Trzecią część przygód Koziołek Matołek rozpoczyna od służby w wojsku. Lecz mu rzekli: "Coś dla ciebie służba w wojsku nie jest zdrowa, idź ty lepiej, Koziołeczku, szukać swego Pacanowa." • Wraca zatem do Warszawy, pomaga zwierzętom w ogrodzie zoologicznym, skąd podkopem dociera do Włoch. Dalej podróżuje na grzbiecie delfina. Trafia na wystawę jako okaz: "morski potwór - Koziolini". Tam ratują go solidarne włoskie kozy i odsyłają automobilem do ojczyzny. I na koniec Koziołek nareszcie dociera do celu swej wędrówki. • A jak to jest z tym kuciem kóz? Przeczytajcie sami, a dowiecie się, czy Matołek został podkuty :)

W drugiej części Koziołek Matołek wciąż wędruje do Pacanowa, nieustannie napotykając na przeszkody i wesołe przygody. • Tym razem rusza z Warszawy, przez Zakopane i Gdynię, trafia do Afryki, gdzie małpy okrzykują go swym królem. Ucieka od małp do Nowego Jorku. W Ameryce robi karierę w kinematografii, walczy z Indianami, poluje na niedźwiedzie, jest poszukiwaczem złota, aż wreszcie z pomocą polskiej ambasady (łebski koziołek dobrze wie, dokąd biec po pomoc będąc za granicą) znów wraca do Warszawy. • Wprawdzie nie odnalazł Pacanowa, lecz nie stracił też zapału do dalszej wędrówki. Ale o tym to już przeczytamy w kolejnej części tego wyśmienitego komiksu.

Pierwszy polski komiks. Absolutna klasyka gatunku. Rymowane teksty Kornela Makuszyńskiego połączone z rysunkami Mariana Walentynowicza od lat niezmiennie bawią kolejne pokolenia czytelników. • W części pierwszej poznajemy Matołka i dowiadujemy się, po co on właściwie rusza do tego Pacanowa. A skoro się już zgłosił na ochotnika, aby wypróbować, jak to jest być podkutym, szuka wytrwale Pacanowa. Niestraszne mu głód, bieda, a nawet śmierć, niejeden raz sam ma zostać upieczony jako danie obiadowe. Koziołek zaciąga się na statek jako kucharz (co się kończy wystrzeleniem go z armaty w podzięce za "smaczne kąski"), odwiedza Twardowskiego na księżycu, trafia do Chin, do Indii, a na koniec do Warszawy. Jednym słowem - nie ustaje w poszukiwaniach, lecz w tej części do Pacanowa jeszcze nie dojdzie. • Wyśmienita zabawa dla czytelnika w każdym wieku, a najmłodsze dzieci mogą się nawet na "Koziołku Matołku" uczyć czytać :)

Smakowity kąsek nie tylko dla każdego wielbiciela "Jeżycjady", lecz dla wszystkich miłośników sztuki kulinarnej. Książka zawiera przepisy na ulubione potrawy bohaterów Małgorzaty Musierowicz, a więc Borejków, Żaków, Kowalików, Kłamczuchy, a nawet gosposi pana Paszkieta (z "Idy sierpniowej"). Co więcej, przepisy te są wzbogacone o stosowne komentarze literackie, zaś sama książka opatrzona jest wyśmienitym wstępem łączącym osobiste tematy kulinarne z literaturą i kulturą jedzenia. • Z pomocą tej książki możemy upiec babkę wielkanocną Mamy Żakowej, sernik Kłamczuchy (tak, właśnie ten, który spaliła w "Brulionie Bebe B."), torcik makowy Tosi Kowalikowej czy murzynka Gabrysi (Mój ulubiony przepis na szybkie i smaczne ciasto. Jest tak prosty, że każdemu się uda, wszak na tym właśnie murzynku Gabrysia Borejko uczyła się piec w "Kwiecie kalafiora"). • Ugotujemy też, np. rosołek Mamy Borejko, coq au vin pięknej Julii Żak, którą to potrawą wabiła swego ukochanego Toleczka (sposób skuteczny w stu procentach), fasolkę po bretońsku i makaron w sosie mediolańskim (Żaczek w "Szóstej klepce" miał go już serdecznie dość, ale przecież my nie będziemy pysznego makaroniku serwować codziennie!). • Przygotujemy z powodzeniem naleśniki z twarożkiem lub Paluszki Aspazji (pomysł Idy Borejko), ewentualnie małdrzyki Kreski (Gieniusia Bombke vel Trombke tak się nimi objadła, że aż ją brzuszek bolał). • Są tu przepisy na pyszne dania codzienne i takie na specjalne okazje. To jest maleńka książeczka (zaledwie 85 stron z indeksem i spisem treści) o wielkiej i wspaniałej zawartości.

Jest to wspaniała książeczka o naszym ojczystym języku. Wprawdzie traktuje o problemach językoznawczych, a więc dość trudnych i uchodzących raczej za nieciekawe dla przeciętnego czytelnika, jednak nazwisko autora powinno przyciągnąć każdego. Tak jak wyjątkowo interesujące są audycje prof. Miodka w radiu czy telewizji, tak samo wartko się czyta jego opowieści o zawiłościach języka polskiego z humorystycznymi rysunkami Jerzego Flisaka (istnieje też wydanie ilustrowane przez Szymona Kobylińskiego). • Ta niewielkich rozmiarów książeczka (76 stron) podzielona jest na króciótkie rozdziały. I tak dowiemy się, m.in. jak poprawnie odmieniać nazwę naszego państwa oraz nazwy miejscowości, a także nazwiska. Dlaczego wyraz "pinezka" piszemy przez "z" i czy poprawna jest konstrukcja "mamo, kup mi loda" :)