Niezwykle prawdziwa, nad wyraz szczera i bolesna prawda o długotrwałych przyjaźniach. Wiedza Schmitta na temat relacji międzyludzkich coraz bardziej mnie urzeka i fascynuje. "Zazdrośnice" to opowieść o przyjaźni, niespełnionej miłości i rzecz jasna o zazdrości, a także zdradzie oraz śmierci. To po części także nowoczesna historia "Romea i Julii". Fascynujące ujęcie tematu zazdrości, który daje dużo do myślenia. Niesamowita... Gorąco polecam do kontemplacji.

Niewątpliwie ciekawe ujęcie tematu dotyczącego problemów alkoholowych. Pani Halber w zbeletryzowanej formie przedstawiła studium psychologiczne kobiety alkoholiczki, która uznając swą słabość do napojów wyskokowych zdecydowała się podjąć długotrwałą, żmudną terapię nad sobą, żeby zdefiniować na nowo swe życiowe cele. Choć bohaterka wykazała się ogromnie silną wolą psychicznie jednak była zbyt słaba, w rezultacie czego okazało się, że rzeczywiście jest "Najgorszym człowiek na świcie". Nie zdołała na dobre poradzić sobie z uzależnieniem. Książka Halber daje wiele do myślenia. Autorka raczej w bardzo realistyczny sposób przedstawiła w niej losy Krystyny alkoholiczki, jej wewnętrznego JA, brutalną rzeczywistość. Pozycja godna polecenia.

Z całą pewnością książka ta nie zostanie "Najlepszą książką na świecie". Z grubsza rzecz ujmując jest zwyczajnie przeciętna. Być może pomysł sam w sobie był niezły, ale brakuje jej tego CZEGOŚ, dzięki któremu mogłoby się powiedzieć ŁAŁŁŁ. Akcja dynamiczna z niewielkimi tylko "niespodziankami" po drodze. Duży plus mogę dać za to, że się powieść tą czyta w zastraszająco szybkim tempie i to by było wszystko. Język mało wyszukany, ale może tak miało zwyczajnie być. Nie wiem... Polecam? Hmmm... Proponuję przeznaczyć czas na coś znacznie bardziej interesującego ;)

Książka w stylu tych napisanych przez D.Browna niemalże. Ogólnie rzecz ujmując to świetnie napisana powieść sensacyjna, przy której raczej nie da się nudzić. Akcja ma wprost zawrotne tempo. Niektóre wątki niezgodne z faktami historycznymi, ale to problem poboczny. Na wprawionym "czytaczu" pewnie powieść ta ogromnego wrażenia nie zrobi. Osobiście nie uważam jej za najlepszą książkę Miłoszewskiego, ale warta jest ona przeczytania. W duchu jednak przez cały czas będę liczyła na "wskrzeszenie" Teodora Szackiego i na kontynuowanie jego ekscesów... Mimo wszystko "Bezcennego" polecam rzecz jasna ;)

Niesamowita historia. Pełen napięcia i emocji thriller oparty na prawdziwych wydarzeniach. Wzrusza, paraliżuje, zmusza do refleksji. Nie wszystko jest jednak możliwe do osiągnięcia. Nie każdy może wejść na sam szczyt jak się okazuje. Tragedia jaka miała miejsce na Evereście w 1996 roku jest tego doskonałym dowodem. Fascynująca opowieść. Gorąco polecam.