Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
Katarynka
Najnowsze recenzje
1
...
53 54 55
...
69
  • [awatar]
    Katarynka
    Druga część przygód Pippi Pończoszanki, najsilniejszej dziewczynki na świecie, oraz jej dwójki przyjaciół - Tommy'ego i Anniki. • Tym razem Pippi robi wspaniałe zakupy dla wszystkich dzieci w miasteczku, chodzi do szkoły - ale tylko przez jeden dzień - idzie też na szkolną wycieczkę i zaprowadza porządek na jarmarku. Ale największą niespodzianką i radością jest powrót jej tatusia - Kapitana Efraima Pończochy i Króla Murzyńskiego na Wypie Kurrekurredutt. • Świetna, wspaniale zabawna książka.
  • [awatar]
    Katarynka
    Podczas wakacji w Somerset - krainie myszołowów - na farmie Chubworthy Jaś Burkett znajduje pisklę myszołowa. Najwyraźniej odłączyło się od rodziny w czasie burzy, po kórej już żaden myszołów nie pokazał się w tej okolicy. Nie pozostało zatem nic innego, jak zabrać pisklę do schroniska i wychować. • Tata pozwolił Jasiowi osobiście zająć się ptakiem, a gdy podrośnie - trenować go. • Myszołów, o delikatnym imieniu Ptaszyna, wyrósł na dumnego i hardego ptaka. Ptaszyna nierzadko zachowywała się złośliwie wobec Jasia, była też chorobliwie o niego zazdrosna. W okresie godowym zamiast w myszołowie zakochała się właśnie w Jasiu ;) • Uwielbiała też samotne wycieczki po okolicy - przez pewien czas przylatywała do mieszkającej nieopodal starszej pani na świeże ciasteczka z konfiturami. Sprawa wydała się dopiero po pewnym czasie, gdy mama Jasia przypadkiem zaszła do sąsiadki. • Przez trzy lata Ptaszyna mieszkała w Ośrodku Zdrowia dla Dzikich Zwierząt, a gdy osiągnęła całkowitą samodzielność została wypuszczona na wolność właśnie w Somerset, tam gdzie się urodziła. • Książka jest mądra i bardzo interesująca, a do tego pięknie zilustrowana przez Marię Orłowską-Gabryś. • Polecam miłośnikom zwierząt i doskonałej prozy.
  • [awatar]
    Katarynka
    Pewnej wiosny do Ośrodka Zdrowia dla Dzikich Zwierząt w Shalden, który prowadzili państwo Burkettowie, trafił mały, najwyżej sześciotygodniowy borsuczek. Zwierzątko było bardzo chore. Jednak dzięki determinacji całej rodziny z maleństwa, któremu nikt nie dawał szans na przezycie, wyrósł zdrowy i radosny borsuk Nikki. Zawładnął nie tylko sercami rodziców i dzieci, ale także całym domem. • Nikki - jak każdy borsuk - uwielbiał wzorowy porządek i gdy tylko jakiś przedmiot zakłócał jego poczucie estetyki, natychmiast go sprzątał. Domownicy nawet przyzwyczaili się, że zaginionych rzeczy należy szukać w sypialni pod łóżkiem lub za fotelem w bawialni. Gorzej było z gośćmi, którym Nikki w ułamku sekundy kradł sznurowadła z butów lub zabierał torebki, w których też z ochotą sprzątał. Swymi sprytnymi pazurkami potrafił nawet dobierać się do lodówki. • Nikki zaprzyjaźnił się z suką Tessie i gdy ta oszczeniła się, poczuł się w obowiązku pomóc w wychowaniu maluchów. Nauczył szczenięta borsuczych zwyczajów - rycia w ziemi i rozkopywania mysich norek, "sprzątania" i przede wszystkim potrzeby nieograniczonej wolności, co w przypadku psów raczej nie jest porządaną cechą. • Jest to piękna, mądra i zarazem bardzo zabawna książka, na dokładkę wspaniale zilustrowana przez Marię Orłowską-Gabryś. • Polecam każdemu :)
  • [awatar]
    Katarynka
    Ewa Ostrowska napisała świetną książkę przygodową - czytałam ją w dzieciństwie i teraz znów do niej sięgnęłam we wznowieniu wydawnictwa Skrzat. • Szalona rodzinka - mama i nastoletnie córki-bliźniaczki, zwariowany zwierzyniec - pies Boguś, kotka Celestynka, zaskroniec Teofilek (pajączek Fryderyk został pilnować domu) ruszają na wymarzone wakacje na Mazury. Ich tropem podąża szajka gangsterów. Mnożą się niespodziewane spotkania, błyskawiczne zwroty akcji, zagadki do rozwiązania, finał zaś rzeczywiście jest (przynajmniej częściowo) zaskakujący. • Jest to książka tak śmieszna, a przy tym wciągająca, że czyta się ją jednym tchem raz po raz wybuchając śmiechem. • Polecam jako doskonałą rozrywkę.
  • [awatar]
    Katarynka
    Molly i John Burkettowie prowadzili w Anglii schronisko dla dzikich zwierząt. Marzeniem ich syna Jasia było posiadanie lisa. I oto niespodziewanie jego marzenie się spełnia - pewien farmer wykopał spod kurnika trzy małe liski, ledwie urodzone szczenięta i przywiózł je do schroniska. Zaczęła się wielka przygoda, w którą zaangażowała się cała rodzina, a najbardziej spanielka Zuzia. Suczka poczuła nieprzepartą potrzebę zastąpienia lisim szczeniętom matki. • Już wiemy, że można mieszkać pod jednym dachem z lisem, ale co z tego wyniknie - dowiemy się, czytając tę niezwykle interesującą książkę pięknie zilustrowaną przez Konstantego Sopoćko.
Niepożądane pozycje
1 2
  • Nie potrafię schudnąć
    Dukan, Pierre
  • Beskid bez kitu
    Strzelecka, Maria
  • The Shape Of A Broken Heart
    Imany
  • Urodzeni biegacze
    McDougall, Christopher
  • Wiśniowy Dworek
    Michalak, Katarzyna
  • Bajki robotów
    Lem, Stanisław
Ruda
Randaksela
usunięte konto
madziar
fiolka
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo