Curriculum vitae

Autor:
Jan Marcin Szancer (1902-1973) ...
Wydawcy:
Oficyna Wydawnicza G P Henryk Gościański Karol Prętnicki (2015-2022)
Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik (1968-1969)
ISBN:
978-83-7272-305-5, 978-83-7272-401-4
Autotagi:
druk
elementy biograficzne
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
Więcej informacji...
4.0 (2 głosy)

Chciał być malarzem, tworzyć monumentalne dzieła, został najwybitniejszym ilustratorem książek dla dzieci i młodzieży. Dla grafików, ilustratorów to absolutny ideał, mag. Czarodziej wyobraźni, ambasador wyobraźni, to tylko nieliczne z imion opisujących magiczną moc jego twórczości, dzięki której bez reszty zawładnął i ukształtował wyobraźnię wielu pokoleń Polaków. Trudno znaleźć czytelników, których nie uwiódł delikatnymi, subtelnymi twarzami ludzi o pięknych oczach, smukłych sylwetkach, bajkowym mikrokosmosem pełnym chrząszczy, biedronek, koników polnych, motyli i… krasnoludków. Trudno znaleźć kogoś, kogo nie wprawił w zachwyt owocami współpracy z Janem Brzechwą, Julianem Tuwimem i innymi wybitnymi pisarzami. Lokomotywa, Pan Kleks, Baśnie Andersena, Pinokio to tylko nieliczne z niezapomnianych, wspaniałych dzieł wielkiego mistrza ilustracji. Wznowiona po ponad 40 latach autobiograficzna książka przypomina niezwykłego artystę, człowieka wielkiej pasji i wrażliwości. Lekko, bez zbędnego nadęcia, językiem wspaniałego gawędziarza wprowadza nas autor w swoje bogate, aktywne życie, poprzez świat dzieciństwa i młodości przedstawiając swoje fascynacje oraz rozterki życiowe i artystyczne z tego okresu życia. Muzą Jana Marcina Szancera była ukochana żona Zofia z domu Sykulska. To ona zainspirowała go do napisania tej niezwykle ciekawej książki. [Wydawca]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Nie każdy wierny fan ilustracji autorstwa Jana Marcina Szancera okaże się równie silnym entuzjastą jego autobiografi. Mniej więcej połowę książki przeczytałam z dużym zainteresowaniem, później jednak osłabło ono, rozmyło się i w końcu zdecydowałam lektury nie kończyć. Choć to autobiografia napisana lekkim piórem, z gracją i pewną dozą humoru, to obawiam się, że nie wyróżnia się niczym w nadmiarze równie barwnych, a przy tym bardziej kontrowersyjnych żywotów innych osobistości. • Nie ma sensacji, jest lekka nostalgia. Nie ma zaskoczenia, jest zwyczajnie przyjemna opowieść o życiu artysty tamtych lat.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autorzy:Jan Marcin Szancer (1902-1973) Jan Marcin 1902-1973 Szancer Jan Marcin d Szancer (1902-1973) Jan Marcin Szncer
Ilustracje:Jan Marcin Szancer (1902-1973)
Wydawcy:Oficyna Wydawnicza G P Henryk Gościański Karol Prętnicki (2015-2022) Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik (1968-1969)
ISBN:978-83-7272-305-5 978-83-7272-401-4
Autotagi:autobiografie biografie dokumenty elektroniczne druk elementy biograficzne książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 13 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo