Jest to jedna z najładniejszych książek, jakie w ogóle czytałam. Piękna opowieść o rodzinie, przyjaźni, nieśmiałości i budowaniu wiary w siebie. • Marysia pierwszy raz w życiu spędza wakacje bez rodziców. Zamieszkuje u cioci – młodej i pełnej życia, ale też mocno zapracowanej. Ciocia prowadzi w domu pracownię krawiecką. Dziewczynka zatem całe dnie spędza w ogrodzie. Z początku bardzo nieśmiała, powoli zaczyna cieszyć się z niespodziewanej wolności. Nawiązuje nowe znajomości – z tajemniczym kotkiem, jeszcze bardziej tajemniczą sąsiadką, z listonoszem, a nawet z niesympatyczną dziewczynką zza płotu. Marysia odkrywa też, że mimo iż jest jeszcze mała, to w potrzebie potrafi pomóc – i bardzo ją to cieszy, dodaje odrobinę pewności siebie. • Debiutancka powieść Emilii Kiereś, ślicznie zilustrowana przez jej mamę – Małgorzatę Musierowicz. • Polecam!

Pamiętam, jak przed laty ujęła mnie ta niewielkich rozmiarów książka swoją tajemniczą i nierealną aurą – taką jak ze snu. Dlatego postanowiłam do niej wrócić. • Dziennik narratorki przeplata się z dziennikiem pokładowym Antonia Pigafetty, uczestnika wyprawy Magellana dookoła świata. Narratorka podróżuje statkiem we współczesności, ale nie tak znów bardzo różnią się przeżycia jej, załogi i pozostałych pasażerów od przeżyć dawnych marynarzy. Kiedy brakuje wody pitnej i pożywienia, zaś zepsuty ładunek wydziela smród nie do wytrzymania – człowiek jest tylko człowiekiem i zawsze będzie zachowywał się tak samo. Na statku, w tej zamkniętej i mimowolnie skazanej na siebie społeczności, łatwo o spory, wzajemną podejrzliwość, a nawet szaleństwo.

Para amerykańskich specjalistów od wychowania i zażegnywania rodzinnych konfliktów dzieli się w tej książce zdobytą przez lata doświadczeń wiedzą na temat rozwoju emocjonalnego dziecka i mogących się pojawiać problemów. • Książka podzielona jest na dwie części – pierwsza dotyczy podstaw kształtowania się charakteru, druga nabytych cech charakteru. W każdym rozdziale po krótkim wprowadzeniu podane są przykłady zabaw mogących pomóc w rozwoju emocjonalnym nie tylko dziecka ale także całej rodziny. • Ciekawa książka. Można z niej wybrać coś odpowiadającego własnym potrzebom.

Wspaniała, rewelacyjna, zachwycająca, zadziwiająca, interesująca – to tylko kilka z mnóstwa słów mogących z powodzeniem zastąpić wszędobylskie „fajna”. Taka jest ta książka. Ciekawie i zabawnie zilustrowana przez Adama Pękalskiego. Wyjaśniająca dawno zarzucone staropolskie wyrażenia i przypominająca zapomniane już znaczenia słów nadal będących w użyciu, jak np. chłodnik (zacieniona część ogrodu, altana do odpoczynku latem), sernik (drewniana budka służąca niegdyś do suszenia serów), letnik ( letnia wersja garderoby). • Niezwykle rozwijająca lektura. Polecam każdemu, nie tylko dzieciom, do których adresowana jest ta książka. Zaś rodzinnie można się przy niej doskonale bawić.

Jak głosi podtytuł, są to „Opowiadania o kotkach, kotach i kociskach”. Zbiór zawiera dziesięć historii o przeróżnych kocich charakterach i przygodach. Są to kolejno: Wierusia, Fiodor, Miłka i Miglanc, Pralinka, Maczek, Sierżant, Aksamitka, Stubbs, Dumka, Zmorka, Mruk. Koty i kociska psocą z dziką niep­rzew­idyw­alno­ścią, ale też pomagają i całym swym kocim urokiem zdobywają serce swych właścicieli. • Książka bardzo ładnie wydana przez wydawnictwo Literatura, z miłymi dla oka ilustracjami Magdaleny Kozieł-Nowak.