Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
![[awatar]](/static/gen/avatars/ckibp/m0.png?3 "Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las"){kind=avatar}
| Rodzaj: | Biblioteki publiczne |
|---|---|
| Telefon: | 61 25 00 401 |
| Województwo: | wielkopolskie |
| Powiat: | poznański |
| Adres: |
Szkolna 16 62-002 Suchy Las |
| E-mail: | biblioteka@osrodekkultury.pl |
Godziny otwarcia Biblioteki Publicznej w Suchym Lesie:
Poniedziałek 9.00 – 18.00
Wtorek 9.00 – 18.00
Środa 9.00 – 18.00
Czwartek 9.00 – 18.00
Piątek 9.00 – 18.00
Wybrane soboty w roku 9.00 – 13.00
Biblioteka Publiczna w Suchym Lesie od 65 lat zajmuje się promocją czytelnictwa, przybliżając czytelnikom literaturę i propagując ideę czytelnictwa.
Bibliotekę otwarto 3 maja 1946 roku w ramach Święta Oświaty, ale za oficjalną datę przyjmuje się rok 1948, kiedy zarejestrowana została w Inspektoracie Szkolnym w Poznaniu jako Biblioteka Gminna w Suchym Lesie. Początki były niezwykle skromne: 135 książek otrzymanych z Powiatowej Biblioteki, Inspektoratu Szkolnego i Kuratorium Szkolnego w Poznaniu, przechowywanych w szafie Szkoły Podstawowej w Suchym Lesie. W latach pięćdziesiątych ub. wieku biblioteka mieściła się w Klubie Rolnika w Suchym Lesie, później w nie istniejącym już baraku w pobliżu sucholeskiego kościoła. W 1957 roku otrzymała pomieszczenia w dawnej „starej szkole” przy ul. Strażackiej, i tam miała swoją siedzibę przez prawie 30 lat. Od 1986 roku do maja 2013r. biblioteka mieściła się w budynku przy ul. Bogusławskiego 17.
Od 1988 roku sucholeska biblioteka nosi imię zmarłego w 1979 roku poznańskiego pisarza Jerzego Mańkowskiego, autora takich powieści jak: ,Anna w moim życiu”, „Najpiękniej umiera gałąź”, „Nie nauczyłem się ziemi”, „Miłość potrafi”, „Ballada sierpniowa”, „Portret dziewanny smukłej”, „Dwoje na wrzosowisku”, „Zasypany piołunem Ślad”.
27 sierpnia 1991 roku, decyzją Rady Gminy Suchy Las, biblioteka została włączona w strukturę organizacyjną Ośrodka Kultury Gminy Suchy Las.
28 czerwca 2013 r. zmieniono uchwałę o utworzeniu Ośrodka Kultury Gminy Suchy Las i utworzono Centrum Kultury i Bibliotekę Publiczną Gminy Suchy Las z siedzibą przy ul. Szkolnej 16.
Nowa biblioteka jest przestronna jasna, nowoczesna. Na czytelników czeka prawie 77 tys. woluminów, 1118 audiobooków, ponad 200 filmów, codzienna prasa, czasopisma, pracownia multimedialna ze stanowiskami komputerowymi z dostępem do Internetu, programów edukacyjnych, skanera, drukarki.
Biblioteka posiada dwie filie: działającą od 1975 roku w Chludowie i od 1990 roku w Złotnikach.
Od 2003 roku biblioteka w Suchym Lesie oraz jej filie są skomputeryzowane, co niezwykle ułatwia organizację pracy. Katalog jest dostępny on — line, od 2007 roku dostępna jest także usługa internetowego zamawiania książek.
Biblioteka swą działalnością obejmuje: obsługę wypożyczeń na zewnątrz, udostępnianie zbiorów na miejscu, dowożenie książek do domu osobom starszym i niepełnosprawnym, działalność informacyjną, udzielanie informacji rzeczowych i bibliograficznych, wypożyczenia międzybiblioteczne, udostępnianie czasopism, usługi ksero.
Biblioteka prowadzi działalność wydawniczą. W 2008 roku wydany zastał zbiorek poezji Krystyny Czarneckiej — Augustyniak zatytułowany „Drobiny szczęścia — tutaj?”, w roku 2009 „Fragmenty uczuć” Joanny Rutkowskiej-Zoneman, a w 2015 "Insza inszość" Andrzeja Janusza Stanisławskiego.
-
„Przedstowiom wom Misia albo Misiulę Szpeniolka, co właśnie teraz obecnie szpeniowato idzie na dół po schodkach. Łup, łup, łup, Szpeniolek zesmykuje się na krybónkach, do góry giyrami, z tyłu za Krzysiem, co gó tośto za przednią łapkę”… tak zaczyna się historia najsłynniejszego misia na świecie, opowiedziana w gwarze wielkopolskiej. Juliusz Kubel, po sukcesie „Księcia Szaranka” przetłumaczył doskonale znaną wszystkim młodym czytelnikom powieść o Kubusiu Puchatku i jego przyjaciołach, którzy w gwarze zyskują oryginalne imiona: Klapiuchol, Proszczoczek, Pućka czy Kakaludek. Opowiedziane „po naszymu” wydarzenia i dialogi nabierają jeszcze więcej humoru. Kto mieszka w Markotnym Fyrtlu? Jakie miejsce jest w sam raz na bibę, a w którym można rojbrować w piasku? Młodsi lub nieznający dobrze gwary wielkopolskiej czytelnicy mogą dzięki załączonemu audiobookowi wysłuchać treści książki w interpretacji autora przekładu.
-
Kontynuacja przygód nastoletniej Enoli Holmes – młodszej siostry słynnego Sherlocka. Odważna nastolatka-detektyw próbuje być sobą w wiktoriańskim Londynie, a nie jest to łatwe. W „Sprawie leworęcznej lady” dziewczyna nie bacząc na konwenanse samotnie podróżuje rowerem przez ulice wielkiego miasta w poszukiwaniu matki oraz nowych spraw do rozwiązania. Za dnia ukrywa się przed braćmi i tropi złoczyńców jako asystentka fikcyjnego doktora Ragostina. Nocami przebrana za siostrę miłosierdzia pomaga londyńskim biedakom, rozdając jedzenie i ciepłe ubrania. Przygody Enoli Holmes świetnie oddają klimat XIX-wiecznego Londynu i nawiązują do klasycznej powieści detektywistycznej, a przy tym w lekki sposób podejmują watki emancypacyjne. Czytelniczki mogą przy okazji lektury dowiedzieć się też, jakie są konsekwencje leworęczności w wiktoriańskim społeczeństwie oraz co to znaczy „proletariat”, „mesmeryzm” i „anarchizm”.
-
Ian McEwan tworzy alternatywną wizję Londynu lat 80. XX wieku. W powieściowym świecie Wielka Brytania przegrała wojnę o Falklandy, rządy Margaret Thatcher dobiegają końca, a Alan Turing osiągnął przełom w pracy nad sztuczną inteligencją. Dzięki skokowi technologicznemu możliwe stało się wyprodukowanie pierwszej partii syntetycznych ludzi, nazwanych po prostu Adamami i Ewami. Lekkoduch Charlie za odziedziczone właśnie pieniądze kupuje męski egzemplarz androida. Wraz ze swoją ukochaną Mirandą wspólnie konfigurują go i programują, określając jego system wartości, cech oraz skłonności. Okazuje się jednak, że Adam posiada jedną „wadę” – nie potrafi kłamać. Tak skonstruowany staje się częścią skomplikowanej gry, do jakiej dochodzi pomiędzy kochankami. W rezultacie cała trójka zostaje poddana próbie człowieczeństwa, która przynosi zaskakujące wnioski. "Maszyny takie jak ja" portretują człowieczeństwo jako skomplikowaną plątaninę emocji, popełnianych błędów i krzywd, które wyrządzamy. McEwan w swojej powieści zadaje wielokrotnie powtarzane, ale nadal frapujące pytanie: gdzie kończy się władza, a zaczyna wolność drugiej osoby?
-
W wigilijny wieczór zapracowani rodzice zostawiają Theo pod opieką niani. Chłopiec wypatruje pierwszej gwiazdy, by wypowiedzieć życzenie - bardzo chciałby mieć przyjaciół, którzy osłodziliby jego samotność. Chwilę później zaczynają ożywać choinkowe ozdoby: ołowiany żołnierzyk, konik na biegunach, zachrypnięty rudzik i gubiąca pióra anielica. Każda z zabawek potrzebuje pomocy, dlatego wspólnie z nowymi kompanami Theo wyrusza w zimowy wieczór, by znaleźć ptaszkowi nauczyciela śpiewu, naprawić anielskie skrzydła, poznać żołnierzyka z miłością życia oraz…nakarmić wiecznie głodnego konia. Bohaterowie przeżywają czuwanie przy stajence, ale też włamanie do sklepu z zabawkami - „Świąteczne życzenie” jest opowieścią, która wzruszające momenty przeplata z nieoczekiwanym humorem. Pokazuje również, że dobro dawane innym powraca – zabawki odwdzięczają się Theo za pomoc w najpiękniejszy z możliwych sposób…
-
Kaisa ma 12 lat i mieszka w Tallinnie. Tata Kaisy po śmierci żony wychowuje dziewczynkę samotnie, ale chciałby znaleźć kogoś, z kim mógłby dzielić życie. Kaisa natomiast chciałaby, żeby tata znów był szczęśliwy, dlatego gorąco kibicuje poszukiwaniom. Niezastąpioną pomocą dla bohaterki jest jej przyjaciółka Merit – ekspertka w sprawach miłosnych, zawsze chętnie służąca radą (czasem sensowną, czasem…mniej). Kaisa oraz jej tata sporządzają stosowną listę zalet i rozpoczynają poszukiwania. Przez ich życie przewijają się: miłośniczka survivalu, właścicielka rozkapryszonego chichuahua, seryjna randkowiczka i inne barwne postaci. Wszystkie te perypetie Kaisa komentuje z właściwą sobie dziecięcą szczerością i humorem. Mimo lekkości języka i fabuły pełnej zawirowań, „Żona dla taty” jest też opowieścią wywołującą refleksję. Porusza tematy takie jak budowanie więzi i relacji, czy skomplikowane emocje, jakich może doświadczać dziecko, wpuszczając nowe osoby do kręgu swoich najbliższych. Estońska książka została wpisana na Honorową Listę IBBY 2018 roku.
![[awatar]](/static/gen/avatars/ckibp/m2.png?3 "Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las"){kind=avatar}
