„Alef” jest, jak zapowiada pisarz, pierwszym tomem z trzyczęściowego cyklu „Agla”. Autor „Baśni o wężowym sercu” tym razem również nie zawiódł swoich czytelników, miłośników fantastyki. Bohaterką najnowszej książki jest niepokorna córka profesora gnozy, badacza owadzich przemian Jana Krzysztofa Kluka – Sofja. Nastolatka odziedziczyła po ojcu zainteresowania magiczno-przyrodnicze, dociekliwość i wytrwałość w dążeniu do celu. Obserwujemy jej stopniową metamorfozę, kiedy niczym z niedojrzałej poczwarki przekształca się w kobietę, kochankę, wojowniczkę, przewodniczkę. To dojrzewanie polega także m.in. na przyznaniu się do własnych błędów i zmierzeniu się z ich konsekwencjami. • Świat powieściowy oprócz naukowców, wpływowych przedsiębiorców, studentów, lekarzy, drwali, bibliotekarzy i innych zwykłych śmiertelników zaludniają postacie takie jak gobliny, raki pełniące ważną społecznie funkcję katów, czarodziejki, owadzie demony, tajemnicze smrty i wiele innych. W książce humor i groteska sąsiadują z grozą i zbrodnią, a cała powieść gęsto naszpikowana jest literackimi i artystycznymi aluzjami m.in. do Tolkiena, Lewisa, Rowling, Kafki, Schulza, Nikifora, Verne’a, Maeterlincka… Konia z rzędem temu, kto dostrzeże je wszystkie. Na uwagę i docenienie zasługują także stylizacje językowe – prawie każda z postaci posługuje się charakterystycznym dla siebie językiem. Wielość tych kulturowych odniesień sprawia, że prozy Raka się nie czyta, ją się degustuje. • ~MP

Keiko Furukura to tytułowa dziewczyna. Keiko ma 36 lat i jest singielką. Pracuje w konbini (18 lat) – sklepie, który można by porównać do naszej Żabki. Keiko jest osobą bez pomysłu na życie, wycofaną, aspołeczną. Pracę w sklepie traktuje jako priorytet. Często bierze nadgodziny i zastępstwa. Poza pracą nic się dla niej nie liczy. Sama stwierdza, że jest bardziej pracownikiem konbini niż człowiekiem. Jej rówieśniczki mają już poukładane życie według obowiązujących standardów – mąż, dzieci, dom (nie 20-metrowa klitka), saty­sfak­cjon­ując­a praca. • Wydawać się może, że ten styl życia jest charakterystyczny dla Japończyków. Pewne analogie znajdziemy też w naszym środowisku korpo, gdzie większy jest wskaźnik singli niż osób w stałym związku. Być może taka samotność to też sposób na życie. • ~KD

Lubicie podróżować? Zapewne też lubicie dobrze zjeść… • Zapraszam Was do lektury książki Urszuli Arter i Wojciecha Koronkiewicza po Podlasiu i Suwalszczyźnie. Jest to kontynuacja wcześniej napisanej przez Koronkiewicza książki „Podlasie zdrowo zakręcone. Podróż po krainie niezwykłych ludzi i zapomnianych smaków”. • Po przeczytaniu aż chce się eksplorować opisane miejsca, porozmawiać z bohaterami tych opowieści i posmakować tamtejszych specjałów. • ~KD

"Droga do Wszechświata" opowiada o zdumiewających wynikach współczesnych badań naukowych, które ujawniają naturę naszej rzeczywistości, często zaskakującą i zupełnie sprzeczną z naszą intuicją."

Choć książka pełna jest zapachów, smaków i dźwięków, które wielu z nas pamięta z wakacji spędzanych u dziadków, to jednak daleko jej do sielskości wsi i beztroski dzieciństwa. Narratorka – 11-letnia dziewczynka – z całą rodziną obowiązkowo kolejny raz wyjeżdża na lato na wieś. • Wiel­opok­olen­iowa­ rodzina gniecie się przez dwa miesiące w ciasnym domku. Każdy próbuje jak najmniej boleśnie przetrwać ten czas. A nie jest to łatwe, ponieważ przy takim niedostatku przestrzeni, kiedy nawet potrzeby fizjologiczne trzeba załatwiać w obecności krewnych, ujawniają się i potęgują wszelkie animozje. • W patriarchalnym świecie władzę niepodzielnie sprawuje dziadek –tyran, władca, boski demiurg, który nie liczy się absolutnie z nikim. Lekceważy swoją żonę, pogardza synową i wnukami. „Musieliśmy wychodzić, żeby przeżyć” – tak mówi bohaterka o sytuacji w domu. Czas wakacji dla nikogo nie był odpoczynkiem i relaksem, lecz walką o przetrwanie w toksycznej atmosferze, równie gorzkiej i trującej jak mąka z domieszką kąkolu.