Stulecie chirurgów:

według zapisków mojego dziadka, chirurga H. St. Hartmanna

Tytuł oryginalny:
Jahrhundert der Chirurgen
Autor:
Jürgen Thorwald (1915-2006)
Tłumacz:
Karol Bunsch (1898-1987)
Wydawcy:
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2008-2010)
Wydawnictwo Literackie (1980-1989)
Autotagi:
druk
Więcej informacji...
4.4 (12 głosów)

Chirurgia przed połową XIX wieku miała dwóch najpotężniejszych wrogów: ból i ropne infekcje. Do tego czasu wszelkiego rodzaju operacje, amputacje i drobniejsze zabiegi robiono szybko i nie dotykano jamy brzusznej, ponieważ każda ingerencja kończyła się zazwyczaj śmiercią pacjenta. Rok 1846 stanowił w chirurgii przełom, ponieważ wtedy właśnie po raz pierwszy zastosowano eter jako substancję znieczulającą podczas operacji. Niedługo później zaczęto stosować chloroform.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Niezwykła.
  • Najlepszym wstępem do powieści Jürgena Thorwalda, opartej na zapiskach jego dziadka Henry'ego Stevena Hartmanna "Stulecie chirurgów" jest motto Bertrand'a Gosseta, którym została opatrzona książka: "Historia chirurgii jest historią ostatnich stu lat. Rozpoczyna się ona w roku 1846 odkryciem narkozy, która stworzyła możliwość bezbolesnych operacji. Wszystko co było przedtem, jest tylko nocą niewiedzy, cierpienia i bezowocnego macania w ciemności. "Historia stu lat" przedstawia najbardziej przerażającą panoramę, jaką zna ludzkość". • "Stulecie chirurgów" to spora dawka wiedzy z zakresu medycyny, jeszcze większa dawka historii. Z jednej strony jest to pozycja popularno-naukowa, ale napisana w bardzo przystępny sposób i takim językiem, że książkę pochłania się jak najlepszą powieść grozy. Realizm "Stulecia chirurgów" potrafi zmrozić równie mocno, jak niejedna powieść Stephena Kinga. Szczegółowe opisy przebiegów operacji, usuwania kamieni nerkowych, zabiegów amputacji czy cesarskiego cięcia sprawiają, że nie jest to nie jest pozycja dla osób wrażliwych. Ten naturalizm sprawia jednak, że czytelnik odczuwa ból i cierpienie równie mocno jak pacjent. Bez znieczulenia. • Thorwald w powieści przedstawia sylwetki lekarzy, którzy poświęcali swe życie, często kariery, by wprowadzić swoje pomysły w życie. Często budziły one niechęć, nienawiść i drwinę. Podejmowane przez nich próby, często skutkowały wykluczeniem ze środowiska, oskarżeniem o morderstwo, doprowadzając ich do załamania psychicznego, a nawet samobójstw. Droga, którą obrali była trudna, kręta i wyboista, ale na szczęście dla nas osiągnęli swój cel i dziś możemy korzystać z ich dokonań. • Marta Ciulis- Pyznar
  • Pasjonująca podróż po historii chirurgii od grudnia 1809 r., kiedy to w ubogiej chacie osadników zamieszkałych w Kentucky, wiejski lekarz, niejaki Efraim McDowell dokonał pierwszej operacji otwarcia ludzkiego ciała i wycięcia śmiercionośnego guza, ratując życie. A zrobił to, gdy chatę otaczali mieszkańcy osady z pochodniami, gotowi do linczu. • Poznajemy też zmagania z najgorszymi przekleństwami chirurgi, jakimi były ból, zakażenia i liczne naukowe zabobony głoszone przez najwybitniejsze umysły medyczne XIX wieku. • Rzecz o wytrwałości, odwadze i wierze w ludzkie możliwości poznawcze. • Wszystko to na podstawie obszernych notatek wybitnego chirurga i zwolennika postępu H.St. Hartmanna, spisane z talentem przez jego wnuka, pisarza i historyka. • Godne najwyższego polecenia.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:Das Jahrhundert der Chirurgen według zapisków mojego dziadka, chirurga H. St. Hartmanna
Autor:Jürgen Thorwald (1915-2006)
Tłumacz:Karol Bunsch (1898-1987)
Wydawcy:Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2008-2010) Wydawnictwo Literackie (1980-1989)
ISBN:83-08-00098-3 83-08-01476-3 83-08-02637-0 978-83-240-1021-9 03-08-00098-3 83-240-1021-9
Autotagi:druk historia książki literatura
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 23 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo