„Włosi. Życie to teatr” Macieja A. Brzozowskiego jest przelaniem na papier wieloletniej obserwacji i fascynacji Italią. To nie tylko miłość ale również rzetelna analiza. Opisuje życie prawdziwych Włochów obalając stereotypy, ich gust, zamiłowanie do pięknych, lecz prostych rzeczy. Czytelnik zabrany jest w fantastyczną podróż, a po jej ukończeniu odczuwa chęć jej urze­czyw­istn­ieni­a. Jest to swego rodzaju przewodnik i kompendium wiedzy o tym narodzie, ich teatralnym zachowaniu, zwyczajach, umiłowaniu kultury. Sprawy oczywiste, zmieniają swoją postać. Dowiadujemy się o wszystkim, co kojarzy się z Włochami, czym się charakteryzują. Odkrywamy ich na nowo dzięki przekazanej nam wiedzy i doświadczeniu autora. Warto skonfrontować prawdę z wyobrażeniem… dowiedzieć się, a nie domyślać… A.R.

Witajcie w doskonałym świecie, w którym nie ma przemocy, bólu, cierpienia ani konieczności jakiegokolwiek wyboru. W miejscu, gdzie wszystko jest z góry określone i regulowane odpowiednimi zasadami oraz powszechnie przestrzeganym regulaminem. Jak Wam się to podoba? Taką właśnie rzeczywistość wykreowała Lois Lowry w niedawno zekranizowej powieści „Dawca”. • W świecie w którym brak głębszych uczuć, w którym nikt niczemu się nie dziwi i gdzie panuje jednakowość główny bohater – dwunastoletni Jonasz – otrzymuje specjalne zadanie. Jeśli chcecie dowiedzieć się jakie i co z tego wyniknie koniecznie sięgnijcie po książkę! ao

Akcja polecanej książki Gillian Flynn „Zaginiona dziewczyna” toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych. Historia męża - Nicka rozpoczyna się w dniu zaginięcia małżonki, w dniu ich piątej rocznicy ślubu. Historia żony - Amy pisana w formie pamiętnika rozpoczyna się kilka lat wcześniej w dniu ich poznania. Z początku historia wydaje się być dość banalna – ona w swoim pamiętniku pisze o miłości i szczęściu oraz doskonałym dzieciństwie i początkowo doskonałym związku, on pięć lat po ślubie zachowuje się podejrzanie, szokuje, kłamie i szybko ściąga na siebie uwagę policji oraz nienawiść opinii publicznej. A to dopiero początek bo wkrótce następuje zwrot akcji. To co dla czytelnika do tej pory oczywiste już nim nie jest – wcześniejsze wydarzenia zaczynają się zazębiać i tworzyć logiczną, zaskakującą całość. To książka o zbrodni doskonalej bez zbrodni gdzie wszystko zostało skrupulatnie przemyślane i zrealizowane z chirurgiczną precyzją. Trzeba przyznać autorce doskonałą znajomość ludzkiej psychiki i znajomość mechanizmów związków oraz mistrzowskie wykreowanie bohaterów. To książka nie tylko o szukaniu i gonieniu króliczka ale o więzieniu go przy sobie na zawsze. Naprawdę warto przeczytać.jb

„Trafiały się takie dni, dni szare i dżdżyste, gdy brooklińskie ulice godne były fotografii – każde okno obiektywem leiki, ziarniste, nieruchome obrazy. Braliśmy kartki i arkusze papieru i rysowaliśmy jak opętani, dzieci rodem z piekła, aż do późnej nocy, gdy wreszcie, wyczerpani, padaliśmy do łóżka. Leżeliśmy w swoich objęciach, ciągle nieporadni, ale szczęśliwi, zdyszani obsypywaliśmy się pocałunkami do snu. Poznałam Roberta jako nieśmiałego i milkliwego chłopca. Lubił być prowadzony za rękę, lubił całym sercem wkraczać w nowe światy. Był męski i opiekuńczy, choć zarazem kobiecy i uległy. Dbały o swój strój i wygląd, przy pracy potrafił narobić strasznego bałaganu. Jego świat był samotny i niebezpieczny, z przeczuciem wolności, ekstazy I wyswobodzenia.” • Dużym atutem wspomnień Patti Smith jest polskie tłumaczenie. Robert Sudół wypełnił swój obowiązek znakomicie. Nie trzeba przepadać za twórczością dziewczyny Rimbaud'a. Nie trzeba nawet przepadać za muzyką, aby zatracić się w świat nowojorskiej bohemy. Poetka opowiadała o swoim życiu z wdziękiem i czułością. Bez wulgaryzmów i szczegółowych opisów akrobatycznych wygibasów, które ostatnio królują w prozie... Dla fanów lektura obowiązkowa. Dla neofitów biografii miłe zaskoczenie. Ostatni weekend wakacji warto spędzić nad historia miłości artystycznych dusz... • rnal

Bridget Jones (tą panią znają chyba wszyscy) powraca w trzeciej części swoich dzienników „Bridget Jones: szalejąc za facetem” autorstwa Helen Felding. Bridget mimo że minęło już tyle lat (wzięła ślub z Markiem Darcym, ma dwoje dzieci, których chrzestnym jest niezbyt odpowiedzialny Daniel Cleaver) nadal walczy z nałogami i nadwagą a jej życie to ciągle pasmo gaf i chaosu. No ale przecież właśnie za to ją pokochaliśmy : za naiwność, zdolność popadania w tarapaty, żywiołowość i dzielne stawianie czoła przeciwnością losu. Książka inna, bo bez Marka za to z....gorącym 29 latkiem. W dzienniku Bridget na swój niepowtarzalny, zabawny sposób odpowiada sobie na szalone pytania min. na temat botoksu, wieku na internetowych portalach randkowych, związkach w czasach dzisiejszych i czasach Jane Austen. Książka idealna na wakacyjny weekend, poprawi humor i pozwoli zapomnieć o własnych słabościach. Bo kto jak kto ale Bridget ma więcej pecha niż my, a przecież zawsze wszystko dobrze i szczęśliwie się kończy. jb