Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
iwonaiwona1
Najnowsze recenzje
1
...
4 5 6
...
11
  • [awatar]
    iwonaiwona1
    A ja nie jestem zachwycona. Czytałam lepsze jego książki. Wiem że się narażę jego wielu fanom, ale można by wyrzucić duże kawałki książki i fabuła nic na tym by nie straciła. W odróżnieniu od "Domofonu" Miłoszewskiego, do którego ktoś porównał "Lśnienie" nie wiadomo właściwie dlaczego Panorama stała się ulubionym miejscem demonów. Jakoś się nie bałam i już. Książka jest moją własnością ale raczej ją komuś podaruję.
  • [awatar]
    iwonaiwona1
    Nie jest to jakaś wybitna literatura, ale nie o to chodziło ojcu Anny, gdy zdecydował się na jej publikację. To pamiętnik nastolatki, gdy byłam w wieku Anny także pisałam pamiętnik i znalazłam swoje myśli na wielu stronach Dziennika. Przyznaję, że męczyłam się czytając te zapiski, ale za każdym razem gdy męczyła mnie ich naiwność, to przypominałam sobie, że to myśli nastolatki, której nie dano szansy dorosnąć. Książka ta powinna być lekturą obowiązkową dla dzieci w wieku Anny.
  • [awatar]
    iwonaiwona1
    Książka ta jest próbą odpowiedzi na pytani po co jesteśmy na świecie - bo "świat jest zbyt bolesny, by ludzie zasługiwali tylko na to, by przestać istnieć." Opowieść ta przypomina trochę opowieści barona Munchausena lub historię Forresta Gumpa. Życie bohatera ociera się o kluczowe wydarzenia historyczne, jest ich uczestnikiem, czasami nawet prowodyrem i pozwala nam zobaczyć historyczne fakty z innej perspektywy, perspektywy zwykłego, szarego człowieka. • Książka ta wciąga dopiero po kilku rozdziałach, początek moim zdaniem nie jest udany. Zwłaszcza list Eryk do Anny, w którym opisuje jej czas, który razem spędzili. O mało nie doprowadził do przerwania lektury książki, ale się przemogłam i teraz się z tego cieszę. Choć niezbyt mi się podoba sposób narracji to sama historia, a właściwie historie życia Eryka Stamelmana - "człowieka z kamienia, zesłanego przed wiekami na świat, by przynieść ludziom ulgę, karę, nagrodę, dobrą nowinę i pocieszenie" - wciągnęły mnie po same uszy
  • [awatar]
    iwonaiwona1
    Znakomity. Ktoś porównał go z Lśnieniem Kinga, ale ja uważam, że ta powieść jest o niebo lepsza od Lśnienia.
  • [awatar]
    iwonaiwona1
    To jest świetna powieść, którą każdy Polak powinien przeczytać. Jest to przestroga dla współczesnych, że to już się kiedyś działo, że może zakończyć jak w 1939. Autor ustami boksera i gangstera w jednej osobie opisuje nam prawdę o przedwojennej Polsce, wszechobecnym antysemityzmie, polskim obozie koncentracyjnym (którego jakoby nigdy nie było), ogromnych różnicach klasowych. • Jeszcze ją trawię w śnie i na jawie...
Ostatnio ocenione
1 2 3 4 5
...
54
  • Inwazja jaszczurów
    Čapek, Karel
  • Ludzie jak bogowie
    Wells, Herbert George
  • Piotr Pierwszy
    Tołstoj, Aleksy
  • Krzyż
    Undset, Sigrid
  • Żona
    Undset, Sigrid
  • Wianek
    Undset, Sigrid
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo