Tajemniczy mężczyzna" to tom pierwszy z cyklu Mężczyzna Marzeń, opowiada historię sensacyjno-miłosną, która przenosi czytelnika w mroczny, lekko idealistyczny świat pełen smutku ale i miłości. • W tej historii poznajemy Gwendolyn, to typowa kobieta lubiąca dobre ubrania i marząca o swoim tajemniczym mężczyźnie, który odwiedza ją tylko i wyłącznie nocą. Dziwny, niecodzienny układ, który trwa półtora roku, staje się dla niej uzależnieniem i jedyną szansą na miłość. Kiedy dziewczyna zostaje wplątana w ogromne problemy swojej siostry Ginger, trafia w złe i groźne towarzystwo, które zrobi wszystko by odnaleźć i zemścić się na jej siostrze. Wtedy pojawia się on, Hawk. Facet, który okazał się być jej tajemniczym, wymarzonym mężczyzną. Jest zaskoczona i jednocześnie oburzona tym, w jaki sposób ją traktuje. Dochodzą jeszcze plotki i pomówienia, które znacząco wpłyną na całą akcję. Autorka serwuje nam w tej powieści mnóstwo sensacyjnych momentów, wybuchy, strzelaniny i porwania. To wszystko przeplata jest słodkimi chwilami naszych głównych bohaterów, którzy uczą się ze sobą żyć. Pełna napięcia lektura, która w ogólnej ocenie jest lekką i przyjemną opowieścią o nietypowej miłości i spełnianiu marzeń. Chwile grozy pozwalają zrozumieć jak łatwo wplątać się w niebezpieczne sytuacje, niekoniecznie wynikające z naszych własnych działań. Minusami tej książki są drobnostki, które sprawiały, że momentami byłam zdziwiona, że dzieją się takie rzeczy. Na przykład to, że każdy przedstawiciel płci męskiej w tej powieści próbował poderwać Gwen. W pewnym momencie to po prostu drażniło mnie i zniechęcało do dalszej lektury. Sama postać Gwendolyn zostawia dużo do życzenia, brakuje jej charakteru i była zbyt infantylna. Ostatnią wadą są irytujące powtórzenia w dialogach. Jakby bohaterowie nie potrafili mówić niczego innego, niż to, co przed chwilą usłyszeli. Przypominają mi się stare telenowele, w których również mieliśmy podobny sposób wypowiedzi, w stylu "-chodź! -chodź? -no tak, chodź, nie rozumiesz? ...", jakby zdarzyło się to raz, czy dwa nie było by problemu, a uwierzcie mi, że było to praktykowane przy każdej wypowiedzi. Poza tymi rzeczami, w ogólnym rozrachunku, książka spełnia swoje zadanie, sprawia przyjemność, pozwala wgłębić się w akcję i zapomnieć o codzienności. To pełna sensacji, pasji i namiętności opowieść o niebezpiecznym życiu, trudnych wyborach i sile rodzinnych więzi. Jeśli nie macie zbyt wyszukanego gustu czytelniczego, ta historia zdecydowanie może Was porwać. • Jeśli macie ochotę na przygodę, może nie w idealnym świecie, ale z super bohaterskim facetem, który może okazać się Waszym mężczyzną marzeń, to ta książka jest dla Was.

Kolejna część niezmiennie zabawnej Bridget Jones. Nadal nieustannie próbuje znaleźć receptę na szczęście i miłość, jednak im bardziej się stara, tym gorzej to jej wychodzi. Cała Bridget! Komiczne perypetie, lekkie niebezpieczeństwo, no i ten Mark Darcy, którego w jednej chwili się i kocha i nienawidzi! • Życie Bridget przed byciem w związku nie należało do łatwych. Trudności z organizacją czasu, zbyt duża ilość wypitego alkoholu, za mało aktywny tryb życia i ciągle krzycząca, duża liczba na wadze skutecznie deprymowały Bridget. Jej życie się zmieniło, kiedy na horyzoncie pojawił się Mark Darcy, bohater, królewicz na białym koniu, miłość jej życia. Nie sądziła jednak, że życie w związku jest bardziej wymagające zaangażowania niż bycie singlem. Zazdrość, obojętność i brak rozmów, sprawiają, że coraz mocniej oddala się od miłości życia. Aby zapanować nad swoim losem postanawia wybrać się w podróż do Tajlandii, żeby było ciekawiej dla czytelnika, nie tak łatwo i szybko z niej wróci. Kolejne perypetie, przezabawne sytuacje i dialogi, które momentami są tak żenujące, że aż śmieszne. Komedia w wydaniu Bridget trwa i ma się dobrze. Do długiej listy jej problemów ponownie dołączy jej były szef, problemy z matką i samą sobą. Autorka w świetny sposób pokazuje nam, że czasem kiedy bardzo, bardzo chcemy zapanować nad wewnętrznym i zewnętrznym chaosem, który nas otacza, nie dostrzegamy sygnałów ostrzegawczych, które życie nam wysyła i zdecydowanie łatwiej dajemy się oszukać i wykorzystać. To typowo kobieca książka, w której znajdziemy myśli i postanowienia Bridget, ale i sporo refleksji nad życiem, samotnością i mocnym pragnieniem miłości. Lekka i sprawiająca wiele frajdy książka, ani na chwilę, nie pozwoli Wam poczuć znużenia, ale zdecydowanie nie jest to lektura dla chcących przeżyć niesamowitą moc wrażeń. To pozycja, z którą albo się polubicie lub nie. Ja mocno utożsamiam się z Bridget i mam do niej wielki sentyment. Nie wyobrażam sobie, że jej losy mogłyby wyglądać inaczej. Daje nam sporą dawkę motywacji do realizacji swoich marzeń i udowadnia, że czasem kłody rzucane nam pod nogi są po to, abyśmy mogli się po nich wspinać w górę. Pozytywna książka ze świetną postacią pierwszoplanową, która jest niepowtarzalna i niezastąpiona. • Jeśli pokochaliście kultowy "Dziennik Bridget Jones" to "W pogoni za rozumem" porwie Was równie mocno. Chyba nie czytałam lepszej powieści romantyczno-komediowej, a postać Bridget zaskakuje mnie za każdym razem kiedy mam z nią do czynienia.

Niepozorna książka, która zupełnie mnie zaskoczyła - i to pozytywnie, wprowadzająca lekki niepokój i zachęcająca do czytania kolejnych rozdziałów. Z całą pewnością nie będziecie się przy tym tytule nudzić. • Kiedy w jednej z Kopenhaskich kamienic dochodzi do brutalnego morderstwa młodej lokatorki do akcji wkraczają policjanci: Jeppe Kørner i Anette Werner. To właśnie oni, będą kluczowymi postaciami, które zajmą się sprawą, ale i poznamy ich życie osobiste. Wymieniona już kamienica jest własnością Esther de Laurenti, aspirującej pisarki, która marzy o wydaniu własnego kryminału, jednak kiedy na jaw wychodzi to, że ktoś, w jej domu, zamordował dokładnie w ten sam sposób, w jaki opisała w swoim szkicu książki, sprawa znacząco się komplikuje. Już wiele razy zetknęłam się z historią, w której to ginie ktoś dokładnie tak jak w nowo powstałej lub powstającej powieści, to częsty motyw, dlatego też z pewnym sceptycznym podejściem zgłębiałam tę książkę. Nie miałam jednak podstaw, aby bać się nudy i martwić, że powieść mnie nie wciągnie. Wielowątkowość i tajemnica, to dwie główne cechy tej powieści, które tak działają na czytelnika, że nie można się od tej książki oderwać. Mroczny klimat i enigmatyczna atmosfera wprowadzają dodatkowy dreszczyk emocji, co sprawia, że lektura staje się jeszcze większą przyjemnością. Wiele faktów, które z każdą stroną zostają wyjaśnione, albo jeszcze bardziej skomplikowane, fabuła, która wydaje się już przejrzana, my jesteśmy pewni, że wiemy kto jest za co odpowiedzialny, aż tu się okazuje całkowicie coś innego. Autorka ciekawie manewruje akcją w ten sposób, aby dostarczyć czytelnikowi jak najwięcej emocji i wrażeń. Sprytnie poprowadzona narracja z kilku stron daje nam pełen obraz sytuacji, co bardzo pomaga odnaleźć się w lekturze, a w takich kryminałach to, moim zdaniem, podstawa. Nie ma obawy, że czegoś nie zrozumiemy lub pogubimy się w najważniejszej chwili. Dodatkowy plus daję za delikatny wątek życia prywatnego policjantów. Nie wiem dlaczego, ale lubię w tym gatunku mieć taką chwilę wytchnienia w postaci lekkiego obyczajowego wątku, który pozwala spojrzeć na policję jako na zwykłych ludzi, którzy poza pracą mają również inne życie. Książka idealna dla fanów lekkich kryminałów. • Jestem zadowolona z lektury tej powieści, myślę, że i Wy nie macie się czego obawiać. Nie jest to brutalny, ciężki kryminał, którego lepiej nie czytać nocą, a dobrze wymyślona i zaplątana, dynamiczna akcja która może spodobać się szerszemu gronu czytelników.

Bridget Jones chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. To kultowa postać literacka i filmowa, z którą utożsamić się może wiele kobiet. Helen Fielding najlepiej zakreśliła wiele damskich problemów, z którymi walczą kobiety w każdym wieku. Pełna humoru, ale i momentami przykrych zdarzeń książka, która zmieni Wasze życie. • "Dziennik Bridget Jones" miałam okazję przeczytać dobre naście lat temu w pierwszym, różowym wydaniu. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Zysk i Ska mogę Wam pokazać zupełnie odświeżony wygląd i zrecenzować tę powieść, której treść przez lata jest taka sama. Jones to stereotypowa angielka, kobieta bezpośrednia, nadużywająca alkoholu i uwielbiająca papierosy. Nieustannie walczy z nadmiarem kilogramów i samotnością, którą coraz bardziej odczuwa. Jednak co zrobić, jeśli wokół pojawiają się faceci, którzy okazują się emocjonalnymi popaprańcami? Życie Bridget to seria niefortunnych zdarzeń oraz dobra komedia romantyczna w jednym. Patrząc na jej postać z innej strony możemy zauważyć, że Helen Fielding umyślnie komplikuje jej życie w taki sposób, żeby czytelnika zmotywować do działania, bo pokazuje nam, że nawet z najgorszego życiowego dołka można się podnieść i z głową w górze iść przez świat. A uwierzcie mi, że wśród przygód Jones znajdziecie wszystko, od nieudolnych prób przygotowywania obiadu, swatania przez matkę, flirt z własnym szefem i ratowanie rodzicielki z rąk policji. Jest to również bardzo życiowa książka ukazująca pragnienie miłości i bezpieczeństwa, czasem wydawać się może, że jest pokazywana w krzywym zwierciadle. Helen Fielding nie żałowała czytelnikowi komicznych i zabawnych sytuacji, które były równie nieprzewidywalne co sama Bridget. Perypetie Jones przyprawią Was o łzy śmiechu ale też mogą nas zasmucić, bo momentami los nie był dla głównej bohaterki życzliwy. Mam duży sentyment do tej historii i dlatego też moja ocena jest mocno pozytywna, uważam też, że książka ma w sobie również pewną ponadczasową wartość, bo pomimo tego, że pierwszy raz czytałam ją jako nastolatka, to teraz, po ponownym przeczytaniu zdanie o tej powieści mam takie samo, a może i nawet bardziej pozytywne. To sprawia, że każda osoba niezależnie od wieku i płci znajdzie w niej coś dla siebie, czy to w postaci odpowiedzi na jakieś życiowe trudności czy też ogólną przesłankę jak żyć, czego nie robić, w jaki sposób walczyć o swoje, gdzie znajdować motywację do tego aby się nie poddawać. Typowy brytyjski humor sprawia, że cała ta powieść jest niesamowita, już się cieszę na możliwość przeczytania kolejnych części, bo dalszych przygód Bridget Jones nie znam z książek a jedynie z filmów, a sami wiecie, że często film a książka zdecydowanie od siebie się różni. • Historię Bridget powinien znać każdy, jest to świetna książka, obok której nie można przejść obojętnie. Pozytywna, zabawna i świetna opowieść o tym, że pragnienie miłości może przysłonić nam obraz rzeczywistości i zaburzyć pewną harmonię, którą wcześniej wypracowaliśmy. Polecam Wam tę książkę całym sercem!

Co kryje się w umyśle osób, które dopuszczają się zbrodni na drugim człowieku? Czy z tym "czymś" trzeba się urodzić, czy też w wyniku przeżytych wydarzeń człowiek może stać się na tyle okrutny, że będzie w stanie pozbawić życia inną osobę? Te i wiele innych pytań będziemy mogli zadać podczas lektury "Opowiem Ci o zbrodni". • Znani autorzy, pisarze, ludzie, którzy ze śmiercią w swoich powieściach mają do czynienia w różnych okolicznościach zderzą się z brutalną rzeczywistością. Pokazują nam, czytelnikom, że jest pewien znaczący aspekt, który nawet najbardziej doświadczonemu pisarzowi, może spowodować szok, i zmusić do myślenia, a mianowicie to, że w sytuacji, w której autor rozpoczyna swoją przygodę z fikcją literacką, to ciągle jest to tylko (albo aż) fikcja. W zmyślonym świecie wszystko się zdarzyć może, morderstwa, wszelkie inne przypadki okrucieństwa, jednak sprawa zmienia się, kiedy to ofiary i przestępcy mają prawdziwe imiona, nazwiska, pesele. Są realnymi ludźmi, którzy albo zostali bestialsko zamordowani, albo odsiadują teraz wyroki za swoje makabryczne zbrodnie. W "Opowiem ci o zbrodni" poznajemy sześć historii, które wydarzyły się naprawdę. Tajemnicze zaginięcie, zbrodnia, prowadzenie śledztwa, tony akt i zeznań. Najbardziej szokującą dla mnie sprawą była historia młodego chłopaka, który z premedytacją pozbawił życia innego mężczyznę tylko dlatego, bo chciał zobaczyć jak to jest kogoś uśmiercić. Nie jest możliwe dla mnie zrozumienie tej opowieści i to właśnie ten utwór Igora Brejdyganta przemówił do mnie najmocniej i sprawił, że opinia o tej książce zdecydowanie wzrosła. Autorzy ujawniają okrutną prawdę o człowieku, o tym do czego jest zdolny. Każdy, na swój oryginalny sposób, przedstawia wybrane, dawne sprawy, które jednych mogą zaszokować, a drugich obejść bez większego zainteresowania. Akcja wzbogacona jest o naukowe dygresje i komentarze samych autorów, co pozwala nam, czytelnikom spojrzeć na zbrodnię z różnych stron. Dodatkowo, możemy poznać styl pisania każdego z autorów, nie mamy tu narzuconej jednakowej narracji, za to otrzymujemy sześć różnych popisów pisarskich, jedne lepsze, drugie gorsze, ale każdy z nas ma swój ulubiony styl i trudno z tym dyskutować. Główną myślą, jaka nachodzi mnie po lekturze tej książki, jest to, że kiedyś praca śledczych, policji i innych służb odpowiedzialnych za łapanie morderców, ustalanie kto popełnił zbrodnie, to było wyzwanie. Teraz, w dobie komputerów, nieustającej inwigilacji, monitoringów, jest trudniej o bycie anonimowym. Podsumowując, straszne jest to, do czego jest zdolny człowiek. Nigdy nie uda mi się zrozumieć takich postępowań. • Książka jest idealna dla osób lubiących kryminały, literaturę naukową i faktu. "Opowiem ci o zbrodni" łączy w sobie kilka cech z tych gatunków, dlatego też wielu z Was przypadnie ona do gustu!