Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1
...
7 8 9
...
78
  • [awatar]
    kkarwacka
    Nie znalazłam w lekturze niczego naprawdę godnego uwagi, nie wzbudziła we mnie żadnej głębszej refleksji a jedynie lekkę irytację będącą reakcją na dopasowywanie treści utworów literackich tak, by potwierdzały tezy autorek. Było tu też mnóstwo prywaty i wtórowanie sobie w dialogu przez obie rozmówczynie. Ogólnie trochę te rozmowy trąciły sztucznością, ale temat Panie wybrały sobie nieszczególnie ciekawy, więc nie dziwię się wcale.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Dobra książka na raz, opowiadanie ciekawe i prawdopodobne. Uderzyło mnie jedynie w tej książce to, że bohaterowie każdą chwilę potrzebują uwiecznić zdjęciem z telefonu. Wiem, że to normalność i rzeczywistość dla niektórych, jednak nie jest to wzorzec absolutnie uniwersalny.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Zbiór wielu różnorodnych w stylu opowiadań przyrodniczych dla młodszego odbiorcy. Książka jako całość jest bez dwóch zdań wybitna. Opowiadania - czasem dwustronicowe, czasem wiel­oroz­dzia­łowe­, pisane prozą lub naznaczone rytmizacją i rymami; każde niesie ogromny ładunek informacyjny i nie mniejszy emocjonalny. Nie zawsze są to dla młodego czytelnika emocje łatwe, bo przyroda w swoim pięknie bywa bezlitosna, ale tez w okrucieństwie piękna. Są tu więc zwierzęta zjadające inne zwierzęta, ale też wiele przygód fartem ocalonych niedoszłych ofiar. Pojawia się i człowiek: on też nie jest zero-jedynkowy. Czasem będą to dzieci (bezmyślnie lub ze względu na przekonania) czyniące krzywdę jakiemuś zwierzęciu, czasem będzie to udzielona pomoc, czasem jedynie obserwacja. • Książka jest tak prawdziwa, przesiąknięta niezwykłą przyrodniczą wiedzą, a przy tym tw tak ciekawy sposób napisana, że chciałabym dziecku czytać tylko więcej i więcej takich treści. Kończymy ten zbiór pełni uznania i zadowolenia. Prawdziwa gratka dla przyrodolubów.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Zbiór sympatycznych wierszyków dla dzieci. Tematyka jak w tytule. Wierszyki bawią dziecko, są napisane dość zgrabnymi rymami - ja odejmuję jedną gwiazdkę ze względów ideologicznych, po prostu nie jestem entuzjastą ogrodów zoologicznych. Wierszyki mają szansę się spodobać bardziej każdemu o odmiennych od moich poglądach.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Przystępna, lekka proza, oczekiwałam jednak czegoś więcej. Książka nie była mnie w stanie zainteresować na tyle, bym doczytała do końca.
Ostatnio ocenione
1
...
67 68 69
...
135
  • Alkohol i muzy
    Koper, Sławomir
  • Wiemy, że pamiętasz
    Alsterdal, Tove
  • Praktyczny pan
    Jędrzejewska-Wróbel, Roksana
  • Kochany zwierzyniec
    Grabowski, Jan
  • Kiedy ciało mówi nie
    Maté, Gábor
  • Wielka księga dinozaurów
    Magrin, Federica
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo