Pozycja naprawdę fantastyczna jeśli chodzi o warstwę fotograficzną. Nie miałam zbyt wysokich oczekiwań jeśli chodzi o jakość zdjęć sprzed ponad 30 lat, ale zdjęcia miast, natury, świątyń, ludzi są naprawdę piękne, co dodatkowo podkreśla powiększony format książki. Treść merytoryczna do pewnego momentu była naprawdę w porządku, jednak niestety pomimo wydania w roku 1990, w książce niekiedy pojawiają się akcenty podkreślające wpływ ówczesnego Związku Radzieckiego na Japonię (...?) oraz inne kwiatki w postaci fragmentów prosto z socj­alis­tycz­nego­ słownika wyrazów anty­kapi­tali­styc­znych. Na szczęście nie jest tego zbyt dużo, jednak ewidentnie momentami psuje odbiór całości.

Trafiłam na "Starzy i nowi bogowie Japonii" szukając pozycji w bibliotece na temat shinto. Nie zraziłam się datą tej publikacji (1973) ani jej radzieckimi autorami, wręcz poczułam się zachęcona licząc na to, iż poznam perspektywę postrzegania Japonii sprzed pół wieku. Pierwsze rozdziały czyta się całkiem przyjemnie, wprowadzenie do tematu religii w Japonii jest stopniowe i merytoryczne, mnóstwo ciekawostek, których teraz nigdzie się nie znajdzie. Niestety, od trzeciego rozdziału i dalej do końca publikacji, z książki wylewają się głównie treści porównujące Japonię do (w ocenie autorów) jedynie słusznego systemu socj­alis­tycz­nego­, obśmiewając 'zgniły kapitalizm' Japonii. Mimo wszystko, dla pasjonatów Japonii pozycja jak najbardziej do przeczytania, chociażby żeby (z wielkim) dystansem spojrzeć na temat z innej perspektywy. Ocena tylko 2, ponieważ mimo świetnego początku, poziom merytoryczny spada w miarę dalszego czytania.