Powieść posiada w sobie lekkość literatury młodzieżowej, która mimo subtelności dystopii jaką nas raczy autor, przesiąknięta jest suspensem i poczuciem wiszącej nad postaciami grozy świata przedstawionego. Im dalej w las tym gęstsza staje się owa groza i dystopijność, niemal jak efekt kuli śnieżnej tych drobnych, niepokojących elementów w które zostaliśmy wtajemniczeni w trakcie lektury. Wątek "miłosny" o ile tak można go nazwać, jest również subtelny, niemal nie zauważalny, przez znaczną większość powieści. Osobiście nie przepadając za romansami nie stanowił dla mnie przeszkody czy ujmy.