Autor książki nie tylko znał Alberta Einsteina, ale też z nim intensywnie współpracował nad zagadnieniami, które zmieniły fizykę i spojrzenie na pozornie niezmienne zjawiska, takie jak czas, przestrzeń, masa. Infeld był bowiem wybitnym fizykiem (i Krakusem), zdolnym pojąć ogrom rozmiarów einsteinowskiej rewolucji. • Bardzo przystępny język, mnóstwo prostych porównań, mądrze skonstruowana opowieść - to atuty czyniące z tej książki rzecz prawdziwie fascynującą i wciągającą. Również dla laików, w niewielkim stopniu zain­tere­sowa­nych­ nauką. • Morał, jaki z niej wynika: dziwić się, nie zgadzać z komplikowaniem zjawisk pozornie skomplikowanych lub już wyjaśnionych, zadawać sobie proste pytania i szukać najprostszych na nie odpowiedzi.

Pasjonująca podróż po historii chirurgii od grudnia 1809 r., kiedy to w ubogiej chacie osadników zamieszkałych w Kentucky, wiejski lekarz, niejaki Efraim McDowell dokonał pierwszej operacji otwarcia ludzkiego ciała i wycięcia śmiercionośnego guza, ratując życie. A zrobił to, gdy chatę otaczali mieszkańcy osady z pochodniami, gotowi do linczu. • Poznajemy też zmagania z najgorszymi przekleństwami chirurgi, jakimi były ból, zakażenia i liczne naukowe zabobony głoszone przez najwybitniejsze umysły medyczne XIX wieku. • Rzecz o wytrwałości, odwadze i wierze w ludzkie możliwości poznawcze. • Wszystko to na podstawie obszernych notatek wybitnego chirurga i zwolennika postępu H.St. Hartmanna, spisane z talentem przez jego wnuka, pisarza i historyka. • Godne najwyższego polecenia.

Powieść kryminalna, czy z gatunku SF? To nie jest istotne, oczywiście. Ważne, że książka trzyma o ile nie w napięciu, to w zaciekawieniu: co dalej? • Opowieść bez wysiłku, bez silenia się na konstruowanie diabełków wyskakujących z pudełek. Opisuje futurystyczną rzeczywistość tak zwyczajnie, jakby towarzyszyła ona Dick'owi za oknem. • Sprzedaje kilka mądrych uwag z talentem dobrego domokrążcy - człowiek dopiero po wszystkim orientuje się, że coś kupił. • Godna polecenia.

Świat Chandlera: • - faceci: rudzi, niedogoleni, o wyglądzie mutantów lub chudzielców ze szczurzą twarzą; • - baby: ze śladami minionej urody, byłe lub czynne jeszcze prostytutki albo utrzymanki, z pistolecikami z kolbą kościaną lub z masy perłowej; • - główne aktywności bohaterów: plucie gdzie popadnie, chlanie, palenie (non stop), knucie, bekanie; • - główne rekwizyty: broń (chętnie luger lub colt), papieros albo obślinione cygaro, spluwaczka; • - wiodąca atmosfera: smród, brud i ubóstwo. • Jeśli kogoś kręci taki świat, powtarzający się w każdym dziele Chandlera, na dodatek nie przeszkadzają mu intrygi ciosane grubo jak tępą siekierą, nuda i przewidywalność, niech czyta ku chwale Klasyka, który okazuje się marnym pisarczykiem z przypadkowymi przebłyskami talentu. • Za mało ich, by nie zasypiać przy lekturze.

Aż trudno się z tym pogodzić. TEN A.C.Doyle, twórca wielkiego detektywa z Baker Street, jest autorem "Trującego pasma" i dwóch dołączonych do tej książki opowiadań: "Eksperyment profesora Challengera" i "Motor Browna-Pericorda". Bo są to dzieła beznadziejne. Żenujące. • Koszmarny styl, komicznie nieporadne dialogi, ciężka myśl filozoficzna pozbawiona śladowych ilości jakiejkolwiek finezji, łamiąca się logika, słaba znajomość stanu nauki (ówczesnej). • Absolutna strata czasu. Lepiej po raz setny poczytać o psie Baskervillów.