Jedna z najś­mies­znie­jszy­ch i najbardziej inteligentnych książek, jakie czytałam. • Czworo zapr­zyja­źnio­nych­ redaktorów z pewnego wydawnictwa (aby uniknąć zwolnienia z pracy) odtwarza zaginioną część powieści autora o wdzięcznym nazwisku Kusibab. Dodajmy, że powieść jest największym gniotem wszech czasów, na dokładkę bezczelnym plagiatem. Odtworzenie zaginionej (większej) części sprowadza się do napisania całej powieści na nowo i ubarwienia jej własnymi pomysłami. • Ale oto zbliża się premiera na targach, a autor, który powinien osobiście podpisywać swoje arcydzieło, wsiąkł jak kamfora. Główni redaktorzy, Mareczek i Adela, muszą odszukać Kusibaba. Trafiają na ślad tajemniczych postaci i podejrzanej siostry autora. W wysiłkach wiernie wspierają przyjaciół Mizera (który ma najbardziej odlotowe pomysły) i Marta (redaktorka i zarazem autorka całego działu literatury dziecięcej owego wydawnictwa). • Sprawa Kusibaba tak dobrze im idzie, że przy okazji nasi redaktorzy piszą wspólnie powieść kryminalną na konkurs. Do akcji wkracza też policja oraz inny niespełniony autor, który ma dawne porachunki z Kusibabem. • Wszystko dzieje się w Krakowie i jest niezwykle zabawne . • Polecam!

„Dolinę Muminków w listopadzie” trzeba czytać właśnie w… listopadzie. Po to, aby poczuć, jak bardzo jest prawdziwa. Kiedy za oknem szaro-buro i plucha, i zimno, i noce coraz dłuższe, i nic się nie chce, i często nic nie wychodzi. A pomyślmy, że na północy mają jeszcze gorzej. Słońce tam już prawie w ogóle nie zagląda. Nic tylko mgła i mgła. Wszystkim jest zimno. Marzą o lecie, które przecież dopiero co było, i wspominają ciepło i serdeczną gościnność Muminków. Dlatego każdy, kto tylko może, rusza do nich w odwiedziny. Stuletni Wuj Truj, przestraszona Filifionka, Homek Toft o podejrzanej wyobraźni, Paszczak, który ma dość organizowania życia innym (ale nie tak łatwo zmienia się długoletnie przyzwyczajenia, o nie!) i zachwycona sobą Mimbla. A Włóczykij wraca po zagubione pięć taktów tajemniczej melodii. • W listopadzie Dolina Muminków nie jest taka jak latem, a goście zastają dom Muminków pusty i zimny. Na dokładkę nie wolno palić w piecu, bo mieszka w nim przodek. • Najbardziej nostalgiczna część serii o sympatycznych trollach i ich przyjaciołach.

Jest to pierwsza część z oryginalnej serii „Ale historia…”. Grażyna Bąkiewicz do spółki z ilustratorem, Arturem Nowickim, podają młodemu czytelnikowi historię Polski w sposób zabawny, a przy tym porywający już pod pierwszych stron powieści. • Aleks i jego szkolni koledzy na każdej lekcji historii podróżują w czasie. Jak wiadomo – osobiste doświadczenia lepiej zapadają w pamięć, a przy okazji można przeżyć wspaniałą przygodę, będąc niewidzialnym, bądź rezygnując z takiej ochrony na rzecz mocniejszego zaangażowania. Oczywiście, kto nie czuje się na siłach, zawsze może zostać w klasie i pisać test z dat… • Uczniowie niek­onwe­ncjo­naln­ego historyka, pana Cebuli, mają sprawdzić, czy Mieszko I był czystej krwi Polakiem. Bo kopia pewnego dokumentu z czasów naszego pierwszego historycznego władcy głosi coś innego. Dzieci przenoszą się do X wieku i dają się porwać biegowi historii. Spotkamy tu i dzielnych wojów i handlarzy niewolnikami. • Świetna książka! Polecam.

W powieściach Grażyny Bąkiewicz z serii „Ale historia…” mamy historię ojczystą podaną na wesoło i z pasjonującymi przygodami. Znajdujemy się w nieodległej przyszłości, kiedy podróże w czasie są tak naturalne jak, na przykład, zjedzenie obiadu. • Uczniowie profesora Cebuli, dzięki jego nowatorskiemu wynalazkowi, podróżują nawet bez skutków ubocznych. Wystarczy na pięć sekund wstrzymać oddech i… już – można przyłączyć się do pewnego alchemika zmierzającego do Krakowa. Na tej lekcji historii dzieci mają wytropić, skąd Kazimierz Wielki brał pieniądze na swoje budowle. • Książka świetna. Nieźle trzyma w napięciu, mimo że dzieci w każdej chwili mogą się ewakuować do swoich czasów, podając jedno proste hasło. Całości dopełniają ilustracje Artura Nowickiego oraz zabawne komiksy. • Moja ulubiona seria. Na razie wydano dwie powieści, ale, jak zaznacza wydawca, kolejne części są w przygotowaniu. • Polecam!

W piątej części z serii „Julka, pies… i reszta świata” na spokojnej ulicy pojawiają się nowi sąsiedzi. Bogacz, Mieczysław Pulchny, z sympatyczną żonką i niep­rawd­opod­obni­e sztywną córeczką. A za tą córką co rusz skrada się jakiś wielki drab. Dobrze, że Julka i jej przyjaciele są czujni i zawsze skorzy do pomocy. A Olimpia przecież jest mistrzynią juniorek w rzucie młotem. • Na blogu Julki za to pojawia się miła nieznajoma, wyraźnie bliska dusza. • Jak tym razem potoczą się przygody Julki, jej rodziny, przyjaciół i nowych sąsiadów? A pieski… zostaną zabrane na urodzinową imprezę do eleganckiej kawiarni. • Polecam. Świetna rozrywka.