Autor: B.A. Paris • Tytuł: Na skraju załamania • Tytuł oryginalny: The Breakdown • Wydawnictwo: Albatros • Czas trwania: 9 godz. 19 min • Cass, wracając do domu drogą na skróty, zauważa, że stoi tam samochód, a w środku siedzi kobieta. Cass chce się zatrzymać, by zapytać, czy wszystko w porządku, jednak w ostatniej chwili rezygnuje. Następnego dnia okazuje się, że kobieta z samochodu nie żyje, została zamordowana, a na dodatek Cass ją znała, lecz nie rozpoznała podczas burzy. Kobietę męczą wyrzuty sumienia, boi się również, że morderca mógł ją widzieć i teraz to ona stała się jego celem. Przypuszczenia te potwierdzają głuche telefony, które otrzymuje kobieta. Czy Cass jest bezpieczna? • Na skraju załamania B.A. Paris to thriller, w którym narratorką i główną bohaterką jest Cass. To młoda kobieta, mężatka, która może liczyć na wsparcie najlepszej przyjaciółki w każdej sytuacji. Bywa roztargniona, lecz jest także lubiana wśród znajomych i łatwo nawiązuje kontakty z innymi. Jest szczęśliwa w związku i ma wrażenie, że w jej życiu niczego nie brakuje. • Głównym wątkiem książki jest próba poradzenia sobie z traumą, która wynika z nieudzielenia pomocy kobiecie, która została później zamordowana. Cass nie jest w najlepszej kondycji – zaczyna zapominać, że coś zrobiła, dużo sypia, nie czuje się na siłach, by funkcjonować jak dawniej, a do tego jeszcze nękają ją głuche telefony i poczucie winy, przez co kobieta nie czuje się dobrze we własnym domu. Dziwne zachowania zaczynają się nasilać, a Cass chce dowiedzieć się, dlaczego to właśnie jej znajoma została zamordowana i kto to zrobił. W ten sposób poczuje się bezpieczniej – gdy morderca zostanie zatrzymany. • Narracja pierwszoosobowa pozwala lepiej poznać Cass. Czytelnik jest z nią cały czas, dlatego możemy obserwować to, co robi, jak działa, jak jej zły stan psychiczny się pogłębia. Nie wiemy, czy można jej wierzyć, ona również nie jest tego pewna, bo prosi bliskich o wyjaśnienia tego, co robiła, próbuje się upewnić, że właśnie tak postępowała, gdy nie jest tego pewna. • Pokazanie stanu psychicznego Cass jest mocnym punktem powieści. Czytelnik obserwuje jej zachowanie i działania, nie do końca może uwierzyć, że właśnie tak postąpiła. Drobnostki, które jej umknęły, zarówno ona, jak i czytelnik są w stanie przyjąć jako coś, co mogło się wydarzyć, jednak poważniejsze rzeczy nie do końca są prawdopodobne. Jej zachowania, ale też myśli i wątpliwości, które zdradza, dają podstawy do tego, by wierzyć, że ktoś usilnie stara się wprowadzić ją w ten stan. Być może to wina wyrzutów sumienia, które męczą kobietę i nie poprawiają jej stanu, a może to morderca postanawia sobie z niej zadrwić. • Powieść jest dobrze napisana. Ma wiele elementów, które mi się podobały. Uwielbiam, jak akcja rozgrywa się w domu, ponieważ to miejsce, które kojarzy się z bezpieczeństwem i spokojem, a w tego typu książkach ten ład zostaje zaburzony, co powoduje dreszcz niepokoju podczas czytania. Ciekawie też opisano „nieświadome” działania głównej bohaterki, przez które zaczęła tracić do siebie zaufanie. Świetne było również rozwiązanie sprawy morderstwa koleżanki Cass oraz fakt, jak udało się do tego dojść. • Na skraju załamania poznałam w formie audiobooka. Lektorką jest Ewa Abart, którą bardzo lubię. Jej interpretacje tekstu zawsze są genialne – lektorka wczuwa się w treść i potrafi przekazać ją tak, że nie można się oderwać od słuchania. • Na skraju załamania to dobra książka – wciągająca, intrygująca, dobrze napisana i ciekawa. Świetnie się jej słuchało i z przyjemnością mogę ją wam polecić.

Autor: Dagmar Geisler • Tytuł: Ale ja cię nie znam! • Pełny tytuł: Ale ja cię nie znam! Jak odmawiać obcym • Tytuł oryginalny: Ich geh doch nich mit Jedem mit! • Wydawnictwo: JEDNOŚĆ • Liczba stron: 28 • Lusia skończyła lekcje i czeka pod szkołą tak, jak kazała jej mama. Zaczyna padać, ale dziewczynka stoi grzecznie i nie oddala się od budynku. W międzyczasie podchodzą do niej kolejne osoby, które chcą ją zabrać do domu – a to sąsiadka, a to złota rączka pracująca dla jej rodziców. Lusia jednak wie, że nie może iść z nikim, kogo nie zna. Ale przecież pamięta, jak mają na imię lub nazwisko niektóre osoby. Jednak nie wie, czy lubią galaretkę i jak spędzają czas wolny, dlatego odmawia każdemu z nich. • Ale ja cię nie znam! Dagmar Geisler to krótka opowieść dla najmłodszych. Główną bohaterką jest Lusia, która czeka pod szkołą zgodnie z prośbą mamy na to, aż ktoś ją odbierze. Dziewczynka, mimo młodego wieku, jest bardzo rezolutna i grzeczna. Nie oddala się od szkoły, mimo że ma ku temu kilka okazji. • Lusia nie może wrócić do domu z obcymi osobami, dlatego za każdym razem, gdy ktoś do niej podchodzi, przeprowadza małą analizę. Zazwyczaj zaczepiają ją osoby, które już kiedyś widziała – jak sąsiadka czy znajomy mamy. Dziewczynka czasem wie, jak ktoś się nazywa, ale to wcale nie znaczy, że zna tę osobę. W głowie robi sobie test – czy wie, jakie zwierzątko ma dana osoba, gdzie mieszka albo czy chrapie w nocy. Jeśli nie umie odpowiedzieć na któreś z pytań, to znaczy, że nie może iść z tą osobą. • Książeczka jest krótka i – jak to w przypadku pozycji dla dzieci bywa – więcej w niej ilustracji niż tekstu. Poza tymi obrazkami, które serwuje się czytelnikowi na całej karcie, są też okienka, niczym z komiksu, które mają pokazać różne pytania i wątpliwości co do znajomości danej osoby. To ciekawa forma podania tekstu i zilustrowania go. • Książka należy do serii „Ja i moje emocje”. Tematem jest odmawianie obcym. Myślę, że został on całkiem dobrze przekazany i trafi do najmłodszych. Są tu przedstawione różne sytuacje – do dziewczynki podchodzą osoby, które zna lepiej bądź gorzej, ale nie chce z nimi iść, ponieważ nadal są to dla niej obcy ludzie. To zwraca uwagę czytelników, że tak naprawdę możemy wiedzieć, gdzie ktoś mieszka i jak ma na imię, ale nie znaczy to, że znamy tę osobę i możemy jej zaufać. • Ale ja cię nie znam! to przyjemna pozycja dla najmłodszych. Na pewno będzie czytana z rodzicami bądź dziadkami i stanie się przyczynkiem do rozmowy na temat zaufania i ostrożności. Myślę, że ta książka na pewno przyda się w domowej biblioteczce.

Autor: B.A. Paris • Tytuł: Za zamkniętymi drzwiami • Tytuł oryginalny: Behind Closed Door • Wydawnictwo: Albatros • Czas trwania: 7 godz. 55 min • Grace z pozoru ma wszystko – duży, ładny dom, oddanego, dobrze zarabiającego męża, spokojne życie, możliwość rozwoju pasji. Jednak to tylko maska dla znajomych, którzy nie mają pojęcia, że Jack wcale nie jest takim cudownym mężem, a jego żona wcale nie wygrała losu na loterii, wychodząc za niego. Grace nie może popełnić błędu w obecności obcych, kontaktować się samodzielnie z koleżankami, a jej życie to jedna wielka tragedia, która rozgrywa się za zamkniętymi drzwiami pięknego domu. Kobieta musi być jednak silna, bo nie jest sama – ma siostrę z zespołem Downa, którą musi ochronić przed losem, który sama wiedzie. • Za zamkniętymi drzwiami B.A. Paris to powieść, w której główną bohaterką i narratorką jest Grace. To młoda kobieta, która wiele poświęciła dla swojej siostry, Milly, by ta mogła się rozwijać i być samodzielna. Grace jest uczynna, ciepła, czuła i opiekuńcza, ale też ufna, a miłość do Jacka ją zaślepiła. Właśnie dlatego jej życie zmieniło się w koszmar. • Powieść ma dwa plany czasowe – pokazuje teraźniejszość i przeszłość. Dzięki temu wymieszaniu poznajemy lepiej bohaterkę i jej relacje z rodzicami, siostrą i ukochanym. Widzimy zmiany, jakie w niej zachodziły. Przy okazji zabieg ten buduje też napięcie podczas czytania, bo przerywa tok zdarzeń. • Głównym motywem powieści jest próba ucieczki od obecnej sytuacji. Związek Grace i Jacka to kłamstwo fundowane znajomym, by nie zburzyć obrazu idealnego mężczyzny, który z miłości do żony zrobi wszystko. Grace nie tylko chce uwolnić się od Jacka dla siebie, lecz ze względu na siostrę, która ma niedługo z nimi zamieszkać. Boi się, co może stać się Milly, gdy Jack będzie miał ją na wyciągnięcie ręki. Bohaterka znosi to, co dzieje się w jej domu właśnie dlatego, że musi być silna dla siostry. Czasami ma chwile słabości, zwątpienia, lecz myśl o Milly dodaje jej sił. • Mocną stroną książki jest przedstawienie tego, jak Jack zachowuje się w stosunku do żony. Zestawienie tego i jego stosunku do niej podczas spotkań z innymi ludźmi jest szokujące. To dobry gracz, który wie, że musi dbać o swój wizerunek. Piekło, które zgotował Grace w domu, to tylko część tego, co kobieta przeżywa. Znęcanie się psychiczne, różne formy zastraszania, wprowadzanie w błąd, celowe poniżanie – to właśnie Grace ma na porządku dziennym. Jack to wytrwany manipulator, który jak z rękawa sypie wytłumaczeniami na temat tego, dlaczego jego żona nie pracuje, nie odbiera telefonów czy nie spotyka się z przyjaciółkami na mieście. • Bardzo dobrze wykreowano również postać głównej bohaterki. Grace nie jest idealna. Zdarza jej się działać pod wpływem impulsu, emocje czasem biorą górę. To właśnie najbardziej bawi jej męża, lecz desperacja kobiety jest naprawdę ogromna. Z drugiej strony Grace chce chronić siostrę, więc musi nad sobą panować, co nie jest łatwe. Dowiadujemy się o jej relacjach z rodziną, widzimy, że to bardzo ciepła i opiekuńcza kobieta, która chciała mieć w kimś oparcie, lecz źle ulokowała uczucia. • Minusem w powieści jest na pewno przedstawienie motywów Jacka. Nie do końca przekonała mnie informacja, dlaczego to wszystko robi. Mogę zrozumieć, że nie było z nim wszystko dobrze, a potrzeba dostarczenia sobie bodźców ogromna, ale wyjaśnienie całej tej sytuacji po prostu… było kiepskie. • Niemniej Za zamkniętymi drzwiami to powieść wciągająca, intrygująca i naprawdę ciekawa. Dodatkowo plusem jest audiobook, który miałam okazję wysłuchać. Kolejny raz w przypadku książki Paris lektorką jest Ewa Abart, która doskonale interpretuje tekst. Ma przyjemny głos, nie nuży podczas słuchania. Potrafi wydobyć z tekstu emocje i wczuwa się w to, co czyta. Ogromna przyjemność słuchać jej pracy. • Za zamkniętymi drzwiami to porywający thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej linijki. Historia nie pozwala się oderwać od czytania lub słuchania, a zaskakujące zakończenie jest świetnie przemyślane i skonstruowane. Dla mnie minusem było tylko wyjaśnienie zachowania Jacka, ale i to nie przyćmi tej naprawdę dobrej lektury. Dla fanów trzymających w napięciu książek pozycja obowiązkowa.

Autorzy: Smriti Halls i Steve Small • Tytuł: Jestem przy tobie • Tytuł oryginalny: I’m Sticking With You • Wydawnictwo: Zielona Sowa • Liczba stron: 40 • Niedźwiedź i wiewiórka to najlepsi przyjaciele. Są razem cały czas – podczas dobrych i złych chwil, gdy nadchodzą smutki i gdy można się cieszyć. Jednak wiewiórka nie zawsze czuje się komfortowo, gdy jej przyjaciel jest w pobliżu. Czasem ta obecność ją przytłacza. Czy jednak na pewno lepiej jej będzie, gdy niedźwiedź da jej przestrzeń i zniknie na jakiś czas? • Jestem przy tobie Smriti Hallas i Steve’a Smalla to krótka opowieść o przyjaźni dwóch zwierzaków – wiewiórki i niedźwiedzia. To oni są bohaterami tej książki. Z pozoru różnią się bardzo – jeden jest potężny, ogromny, silny, a drugi drobniutki i mały. Także ich charaktery są odmienne – niedźwiedź jest bardzo koleżeński, potrzebuje bliskości. Natomiast wiewiórka chce trochę przestrzeni w tej relacji. Jednak czy na pewno to wyjdzie tej parze na dobre? • Krótka, bardzo uboga w tekst opowieść nie pozbawiona jest jednak treści. Po pierwsze dostajemy obraz pięknej przyjaźni dwóch, wydawałoby się, zupełnie różnych zwierząt. Po drugie poruszono tu kwestię posiadania przestrzeni dla samego siebie w relacji. To ważne, bo nie każdy jednakowo ma tę samą potrzebę bliskości i spędzania razem wielu godzin. Przedstawiono też tęsknotę, która pojawia się po chwilowym oddaleniu. To właśnie ona pozwala na rewizję własnych poglądów i zrozumienie, że samemu czasem jest dobrze, ale we dwoje jest znacznie lepiej. • Jestem przy tobie to świetna opowieść o przyjaźni. Tekst jest prosty i niekiedy rymowany, nie ma go jednak za dużo na stronach. Większość kart zajmują przyjemne dla oka obrazki autorstwa Steve’a Smalla. Nie ma w nich tła ani zbyt wielu detali, a postacie głównych bohaterów są zazwyczaj najważniejszym punktem na karcie. I wiewiórka, i niedźwiedź przyciągają wzrok, są bardzo ładnie narysowane. • Jestem przy tobie to krótka i pouczająca opowieść dla dzieci. Po lekturze można porozmawiać o przyjaźni i potrzebie posiadania własnej przestrzeni, wyciszenia, co nie jest niczym złym. To też bardzo ładnie wydana pozycja, która zachwyca podczas czytania. Zdecydowanie polecam dla najmłodszych.

Autor: B.A. Paris • Tytuł: Pozwól mi wrócić • Tytuł oryginalny: Bring Me Back • Wydawnictwo: Albatros • Czas trwania: 7 godz. 28 min • Fin podczas podróży do Francji zatrzymuje się na parkingu, by skorzystać z toalety. Gdy wraca do auta, jego dziewczyny w nim nie ma, mimo że parę chwil wcześniej zostawiał ją w środku. Layla znika bez śladu, a wielu nie daje wiary w zapewnienia mężczyzny, który twierdzi, że nie zrobił ukochanej krzywdy. Kiedy po dziesięciu latach Fin postanawia ruszyć dalej i wiąże się z siostrą Layli, zaczynają się dziać dziwne rzeczy – dostaje maile, które sugerują, że dawna dziewczyna żyje. Czy to w ogóle możliwe? • Pozwól mi wrócić B.A. Paris to thriller, w którym głównym bohaterem i narratorem jest Fin. Mężczyzna musiał uporać się z opinią mordercy po zaginięciu swojej dziewczyny, ale postanowił dać sobie szansę na nowy związek. Mimo wszystko ciągle pamięta o Layli, swojej młodzieńczej miłości. Ma też sekrety, które ukrywa przed obecną partnerką. • Książka skupia się głównie na rozwiązaniu tajemnicy zaginięcia Layli, a raczej na rozwikłaniu zagadki jej „powrotu” do życia Fina. Mężczyzna otrzymuje maile, które sugerują, że pisze je Layla. Są też inne oznaki – w tym mała figurka, którą posiadała kobieta, a która uporczywie pojawia się od czasu zaręczyn Fina z jej siostrą. Właśnie ten moment spowodował lawinę dziwnych zdarzeń. Czy Layla żyje? Czy ktoś próbuje zabawić się kosztem Fina? Czy jego związek z Ellen przetrwa to wydarzenie? • Powieść podzielona jest na dwa plany czasowe – współczesny i dawny. Dowiadujemy się, jak Fin poznał Laylę i jak wyglądał początek ich związku. Obserwujemy też jego obecne życie, relacje z siostrą zaginionej, a także próby samodzielnego dojścia do sedna sprawy rzekomego pojawienia się byłej dziewczyny z powrotem w życiu mężczyzny. Dzięki temu możemy lepiej poznać głównego bohatera. Dostajemy szerszą perspektywę, możemy powoli zapełniać luki fabularne. To dość częsty zabieg w tego typu pozycjach, ale nie sądzę, by był czymś złym, ponieważ pozwala czytelnikowi na śledzenie dwóch ścieżek wydarzeń, które w końcu w pewnym momencie się łączą. • Autorka jak zwykle pokazała, że potrafi wymyślić wciągającą fabułę z zaskakującym zakończeniem. Chociaż tekst jest lekki i prosty w przyswojeniu, może to być plusem dla tych czytelników, którzy oczekują od lektury bycia czytadłem na wieczór. Książka nie jest wybitnie skomplikowana, ale jest całkiem przyjemna. To, co wyróżnia ją pod względem stylu od innych pozycji, jest na pewno forma zwracania się bohatera bezpośrednio do byłej dziewczyny w rozdziałach wspomnieniowych. Wygląda to trochę tak, jakby odczytywał list do ukochanej. To przyjemna odmiana od typowej narracji. • Muszę przyznać, że podczas słuchania audiobooka ciągle zadawałam sobie pytanie dotyczące tego, jak ja bym się zachowała w podobnej sytuacji. Fin skomplikował sobie życie – nie na własne życzenie, tak wyszło. Zakochał się w siostrze dziewczyny, która zaginęła. Tę dwójkę łączy teraz wspólna tragedia, każde z nich przeżyło ją bardzo mocno. Poza tym ciągle gdzieś z tyłu głowy Fina kiełkuje myśl o Layli – co z nią, czy zginęła, czy żyje. Z jednej strony mężczyzna kocha nową partnerkę, ale sam nie jest do końca przekonany – jak i czytelnik – czy to nie z powodu tego, że jest podobna do siostry lub po prostu sytuacja, którą przeżyli, ich do siebie zbliżyła na tyle, że zostali parą. Gdy Fin dostaje szansę na odzyskanie Layli – właściwie cień szansy, nadzieję na to, że kobieta żyje – chwyta się jej. Myślałam o tym, co by było, gdyby musiał wybierać między siostrami. Z drugiej jednak strony związek z Laylą miał miejsce wiele lat temu, Fin zmienił się, dojrzał, był już w zupełnie innym momencie życia. Możliwe, że z byłą dziewczyną łączyły go tylko miłe wspomnienia, a nie uczucie. • Audiobooka powieści czytają Maciej Kowalik i Magdalena Schejbal. Aktorka ma niewiele kwestii do odczytania, ponieważ skupia się jedynie na fragmencie żeńskim. Lektor natomiast interpretuje większość tekstu. Potrafi budować atmosferę, a przy tym ma przyjemny do słuchania głos. • Pozwól mi wrócić to pozycja, która wciąga. Nie można odmówić jej budowania napięcia na każdym kroku. Co prawda fabuła w pewnym momencie okazała się dla mnie przewidywalna, przez co zakończenie powieści nie zrobiło na mnie takiego wrażenia, jak się spodziewałam, ale i tak się dobrze bawiłam. Podobało mi się to, że książka zmusiła mnie do postawienia sobie pytań i przemyślenia wielu kwestii. • Jeśli szukacie powieści, która was zajmie na kilka godzin i sprawi, że z zapartym tchem będziecie śledzić losy bohaterów i skomplikowane relacje, które przedstawiono w książce, polecam.