Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
![[awatar]](/static/gen/avatars/ckibp/m0.png?3 "Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las"){kind=avatar}
| Rodzaj: | Biblioteki publiczne |
|---|---|
| Telefon: | 61 25 00 401 |
| Województwo: | wielkopolskie |
| Powiat: | poznański |
| Adres: |
Szkolna 16 62-002 Suchy Las |
| E-mail: | biblioteka@osrodekkultury.pl |
Godziny otwarcia Biblioteki Publicznej w Suchym Lesie:
Poniedziałek 9.00 – 18.00
Wtorek 9.00 – 18.00
Środa 9.00 – 18.00
Czwartek 9.00 – 18.00
Piątek 9.00 – 18.00
Wybrane soboty w roku 9.00 – 13.00
Biblioteka Publiczna w Suchym Lesie od 65 lat zajmuje się promocją czytelnictwa, przybliżając czytelnikom literaturę i propagując ideę czytelnictwa.
Bibliotekę otwarto 3 maja 1946 roku w ramach Święta Oświaty, ale za oficjalną datę przyjmuje się rok 1948, kiedy zarejestrowana została w Inspektoracie Szkolnym w Poznaniu jako Biblioteka Gminna w Suchym Lesie. Początki były niezwykle skromne: 135 książek otrzymanych z Powiatowej Biblioteki, Inspektoratu Szkolnego i Kuratorium Szkolnego w Poznaniu, przechowywanych w szafie Szkoły Podstawowej w Suchym Lesie. W latach pięćdziesiątych ub. wieku biblioteka mieściła się w Klubie Rolnika w Suchym Lesie, później w nie istniejącym już baraku w pobliżu sucholeskiego kościoła. W 1957 roku otrzymała pomieszczenia w dawnej „starej szkole” przy ul. Strażackiej, i tam miała swoją siedzibę przez prawie 30 lat. Od 1986 roku do maja 2013r. biblioteka mieściła się w budynku przy ul. Bogusławskiego 17.
Od 1988 roku sucholeska biblioteka nosi imię zmarłego w 1979 roku poznańskiego pisarza Jerzego Mańkowskiego, autora takich powieści jak: ,Anna w moim życiu”, „Najpiękniej umiera gałąź”, „Nie nauczyłem się ziemi”, „Miłość potrafi”, „Ballada sierpniowa”, „Portret dziewanny smukłej”, „Dwoje na wrzosowisku”, „Zasypany piołunem Ślad”.
27 sierpnia 1991 roku, decyzją Rady Gminy Suchy Las, biblioteka została włączona w strukturę organizacyjną Ośrodka Kultury Gminy Suchy Las.
28 czerwca 2013 r. zmieniono uchwałę o utworzeniu Ośrodka Kultury Gminy Suchy Las i utworzono Centrum Kultury i Bibliotekę Publiczną Gminy Suchy Las z siedzibą przy ul. Szkolnej 16.
Nowa biblioteka jest przestronna jasna, nowoczesna. Na czytelników czeka prawie 77 tys. woluminów, 1118 audiobooków, ponad 200 filmów, codzienna prasa, czasopisma, pracownia multimedialna ze stanowiskami komputerowymi z dostępem do Internetu, programów edukacyjnych, skanera, drukarki.
Biblioteka posiada dwie filie: działającą od 1975 roku w Chludowie i od 1990 roku w Złotnikach.
Od 2003 roku biblioteka w Suchym Lesie oraz jej filie są skomputeryzowane, co niezwykle ułatwia organizację pracy. Katalog jest dostępny on — line, od 2007 roku dostępna jest także usługa internetowego zamawiania książek.
Biblioteka swą działalnością obejmuje: obsługę wypożyczeń na zewnątrz, udostępnianie zbiorów na miejscu, dowożenie książek do domu osobom starszym i niepełnosprawnym, działalność informacyjną, udzielanie informacji rzeczowych i bibliograficznych, wypożyczenia międzybiblioteczne, udostępnianie czasopism, usługi ksero.
Biblioteka prowadzi działalność wydawniczą. W 2008 roku wydany zastał zbiorek poezji Krystyny Czarneckiej — Augustyniak zatytułowany „Drobiny szczęścia — tutaj?”, w roku 2009 „Fragmenty uczuć” Joanny Rutkowskiej-Zoneman, a w 2015 "Insza inszość" Andrzeja Janusza Stanisławskiego.
-
"Mia i białym lew" to wzruszająca, pełna oszałamiających widoków historia niesamowitej przyjaźni dziesięcioletniej dziewczynki z prawdziwym lwem. Mia przeprowadziła się wraz ze swymi rodzicami z tętniącego życiem Londynu na afrykańską farmę jako mała dziewczynka. Odtąd jej życie zmieniło się radykalnie. W nowym świecie Mia czuje się bardzo samotna. Trudno jest się temu dziwić. W Europie zostawiła wszystko, co do tej pory poznała – szkołę, znajomych, przyjaciół… Każdy kolejny dzień w nowym miejscu jest dniem z tęsknotą w tle… Tak jest do chwili, w której zaprzyjaźnia się z białym lwiątkiem o imieniu Charlie. Dziewczynka jest zafascynowana młodym, niesfornym i trochę flegmatycznym kotem. Charlie jednak wraz z upływem czasu coraz bardziej zaczyna upodabniać się do potężnego drapieżnika. Fakt ten zaczyna martwić rodziców Mii. Coraz bardziej zaczynają obawiać się o to, że zabawy dziewczynki z lwem mogą skończyć się tragicznie. Podejmują decyzję o rozdzieleniu córki z jej najlepszym przyjacielem. Mia jednak za wszelką cenę chce ochronić Charliego przed niebezpieczeństwem, związanym z ich mającym nadejść rozstaniem.
-
Pewnego razu w jednej z wiejskich zagródek pojawia się ktoś zupełnie nowy. Zagrodowe zwierzęta przyzwyczajone do codziennego beczenia, muczenia i piania za nic nie mogą zidentyfikować nowego dźwięku. Okazuje się, że współtowarzyszem ich podwórkowego życia będzie odtąd niewielki kundelek o imieniu słodkim jak Karmelek. Piesek czuje się nieco zagubiony w swym nowym środowisku. Za wszelką cenę chce stać się pożytecznym i pod presją wywieraną przez pozostałe zwierzęta „wyrusza” na poszukiwanie własnego talentu. Przecież każdy może dać z siebie coś dobrego. Krowa daje gospodarzowi mleko, owca jest producentką wełny na sweterki, kura znosi pyszne jajka, a pies? Co może dać z siebie pies? Po wielu nieudolnych próbach naśladowania innych zwierząt z podwórka zrezygnowany Karmelek udaje się do koguta. Ten jako jedyny zgadza się „podzielić” z psem swoją umiejętnością. Próbuje Karmelka nauczyć koguciego piania. Po kilku nieco mało owocnych próbach psiak decydują się na ranne budzenie mieszkańców zagrody. Co z tego dobrego wyniknie? Czy Karmelek okaże się być tak samo doskonałym budzikiem jak kogut? O tym przekonajcie się najlepiej sami…
-
Zdobywca Nagrody Bookera za powieść pod tytułem „Sprzedawczyk” znów zabiera nas w ekstrawagancko-komiczną podróż po amerykańskim lądzie, przedstawiając własną wizję ruchu kulturowego. Tym razem głównym bohaterem jego powieści jest niejaki Gunnar Kaufman. Ten nietypowy, współczesny Afroamerykanin, któremu brakuje sześciu braci i trzech wujków, by zyskać status mitologicznego dziedzictwa właśnie zaczyna swą wyboistą drogę ku męskiej dorosłości. Okazuje się, że mimo zniesienia niewolnictwa czarni Amerykanie tylko w niewielkim stopniu mogą czuć się wolni. Posiadają wolność ciała, ale ich umysły nadal zdają się być spętane niewolniczymi łańcuchami. Beatty w swej powieści dąży do rozerwania tych duchowych kajdan. Choć historia Gunnara jest bardzo osobista, poruszająca, żywiołowa, wciągająca i w sposób niezwykle sprawny satyrycznie traktująca o kwestiach rasowych, to pod względem walorów literackich także niebywale wszechstronny i wielokulturowy głos nowego pokolenia. To bezsprzecznie aktualna epopeja współczesnych nam czasów, w których nadal musimy zwalczać rasizm.
-
Piracka banda kapitana Biała Głowa budzi ogromny postrach na Oceanie Lodowym. Pewnego dnia dokonuje porwania dzieci, które zostają zmuszone do niewolniczej pracy w kopalni. Choć wszyscy wiedzą, że w mrocznych podziemiach kopalni życie zniewolonych dzieci szybko gaśnie to nikt nie chce podjąć próby ich uwolnienia. Ludzie czują się przerażeni i zastraszeni przez grasujących po oceanie piratów. W pewnym momencie w ręce okrutnych piratów trafia także siedmioletnia Miki. Jej starsza siostra nie wacha się ani chwili. Siri postanawia sama wyruszyć na ratunek i stawić czoła złoczyńcom. Sprawa jednak nie jest taka prosta, bowiem najpierw trzeba się dowiedzieć gdzie znajduje się wyspa pirackiej szajki, na której uwięzione są dzieci. Mimo to Siri podejmuje tą trudną i pełną niebezpieczeństw podróż. Siri jest potwornie przestraszona. Uważa jednak, że jej strach w porównaniu z ogromną harówką, którą musi każdego dnia pod ziemią wykonywać Miki jest naprawdę niczym…
-
Elizabeth Gould to artystka z buntowniczą wręcz pasją do malowania, o której słyszało zapewne niewielu, albo zwyczajnie nikt… Zaczynała jako zwykła londyńska guwernantka. Jej miłość do pewnego ambitnego badacza przyrody obudziła w niej malarski talent, który miał także niebagatelne znaczenie dla rozwoju nauki. Elizabeth o kilka dekad wyprzedziła czasy, w których funkcjonowała jako artystka, żona, matka, pomocnica i kochanka. Jako człowiek przeżyła naprawdę wiele. Wielokrotnie bywała w ciąży, kilkakrotnie spotykały ją poronienia. Dzieci umierały jedno po drugim. Mimo to na przekór złemu losowi postanowiła wyrwać się wszelkim panującym konwenansom. W złotych czasach odkryć przyrodniczych zdecydowała się wziąć udział w pionierskiej wyprawie do Australii. To właśnie na tym dalekim egzotycznym kontynencie stworzyła szereg niezwykłych, przepięknych ilustracji nowych gatunków ptaków. To dzięki jej talentowi świat mógł w końcu poznać słynne zięby z wyspy Galapagos. Elizabeth Gould to postać nietuzinkowa, charyzmatyczna, której udało się stanąć w centrum uwagi dzięki ogromnemu uporowi i sile własnego artystycznego potencjału.
![[awatar]](/static/gen/avatars/ckibp/m2.png?3 "Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las"){kind=avatar}
