Pani Dalloway, idealna pani domu, mieszkanka Westminsteru, szykuje przyjęcie. Osobiście kupuje kwiaty, od lat w tej samej kwiaciarni. Uwielbia życie i spacery po Londynie (oczywiście w swojej dzielnicy). • Szykuje się do przyjęcia, a w myślach wspomina przyjaciela z lat młodzieńczych. Dawnego ukochanego, którego oświadczyny niegdyś odrzuciła. Wtedy Piotr Walsh zaklinał się na wszystkie świętości, jak bardzo ją kocha, a ożenił się niezwłocznie po rozstaniu z Klarysą, i to z kim – z jakąś dziewczyną poznaną na statku w drodze do Indii. A teraz Piotr wraca i zapewne pojawi się wieczorem. • Klarysa Dalloway odtwarza w myśli dawne sprzeczki z Piotrem i przeciwstawia temu swoje szczęśliwe i udane małżeństwo. Ma też zmartwienie – córka i jej podejrzane przyjaźnie. • Zaś wieczorem, w domu państwa Dallowayów, spotyka się wyśmienite towarzystwo. • Wspaniała, piękna proza. Moja ulubiona powieść Virginii Woolf. • Szczerze polecam!

Przez cały czas trwania II wojny światowej Astrid Lindgren pisała swoje dzienniki, notując co ważniejsze i dramatyczniejsze wydarzenia. Najwięcej odniesień jest tu oczywiście do najbliższych sąsiadów. Tragiczne i mocno przeżywane przez pisarkę wydarzenia w Finlandii i Norwegii. Ale też spotkamy echa wydarzeń w Polsce i na całym świecie. • Astrid Lindgren porównuje warunki życia w Szwecji i w okupowanych krajach (z tego co wynika z listów i z opowieści, bo oficjalnie przecież wszelkie okropieństwa są przemilczane). • Mimo iż to trudny, ciężki czas (choć autorka dzienników ma świadomość, że pomimo ograniczeń, w porównaniu z państwami bezpośrednio dotkniętymi wojną, Szwecja niemal pławi się w luksusie), gdzieniegdzie przebija poczucie humoru tej wyśmienitej pisarki. • Dzienniki są bardzo ładnie wydane. Każdy rok otwiera zdjęcie rodziny Lindgrenów. Przy końcu książki zamieszczono fotografie oryginalnych kart z dziennika, wycinków prasowych, wklejanych przez pisarkę. Zaś na ostatnich stronach znajdziemy indeks osób i przypisy. • Polecam.

Mama Mu, nietuzinkowa krowa o szerokich horyzontach, uwielbia uczyć się nowych rzeczy. A to jazdy na rowerze, a to nurkowania (zapisała się nawet na kurs pływacki na basenie), a to znów baletu czy łowienia ryb. Udała się nawet do pobliskiego miasta, ale tam jej się za bardzo nie podobało. • We wszystkie swoje pomysły angażuje Pana Wronę – nieustannie narzekającego, ale w końcu przyjaciela. Konsultuje się też telefonicznie z Liną, która udziela Mamie Mu zawsze cennych wskazówek. • Miła książka dla dzieci. Zawiera dwanaście opowiadań o sympatycznej krowie i jej przygodach. Całość bardzo ładnie zilustrowana przez Svena Nordqvista.

21 letnia Rebeka Bayliss mieszka w Londynie, pracuje w księgarni i właśnie wynajęła samodzielne mieszkanko. Wszystko jej się dobrze układa, aż tu pewnego dnia dostaje spóźniony o miesiąc list o ciężkiej chorobie matki. Zdąży ją jeszcze odwiedzić na dzień przed śmiercią i dowiedzieć się kilku szczegółów o rodzinie. Po tym smutnym wydarzeniu Rebeka postanawia pojechać do dziadka, o którego istnieniu dotychczas nie wiedziała – jak się okazuje, żyjącego dostatnio słynnego malarza. • W Kornwalii sprawy przybierają dziwny obrót. Dziadkiem opiekuje się synowa, a jego przystojny wnuk prowadzi podejrzane interesy. Jak by tego było mało, pewien tajemniczy i o podejrzanej reputacji konserwator antyków najwyraźniej zaskarbił sobie zaufanie starszego pana. Młodziutka i niedoświadczona Rebeka będzie musiała wyrobić sobie własne zdanie o otaczających ją członkach świeżo odnalezionej rodziny. • Powieść, jak zwykle u tej autorki, o relacjach rodzinnych, skrywanych tajemnicach, a wszystko wkomponowane w przepiękny krajobraz surowej, zimowej Kornwalii. • Przyjemnie się czyta, nawet pomijając kiczowate zakończenie.

Powieść „Bella” powstała w oparciu o scenariusz filmu o tym samym tytule. • Nina i Jose pracują w meksykańskiej restauracji Manny’ego. Nina, szybka, pełna gracji kelnerka, powoli zapomina o niespełnionym marzeniu, aby tańczyć na Broadwayu. Jose, zwany Milczkiem, jest świetnym kucharzem i samotnikiem. Najwyraźniej skrywa jakąś mroczną tajemnicę. • Nic ich nie łączy. Aż do tego jednego dnia, gdy Manny wyrzuca Ninę z pracy, a Jose po prostu za nią wychodzi, aby ją wesprzeć. I tak spędzają jeden dzień, otwierając się nawzajem na darowany odruch przyjaźni. Jose poznaje Ninę ze swoją rodziną – pełną miłości i zrozumienia. Nina jest w ciąży i planuje ją usunąć. Zaś Jose całym sercem pragnie uratować ją i dziecko, tylko jeszcze nie wie, jak to zrobić. • Książka piękna, mądra i wcale nie moralizująca. Czyta się ją jednym tchem. Gorąco polecam!