Tomik niezwiązanych tematycznie wierszowanych utworów dla dzieci. Pierwszy, od którego z resztą pochodzi tytuł całego tomiku, zniechęcił mnie do dalszego czytania ze względu na beztroskie przedstawienie szczęśliwych i "zabawnych" zwierząt w zoo. Kłóci się to z moim światopoglądem. Dałam jednak szansę następnym utworom i okazało się, że choć jest różnie, to generalnie nieźle. • Niemal wszystkie wiersze cechuje nieco zmienna rytmika i różna ilość sylab w poszczególnych wersach. Użyte powtórzenia pojedynczych fraz lub całych "zwrotek" nadają utworom dość melodyjne brzmienie. Z uśmiechem odkryłam ten o wiewiórce, który dotychczas znałam jedynie w wersji przyjemnej piosenki dla dzieci. Od tego momentu przychylniej patrzę na tomik... Może tylko lepiej nie brać się za czytanie go na głos, a śpiewanie do wymyślanych melodii. Wypadnie wtedy dużo lepiej.

Miałam nadzieję na lepsze, bardziej uniwersalne treści dziecięce. Zawarte w tomiku "Bajeczne historie" częściowo trącą myszką, szczegolnie w kwestii wychowawczej. Spora część utworów jest dedykowana odbiorcom w wieku szkolnym - jest w nich wiele nawiązań i bezpośrednich odniesień do mechanizmów i elementów systemu szkolnictwa. Pierwsze i ostatnie utwory tomiku były bardziej strawne, a nawet całkiem udane, ale wrażenie rozminięcia się z moimi oczekiwaniami pozostało.

Mistrzowsko skrojony surrealizm w literaturze dziecięcej. Opowieść pełna jest nieoczywistego humoru, fantazji i mądrości - tej ostatniej do odczytania jedynie między wierszami. Mora­liza­tors­kieg­o wydźwięku podanego na tacy w niej nie znajdziemy. Żadna ważna myśl nie jest nahalnie narzucona. Każdy może doszukać się w lekturze wartości, na których zbudowany jest jego świat, lub których potrzebuje - nawet podświadomie - w roli drogowskazów życiowych. • Całość tej historii mamy szansę postrzegać z odpowiedniego dystansu dzięki naturalnym, ale wyraźnie wyrażonym wskazówkom - jesteśmy w bajce, w bajkach dzieją się najróżniejsze rzeczy, ale też nawet bajki rządzą się swoimi prawami i funkcjonują w oparciu o wypracowane schematy. Przy okazji bardzo fajnie parę z nich zostaje wplecionych w tę opowieść; możemy zarówno je docenić, jak i się do nich usmiechnąć. Obydwie reakcje będą na miejscu. • Lektura jest absolutnie uniwersalna. Nie ma zupełnie znaczenia, ile odbiorca docelowy ma lat. Gdy Młodego Czytelnika pokonało leniwe popołudnie i zasnął błogim snem, nie mogłam się oprzeć pokusie przeczytania ostatnich stron książki samej sobie.

Kto nie lubi wejść czasem do ogrodu, by z uznaniem spojrzeć na życie, barwy i formy, chłonąć dźwięki i zapachy? W tym krótkim tomiku wierszy znajdziemy to wszystko. Choć to literatura raczej dziecięca, to każdy (niezależnie od wieku i preferencji) ma szansę odkryć coś, co wywoła jego uśmiech, przywołując na myśl dobre wspomnienie lub uruchomi wyobraźnię.

Świetna książka trafiająca idealnie swoją treścią do 4-letniego odbiorcy ciekawego świata. Estetyka książki nie przemawia do mnie, ale użyta kolorystyka i kreska skutecznie przyciągają uwagę dziecka. • Nie jest to książka, przy czytaniu której malec musi być "przyklejony" do starszego czytelnika; moje Dziecko słuchało jej z zain­tere­sowa­niem­ podczas posiłków, co ciekawsze ilustracje pokazywałam mu więc z dalsza, odwracając strony w jego stronę. • Syn wykazał duże zainteresowanie treścią. Jest skonstruowana tak, by dawać niemal od razu odpowiedzi na rodzące się na bieżąco pytania. Rodzic nie musi dzięki temu zbyt często przerywać czytania i samodzielnie wypuszczać się w daleko idące dygresje. • Obydwojgu nam brakło w lekturze jednego: pełniejszego spisu występujących w ludzkim ciele mikroorganizmów. Nawet prezentację żywej materii występującej w samych jelitach twórcy książki niezbyt rozwinęli. Młody Czytelnik lubi obcować z kompletnymi informacjami, jego umysł sam filtruje treści dla niego szczególnie na tym etapie interesujące. Zwykły spis w tego typu publikacji popu­larn­onau­kowe­j wzbudziłby więc pełnię satysfakcji. • Co by nie było - nawet niekompletna, a dobrze podana informacja jest lepsza, niż kompletna podana źle. A już na pewno lepsza niż żadna. Finalnie mimo małego niedostytu cieszymy się obydwoje z poznania tej pozycji.