Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
ilonamitka
Najnowsze recenzje
1
...
37 38 39
...
86
  • [awatar]
    ilonamitka
    "Jedna kropla deszczu" to ciepła, klimatyczna, emocjonująca, nostalgiczna i wzruszająca opowieść o niezwykłej sile miłości, która musiała zmierzyć się z wieloma trudnościami, bo nie ma miłości idealnej i każda posiada wady, rysy i trudne chwile, oraz o wyjątkowej relacji babci i wnuczki. Bardzo polubiłam bohaterki - Berenikę i Ewę. Podróż w którą zabiera nas autorka jest niezwykle sentymentalna i skłaniająca do refleksji nad przemijaniem i kruchością życia. Mimo że chwyta za serce, przepełniona też jest optymizmem i nadzieją. Polecam💚🙂
  • [awatar]
    ilonamitka
    "Polana" to mroczna, duszna, intrygująca i bardzo wciągająca powieść pełna niepewności, tajemnic z przeszłości, sekretów rodzinnych, toksycznych relacji, kłamstw i zaskakujących zwrotów akcji. Po bardzo mocnym prologu, napięcie i emocje dawkowane są stopniowo, i krok po kroku odkrywamy wszystkie tajemnice i sekrety. Dwie linie czasowe - przeszłość i teraźniejszość - pozwalają nam lepiej zrozumieć podejmowane decyzje i jak doszło do tych wszystkich tragedii. Zakończenie zaskakujące i z chęcią przeczytałabym kontynuację.🥰 Polecam.☺️
  • [awatar]
    ilonamitka
    "Glass Hills" to przyjemna, lekka, urocza i klimatyczna powieść ze świetną fabułą, z ciekawymi bohaterami i pięknymi opisami przyrody. Nie zabrakło w niej też wzruszeń, humoru i rozwijającego się uczucia. Czyta się szybko, można się przy niej odprężyć i zrelaksować. Bardzo miło spędziłam z nią czas. Polecam.🙂
  • [awatar]
    ilonamitka
    "W cieniu Majdanka" to trudna, smutna, przerażająca, wstrząsająca, poruszająca i bardzo emocjonująca historia pełna bólu, cierpienia, głodu, strachu, bezsilności, żalu, ale też wiary, nadziei, siły i miłości. Została opowiedziana oczyma dwóch dziewczynek (Gieni i Frani) i poznajemy myśli ich mamy (Marianny). Niejednokrotnie podczas czytania po moich policzkach płynęły łzy. Nie mogę sobie nawet tego wyobrazić, jak człowiek człowiekowi może zgotować takie piekło. Pani Franciszka i Pani Eugenia to nie tylko postacie, które podzieliły się z autorką swoimi wspomnieniami, to prawdziwe BOHATERKI, które przeżyły piekło na ziemi. Dziękuję bohaterkom i autorce za tę historię. Powieść skłania do refleksji i powienen ją każdy przeczytać. Polecam.
  • [awatar]
    ilonamitka
    „Domek nad potokiem” to cudowna, mądra, niesamowita, poruszająca, wzruszająca i emocjonująca historia, w której nie brakuje smutnych momentów, ale też nie brakuje miłości, determinacji i nadziei na lepsze jutro. Nie zabrakło też tajemnic i sekretów z przeszłości, które prędzej czy później zawsze wychodzą na jaw. Bardzo polubiłam głównych bohaterów - kibicowałam im do samego końca, pokochałam owczarka niemieckiego Aurę i spodobał mi się ten wiejski klimat. Książka jest niesamowicie wciągająca, gdy zacznie się czytać, to nie można skończyć. Bardzo przyjemnie spędziłam z nią czas i jestem nią zauroczona.😍 Gorąco polecam.♥️😊
Ostatnio ocenione
1
...
68 69 70 71 72
  • Genesis
    Carter, Chris
  • Manipulantka
    Rosa, Sonia
  • Uwięziona
    Paris, B. A.
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo