na samodzielne wycieczki bez zgody i wiedzy rodziców, nie podjęłam czytania synkowi.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Ciekawe opowiadania, w których fikcja samej fabuły miesza się z rzeczywistością szeroko rozumianej gospodarki leśnej i prostego życia blisko natury sprzed kilkudziesięciu lat. • Książka może być potraktowana jako interesująca lektura popularyzująca wiedzę przyrodniczą a także przybliżająca dzieciom świat łowiectwa i gospodarki leśnej w szerszym ujęciu. Nie polecam jednak wrażliwym czytelnikom i osobom nieakceptującym zabijania zwierząt w takiej formule (lub w ogóle). • Po pierwszych rozdziałach przeczytanych wspólnie z dzieckiem (całkowicie neutralnych ideologicznie) zapoznałam się z lekturą pobieżnie sama i, wychwyciwszy elementy ponad wiek i niedostosowane do wrażliwości mojego dziecka, zaprzestałam dalszego czytania. Może jeszcze kiedyś do niej wrócimy.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Tak naprawdę ta niepozorna, leciwa książeczka zawiera wiele wybitnych treści. • Poezja, opowiadania przyrodnicze, opowiadania o normalnych przygodach dzieci przedszkolnych, poradniczki, zagadki, ilustracje... Do ideału brakuje tylko nieco lepszej edycji tekstu (są np. wierszowane opowiadania pisane "ciurkiem", melodykę opowieści odkrywa się w trakcie czytania). No i, niestety, wybijające z lektury wtrącenia o charakterze czasopisma kore­spon­dują­cego­ z grupami przedszkolaków. To dziś nie przejdzie, nie w takiej formule, a już na pewno przy dziecku niep­rzed­szko­lnym­. • Pokazany świat jest jednak tak piękny i tak prawdziwy, że warto pośród kilku treści do ominięcia wyłowić te małe arcydzieła, z których każde zasługowałoby z osobna na pięć gwiazdek.
Ostatnio ocenione
1
...
130 131 132 133 134
  • Cyganie
    Mirga, Andrzej
  • Sońka
    Karpowicz, Ignacy
  • Kucając
    Stasiuk, Andrzej
  • Papusza
    Kuźniak, Angelika
  • Cyganie w Polsce
    Ficowski, Jerzy
  • Kamień na kamieniu
    Myśliwski, Wiesław
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo