Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1
...
67 68 69
...
77
  • [awatar]
    kkarwacka
    Pozycja jakby niekompletna; można odnieść wrażenie, że niektórych podstawowych informacji poskąpiono. Może miał to być jednak duży (dosłownie), a przy tym lekki w odbiorze format, bazujący głównie na ładnych ilustracjach? Te niewątpliwie wzbudzają nadzieję na świetną lekturę - tymczasem pozostaje spory niedosyt. • Pozycja tak naprawdę przejrzenia, przeczytania w moment. To raczej "wrażeniówka", choć informacje mają encyklopedyczne brzmienie. Ciepłe i niekrzykliwe, całostronicowe ilustracje książki to jej największa zaleta.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Naprawdę prosta, naprawdę dobra książeczka przedstawiająca pokrótce najważniejsze i najsłynniejsze polskie jednostki pływające - od czasów dawnych do współczesnych. Opisy są proste i przejrzyste, często wiodące od szczegółu do ogółu i z adekwatnymi odniesieniami; na podstawie opisu danej jednostki docieramy do informacji bardziej ogólnych - czym się charakteryzuje dany rodzaj statku, czym zasłynął, do czego był lub jest wykorzystywany, do czego (kogo) nawiązuje jego nazwa. Wszystkie informacje są ciekawe, wartościowe i prezentowane w takiej ilości, by nie zniechęcić młodego słuchacza/czytelnika.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Niemłoda pod względem wydania książka, abolutnie nie tracąca z tego powodu na wartości. Informacje zawarte w książce są rzetelne, szczegółowe, konsekwentnie poukładane są w odpowiednie rozdziały i podrozdziały. Forma encyklopedyczna, czcionka klasyczna, czytelna. Zakres podanych informacji zdecydowanie ponad poziom laika i czytelników z młodszej grupy wiekowej. Czyta się bardzo dobrze. • Na wpół realistyczne rysunki odbiegają od współczesnej mody - dla mnie jest to akurat zdecydowana zaleta. Poza nimi pośród ilustracji znajdziemy wiele zdjęć autentycznych artefaktów związanych z zagadnieniem piractwa, schematy, ryciny itd. • Jest to raczej lektura dla autentycznych młodych pasjonatów, mających już jakąś wiedzę historyczną i ugruntowany zarys dziejów, albo rodziców pociech, którzy chcą wiedzieć więcej - dla własnej satysfakcji lub na użytek własny i ich dzieci.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Napisana lekkim językiem opowieść z pogranicza baśni i powieści psychologicznej. Im głębiej zanurzałam się w przedstawiony świat, tym częściej pojawiała się we mnie potrzeba zrozumienia, z jaką myślą przewodnią utwór powstawał. Czy to przelane na papier ulotne fantazje autorki, taki luźny szkic wrażeń i swobodnych myśli, zgrabnie sklejony w zdania? Czy całkiem zwyczajna i ładna opowieść, snuta sobie po coś, lub komuś po nic? Czemu to takie lekkie, a zarazem ciężkie?... • Lekturę połknęłam praktycznie w jeden dzień. Trzymała w niezbyt dużym napięciu - i to zrodzonym raczej z potrzeby zrozumienia, rozszyfrowania zagadki jej niew­yart­ykuo­wane­go sensu, niż z samego przebiegu akcji. No i ciekawa sprawa - punktem kulminacyjnym dla odczuwanego napięcia okazał się dla mnie moment po zamknięciu książki już po lekturze. Oto zostałam z nienazwanym sama. I nie wiem, czy bliżej mi do nadziei, czy smutku, ukojenia, czy niepokoju. W dziwny sposób wchłonęłam emocje głównych bohaterów, a płatki śniegu wirują mi w głowie.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Wyszukiwanka, która porwała, ubawiła i szczerze zachwyciła zarówno moje dziecko, jak i mnie samą. • Ilustracje są niezwykle szczegółowe, kreska jest przyjemna, paleta barw nie jest rażąca ani nazbyt mdła. Mimo bogactwa treści książka nie przytłacza, nie przebodźcowuje. Można spędzić nad nią całe godziny, można wracać do niej wielokrotnie. Mimo tego, że każda strona mogłaby być odrębnym dziełem, tak naprawdę mamy do czynienia z kompletną opowieścią toczącą się od pierwszej do ostatniej strony. Co lepiej, na opowieść tę składa się suma historii poszczególnych postaci, których losy przeplatają się lub toczą się niezależnie obok siebie na każdej ze stron. • Jedna z tych książek, które chce się mieć w domowej biblioteczce na długie lata dla swojego dziecka. A może nawet trochę dla siebie.
Planowane i pożądane pozycje
1 2 3 4 5
...
138
  • Septologia 1-2
    Fosse, Jon
  • Irlandia wstaje z kolan
    Abramowicz, Marta
  • Głód
    Karika, Jozef
  • Głos ciała
    Lowen, Alexander
  • Moje głupie pomysły
    Zannoni, Bernardo
  • Nocami krzyczą sarny
    Zyskowska-Ignaciak, Katarzyna
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo