Autor "Paradoksu szympansa" psychiatra Steve Peters, który opracował tę teorię, stworzył książkę dla dzieci, która ma pomóc im w radzeniu sobie z własnymi emocjami i lepszemu ich zrozumieniu. • Według autora tytułowy szympans to pozostałość po czasach prehistorycznych. Szympansi mózg odpowiada za zachowania instynktowne, wysoce emocjonalne, natomiast ludzki za analizę, logikę i przemyślane zachowanie. Siedzący w nas szympans- podobnie do naszych przodków ma za zadanie unikać sytuacji zagrożenia (najczęściej poprzez ucieczkę) oraz zaspokajać podstawowe potrzeby (głód, pragnienie i sen). Dla naszego szympansa wszelkie sytuacje i otoczenie jest czarno-białe. To dopiero mózg ludzki cechuje opanowanie i interpretacja wydarzeń. Często zdarza sie, ze szympans dochodzi do głosu w sytuacjach zagrożenia, kiedy brak jest czasu na dokładne zanalizowanie sytuacji, a pośpiech w działaniu sprawia, że decyzje podejmujemy instynktownie. Kierując się więc chęcią przetrwania i zaspokojenia własnych potrzeb, nie wybieramy ścieżki racjonalnej, nie postępujemy w poszanowaniu granic drugiego człowieka, a do głosu dochodzi nasza nieco "zwierzęca" natura. Później najczęściej odczuwamy wyrzuty sumienia, choć nie do końca rozumiemy nasz uprzedni tok rozumowania- co często budzi gniew na samego siebie i frustrację. • W książce znajdziecie wyjaśnienie genezy naszego postępowania, wytłumaczenia dlaczego być może postąpiliśmy tak, a nie inaczej- w sposób zrozumiały dla dzieci. Tak aby oswajając naszego szympansa, lepiej możemy poradzić sobie z trudnymi, gwałtownymi emocjami. • 🙉 • Książka ta, skierowana do dzieci nie jest tylko naukowym opracowaniem, wypełnionym teorią. Jest zestawieniem ćwiczeń i zadań mających na celu poznanie zasad kierujących naszymi emocjami. Lepsze zaś ich zrozumienie pozwoli na większą kontrolę tych niepożądanych. W książce, żadna z emocji nie jest zła- ale niektóre mogą sprawiać nam czy naszym bliskim przykrość. • Wykonywane proste ćwiczenia czy udzielanie odpowiedzi na pytania pokazują drogi, alternatywne rozwiązania, które dziecko może zastosować w kryzysowej sytuacji. • 🙉 • Barwna, komiksowa forma z towarzyszącym dzieciom zabawnym szympansem, dodatkowo umila pracę nad emocjami. Moim zdaniem książka sprawdzi się zarówno w domowym zaciszu, jak i podczas zajęć w przedszkolu czy szkole.

Emi i jej przyjaciół znamy nie od dziś. Ta zgrana paczka w każdym tomie (a jest już ich 10) przeżywa niezwykłe przygody, nie tylko w swojej okolicy ale także podczas wspólnych wypraw czy wycieczek. Zawsze też, dodatkowo członkowie Klubu Superdziewczyn znajdują cel swoich działań, rozwiązując zagadkę, pomagając komuś w potrzebie czy angażując się w jakieś przedsięwzięcie - określając swoje działania tytułem misji. • ❄️ • Tym razem zbliżające się ferie zimowe zapowiadały się jednak odmiennie. Plan misji "Ferie w mieście" został już niemalże opracowany w całości, kiedy członkowie Klubu dowiedzieli się o organizowanej w ich szkole polarnej wyprawie. Wyprawa ta okazała się nie byle jaka i nie każdy mógł dołączyć do grupy polarników. Determinacja przyjaciół (tu głównie zasługa Flo) sprawiła jednak, że cały Klub Superdziewczyn i Jednego Superchłopaka wszedł w skład uczestników wyprawy. • ❄️ • Dodatkowymi atrakcjami i przygodami podczas polarnej wyprawy było też spanie na śniegu w tipi przy ujemnej temperaturze - oczywiście w odpowiednim zabezpieczeniu termicznym. Podczas lektury książki młody czytelnik poznaje też podstawowe zasady obowiązujące podczas zimowych wypraw czy wycieczek na nartach biegowych. Dowiaduje się o właściwym postępowaniu w sytuacji zagubienia się na trasie, oraz liście rzeczy, które warto zabrać ze sobą na zimową wycieczkę. • ❄️ • Główną atrakcją polarnej wyprawy oprócz oczywiście treningu zimowych sportów ⛷️ takich jak: narciarstwo biegowe, zjazdowe czy snowboard🏂 były odwiedziny w hodowli psów husky🐕. Polarnicy podczas tych wizyt zajmowali się psami (każdemu uczestnikowi został przydzielony jeden), dbając o zapewnienie im odpowiedniej dawki ruchu. Florze przypadła opieka nad szczeniakiem Gilzą, która do tego stopnia skradła jej serce, że dziewczynka zapragnęła zabrać ją ze sobą do domu. Czy jednak rodzice Flory ulegli jej zamiarom? A to już przeczytajcie sami. • ❄️ • Kolejny raz Emi wprowadziła nas w świat szkolnych przyjaźni, współdziałania i wzajemnego szacunku. Książki o tej rezolutnej uczennicy pokazują jak wielką moc ma przyjaźń i głowa pełna pomysłów.

Bohaterowie książki pokazują nam jak wiele barw może mieć ludzkie życie. Jak różny, ale też przewrotny może być los. • Do kawiarni Neon Cafe nie jest łatwo trafić. W zasadzie rzadko kiedy komukolwiek się udaje. Ukryta we wrocławskim podwórku, blisko Rynku nie cieszy się wielką popularnością. Jednak, jak zapewnia nas barman, ten kto ma tu trafić - trafi. Wybraną osobę ściągają odgłosy gitary, zapach ulubionej potrawy, tajemniczy szyld widoczny tylko dla niej - takie to magiczne miejsce. A jeśli dodać, że w środku na przybysza zawsze czeka akurat to, na co ma ochotę, to już wiemy, że miejsce jest niezwykłe. • Do tej niezwykłej kawiarni, w ciągu jednego dnia, trafia pięć osób. Każda z nich opowiada barmanowi swoją historię, znajdując w nim wdzięcznego słuchacza. Każda z historii wybrzmiewa do końca, nawet za cenę spóźnienia do pracy. • Pierwszym gościem jest staruszka, która przed laty razem z matką przybyła do Polski z Kazachstanu. Obie trafiły do PGRu i tam ciężko pracowały, odbudowując powojenną, podwrocławską miejscowość. Pewnego dnia, kiedy przybyły z miasta fotograf robi im zdjęcia, prezentujące ich codzienną pracę, dziewczyna prosi go o pokazanie albumów- z ciekawości. Na jednej z fotografii dziewczyna, która jest już zaręczona, dostrzega nieznajomego zegarmistrza. Następnego dnia udaje się na wycieczkę do Wrocławia, gdzie odnajduje mężczyznę ze zdjęcia i tydzień później zostaje jego żoną. • Tej romantycznej historii miłosnej przysłuchuje się drugi gość kawiarni - policjant, wdowiec. Mężczyzna po śmierci żony, która przegrała walkę z rakiem, ma trudności w adaptacji w nowej rzeczywistości. nie potrafi pozbyć się ubrań po zmarłej, tkwiąc nieco w zawieszeniu. Jednak podczas jednej z interwencji podczas libacji, w domu dobrze już znanego wrocławskiej policji pijaczka, pod szafą w zdemolowanym mieszkaniu znajduje czarnego kota. Postanawia przygarnąć zwierze, co znacząco wpływa ja życie nie tylko jego. • Trzecim gościem jest motorniczy tramwaju, który w dość niecodziennych okolicznościach dowiaduje się o dobrej nowinie. Mężczyzna posądzając żonę o zdradę wspina się na 20-metrowy pomnik przedstawiający lokomotywę na torach, z zamiarem dowiedzenia się prawdy o niewierności swojej Irci. • Kolejny gość opowiada jak z dobrze sytuowanego kierownika Działu IT w banku, stał się grającym na wrocławskim Rynku kloszardem. Jego historia, to historia człowieka, który traci wszystko- nie tylko pieniądze, za którymi goni. A swoje obecne położenie traktuje jako pokutę, za popełnione błędy. • Ostatni gość to sześ­ćdzi­esię­ciol­etnia kobieta, z pochodzenia Ukrainka, która przybyła do Polski w celu wspomożenia finansowego swojej rodziny. Opowiada o swoim zawieszeniu, pomiędzy Polską a Ukrainą, gdzie w żadnym kraju nie czuje się w pełni u siebie. • Książkę czyta się szybko i lekko. Jest pełna humoru i dosadnego języka. Nie jest przekoloryzowana, nie wybiela swoich bohaterów- co jest dużym plusem. • Jest to pierwszy tom serii, której trzecia część miała premierę 15.01.2020 - także ja mam nieco do nadrobienia.

Ta krótka opowieść o chłopcu i jego przyjaciółce niesie ze sobą ogromny pokład mądrości, emocji i nadziei. Nie znajdziecie w niej klasycznie rozumianego happy endu, ale ujrzycie śmierć pokazaną jako coś dobrego, a nawet trochę wyczekiwanego. • 💔 • Oskar, główny bohater, to dziesięcioletni chłopiec chory na białaczkę. Jego życie to ciągła hospitalizacja, zabiegi medyczne, chemioterapia i przeszczep, który mimo pokładanych w nim nadziei zawiódł. W chwili kiedy poznajemy Oskara on już wie, że nie ma dla niego szansy na wyzdrowienie. Chłopiec jednak nie rozpacza, ale godzi się z nieuchronnym losem i akceptuje swoją sytuację. Ma natomiast żal do rodziców, którzy dowiadując się o niepowodzeniu operacji nie potrafią, otwarcie rozmawiać z synem o śmierci, zbywając go innymi (nieistotnymi według niego) tematami, lub uciekając przed konfrontacją z nim. • Jedyną osobą, która odpowiada na pytania chłopca jest Pani Róża, staruszka opiekująca się dziećmi w szpitalu. Pani Róża podsuwa Oskarowi pomysł napisania listów do Boga, w których zawrze swoje odczucia, ale też prośbę duchową - jedną na każdy dzień. Ponadto, z uwagi na fakt, że lekarze pozwalają staruszce odwiedzać chłopca codziennie przez 12 dni, proponuje aby każdy dzień Oskar potraktował jako 10 lat i przeżył całe swoje życie w pozostałym mu czasie. • 💔 • I tak Oskar w ciągu tych 12 dni dorasta, zakochuje się, przeżywa wiek dojrzały, starzeje się i finalnie...tak umiera. Jednak w jego przypadku śmierć pokazana jest jako następstwo życia. Życia przeżytego, wykorzystanego, nawet trochę spełnionego. Oskar jest pogodzony z jej nadejściem, spokojny i oczekujący na odwiedziny Boga, o które prosi w swoich listach. • 💔 • Całość jest wzruszająca, ale według mnie wcale nie smutna. A dodatkowo bardzo daje do myślenia. Jeśli więc macie wolny wieczór to sięgnijcie po nią, koniecznie.

Gdybym miała określi tę książkę jednym słowem, wybrałabym stwierdzenie, że jest melancholijna. • Główni bohaterowie, na początku w ogóle się nie znają, ale ich przeżycia, trudne momenty i przypadkowe spotkania splatają losy tej trójki. • ⭐ • Anna to dobroduszna, bezinteresowna pani prezes, doświadczona tragicznymi wydarzeniami (samobójcza śmierć narzeczonego, utrata dziecka). Po dwóch miesiącach od śmierci bliskich wraca do pracy i obejmuje kierownictwo w hurtowni, którą prowadzi wraz z ojcem. • Pewnego dnia w firmie pojawia się Ewelina - młoda kobieta, w ukrywanej ciąży, która stara się poradzić sobie sama, po zniknięciu ojca dziecka i wymówkach matki. Początkowo Ewelina wzbudziła we mnie niechęć, wydała się arogancka i krnąbrna, jednak w dalszej części okazało się, że swoim zachowaniem stara się ukrywać nieufność i obawę. Ewelinie pomaga Anna - zatrudnia ją w hurtowni, proponuje pokój w swoim mieszkaniu i opiekuje się dziewczyną. Altruizm Anny jest nieco nierzeczywisty, ale stwarza ciepły klimat w tej pełnej trudnych momentów fabule. • ⭐ • Jest jeszcze jeden bohater - Artur. Artur poznaje Annę przypadkowo, w jednym z najtrudniejszych dla niej dni. Ich spotkanie następuje w sklepie, w którym Anna zakupuje ubranie na pogrzeb narzeczonego, a podczas zakupów traci synka (jak się później okazuje). Artur (będący wówczas razem z narzeczoną) pomaga kobiecie i od tej pory nie może o niej zapomnieć. Kiedy jego narzeczona odchodzi, po odkryciu jej niewierności Artur zaczyna szukać nieznajomej. • ⭐ • Książka nie jest radosna, ale bije od niej nadzieja i pewnego rodzaju ciepło - głównie przez sylwetkę Anny. Moim zdaniem będzie dobrym towarzyszem spokojnego wieczoru 🙂