"Wspomnienia w kolorze sepii" to taka sobie powieść obyczajowa, ani dobra ani zła. • Jedynym plusem dla mnie jest to, że toczy się dwutorowo, współcześnie i od początku XX wieku do 1947 roku. I właśnie ten drugi, opisujący życie babki bohaterki Danuty jest bardziej ciekawy, bardziej przyciąga uwagę. • Współcześnie akcja ciągnie się powoli, nie ma zwrotów akcji, nic ciekawego się nie dzieje.Tylko kłopoty z pracą i byłym narzeczonym, spotkania z siostrą i przyjaciółkami. Nudno i zwyczajnie, nawet nowy znajomy nie burzy tak bardzo tego spokojnego życia. Tylko jamnik Tofik urozmaica trochę tą historię. • To powieść o przyjaźni i więzach rodzinnych. Jest trochę humoru w części współczesnej, ale mnie bardziej podobała się ta część poważna o Danusi.

Przeczytałam "Noc na bagnach Luizjany" i uznałam ją za bardzo interesującą i wciągającą lekturę. • Sam fakt, że rzecz dzieje się dwutorowo współcześnie i w 1900 roku, gdzie miała miejsce zbrodnia i tragedia rodzinna już mnie zainteresował, no i reinkarnacja bohaterów- zaskakująca, a do tego duchy...nawet w biały dzień. • Współcześni bohaterowie bardzo mi się podobali...on pracuś, złota rączka, stara się doprowadzić zrujnowany dwór do poprzedniej świetności (trochę przeszkadzają mu w tym duchy) ona właścicielka restauracji, kobieta niezależna ale po przejściach, stara się trzymać swoje serce zamknięte na klucz, ale w stosunku do niego nie za bardzo jej to wychodzi. • Tematyka powieści raczej poważna, ale można się też pośmiać, interesujące podróże w czasie i w ogóle dobrze i szybko się czyta.

Głębokie rany "to rewelacyjny kryminał o zemście za winy sprzed lat, a wszystko dzieje się w wyższych sferach współczesnych Niemiec. • Dwójka policjantów prowadzi śledztwo w sprawie brutalnych zabójstw starszych ludzi. Po sekcji okazuje się, że osoby te po wojnie zmieniły swoją tożsamość, bo wcześniej miały nazistowską przeszłość. Wszystkie pochodziły z Prus Wschodnich i tam też policjanci muszą szukać rozwiązania zagadki. • Autorka potrafi tak zagmatwać sytuacje, że każda z podejrzanych osób wydaje się mieć wszystkie zbrodnie na sumieniu, dopiero zakończenie pokazuje prawdziwego sprawcę i wyjaśnia całą mroczną zagadkę sprzed lat. • Czytałam tą książkę z wielkim zainteresowaniem i wypiekami na twarzy. • Dobra fabuła, świetne tempo akcji, interesujące zakończenie. Tu nie można się nudzić. Dla mnie rewelacja.

Księżyc nad Karoliną "to pełna napięcia historia życia młodej kobiety, która mimo ciężkiego dzieciństwa (bita i maltretowana przez ojca) wreszcie ucieka z domu, staje się samodzielna, a potem wraca do rodzinnego miasteczka, gdzie zakłada swój własny sklep. • Tu spotyka brata swojej najlepszej przyjaciółki z dzieciństwa(która została zamordowana w wieku 8 lat) i razem starają się rozwiązać tajemnicę jej śmierci. • Tę książkę się nie czyta, ją się pochłania z wypiekami na twarzy. Świetna intryga, narastające napięcie, bohaterowie których nie sposób nie lubić, wzruszający romans i zaskakujące zakończenie. • Jednym słowem świetna i wciągająca lektura.

To pierwsza powieść z cyklu, a ja czytam ją jako ostatnią. Ale to nic , bo przynajmniej wiem jak to się wszystko zaczęło. • A zaczęło się jak w bajce. Ona niezbyt atrakcyjna, nagle spotyka bogatego i przystojnego mężczyznę w którym zakochuje się od pierwszego spojrzenia. • Namiętny romans trwa 3 miesiące , on w tym czasie już ją zdradza, ale ona i tak mu wybacza. A potem on wyjeżdża, a ona nigdy o nim nie zapomni, bo zostawił jej prezent. Jest w ciąży. • Spotykają się nagle po 11 latach, gdy ona decyduje się na ślub z jego przyjacielem. I jak to jest w powiedzeniu "stara miłość nie rdzewieje" , ożywają wspomnienia i wszystko zaczyna się od nowa. • Bardzo dobra powieść, która wyzwala w czytelniku dużo emocji, tych dobrych i tych złych. • Dobra narracja, wszystkie zdarzenia przedstawione są oczami jej i jego, co pozwala lepiej zrozumieć motywy ich postępowania, wczuć się w ich psychikę. • Bardzo dobra książka, świetny cykl, to nie tylko zwykły romans, ale również powieść obyczajowa z odrobiną erotyzmu.