Książka Żubry lubią jeżyny Arkadiusza Szarańca to niezwykły • miniprzewodnik opisujący życie wybranych polskich zwierząt dziko żyjących. Czy wiedzą Państwo, że wilk jest daltonistą? Bielik nie jest orłem, tylko orłanem? Dlaczego żubry uwielbiają jeżyny? Czy wszystkie bociany zimują w Afryce? Jakiego ptaka nazywają hajstrą? Jaką część ciała wilka potocznie nazywa się latarnią, a jaką kęsami? Jeśli nie, a chcieliby się Państwo dowiedzieć, to gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę ciekawą lekturę. • W krótkiej, ale bardzo treściwej formie autor opowiada o bieliku, bocianie białym, bocianie czarnym, rysiu, niedźwiedziu, wilku oraz żubrze. Czytając tę książkę ma się wrażenie, że przebywa się w samym sercu Parku Kampinoskiego, w szuwarach na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego lub w bieszczadzkich parowach i jarach. Znakomicie się czyta, bo lektura zawiera nie tylko pasjonujące opisy, ale również ciekawe anegdoty o mieszkańcach zarośli, borów, łąk i lasów. Zagłębiając się w te opowieści można odczuć, że autor jest wielkim pasjonatem i tropicielem dzikiej przyrody, a dodatkowo świetnie potrafi o tym pisać. • Serdecznie polecam nie tylko miłośnikom dzikich zwierząt. • Małgorzata Koźma • Biblioteka Kraków

Poznajcie Misię, rezolutną siedmiolatkę. Kilka lat temu tata budował dla niej mały, drewniany domek na gałęziach starej lipy. Tam bohaterka prowadzi lecznicę dla zwierząt. Inspiracją i wzorem do naśladowania jest dla niej dziadek, który jest weterynarzem oraz doktor Dolittle, który potrafi rozmawiać ze zwierzętami. • Misia doskonale rozumie mowę zwierząt, wie jak z nimi postępować i jak im pomóc w potrzebie. W ogrodzie, w lesie, w górach, na wakacjach nad jeziorem, wszystkie zwierzęta mogą liczyć na uwagę Misi, która wyczulona jest na ich krzywdę i cierpienie. Dziewczynka ma prawdziwy dar leczenia zwierząt, ma z nimi dobry kontakt, jest niezwykle delikatna i empatyczna, a przy tym w trudnych sytuacjach potrafi zachować zimną krew. • Proste, wzruszające historie o dzielnej Misi i jej małych pacjentach uwrażliwiają dzieci na los zwierząt, uczą troski, odpo­wied­zial­nośc­i i szacunku dla nich. Nieprzypadkowo książkę polecam i zwracam na nią uwagę w październiku, miesiącu wyjątkowym dla zwierząt. W październiku, uznanym jako Międzynarodowy Miesiąc Dobroci dla Zwierząt, starajmy się szczególnie o nich pamiętać. Już 1 dnia tego miesiąca obchodzimy Światowy Dzień Ptaków i Międzynarodowy Dzień Wegetarianizmu, 2 października to Europejski Dzień Ptaków, a także Światowy Dzień Zwierząt Hodowlanych, 4 października – Światowy Dzień Zwierząt (ustanowiony w 1931 r. na konwencji ekologicznej we Florencji) rozpoczyna Światowy Tydzień Zwierząt, który trwa do 11 października, z kolei 25 dzień października to w Polsce Dzień Ustawy o Ochronie Zwierząt. • Warto w czasie lektury zwrócić uwagę na problemy zwierząt, uruchomić w dzieciach empatię, nauczyć je, jak bezpiecznie opiekować się zwierzętami, pokazać jak wspaniale jest być ich przyjacielem. Nauczmy dzieci szacunku i miłości do zwierząt. • Książki z serii Misia i jej mali pacjenci napisała Aniela Cholewińska-Szkolik. Barwne ilustracje wykonała Agnieszka Filipowska. • Maria Twardowska-Hadyniak • Biblioteka Kraków

Przychodząc ze swoimi dziećmi do biblioteki najczęściej rozglądamy się za nowościami. Nowi autorzy, najnowsze tytuły, coraz trudniej nadążyć i dobrze wybrać. • Dzisiaj proponuję Państwu Pamiętnik Czarnego Noska Janiny Porazińskiej – „książkę mówioną”, która nie będzie żadnym zaskoczeniem, a raczej powrotem do czasów dzieciństwa. Nazwisko autorki jest znane wszystkim, przynajmniej z lektur szkolnych i daje gwarancję pięknej polszczyzny oraz klasycznej ciepłej opowieści. • Historię małego pluszowego misia czyta Leszek Filipowicz. Książka adresowana jest do najmłodszych czytelników w wieku od 3 do 7 lat, ale podczas rodzinnego słuchania nie znudzą się ani rodzice, ani starsze rodzeństwo. Miły, ciekawski Czarny Nosek, podobnie jak Miś Uszatek, Kubuś Puchatek czy Paddington nie zestarzał się mimo 50 lat, jakie upłynęły od jego narodzin. • Przed Wami ponad trzy godziny fascynujących przygód oraz opowieści o niezwykłej przyjaźni Małgosi i pluszowego misia, które wzruszą, rozbawią i pozwolą lepiej poznać świat. Pożyczcie • i posłuchajcie. • Izabela Ronkiewicz-Brągiel • Bibioteka Kraków

Berta, jak każda szanująca się żaba, marzy o tym, żeby śpiewać w żabim chórze. Przynajmniej tak jej się wydaje. Dlatego, kiedy przychodzi dzień wielkiego kastingu, postanawia spróbować swoich sił. W kolejce spotyka swoją przyjaciółkę Lucy, która z powodu niewielkich rozmiarów nie otrzymuje nawet szansy, aby zaprezentować swoje umiejętności. Co innego Berta – wielka i okazała – zachwyca swoim wyglądem dyrygenta Amadeusza. Jednak gdy tylko otwiera usta, okazuje się, że potwornie fałszuje – nikt nie jest w stanie słuchać jej kumkania. • Po przesłuchaniu obie żabki są bardzo smutne i rozczarowane. Udaje im się jednak wymyślić pewien plan, który pozwoli osiągnąć upragniony cel i niespodziewanie doprowadzi do nieoczekiwanego odkrycia... • Luca Foccroulle i Annicka Masson stworzyli uroczą i zabawną historię o spełnianiu marzeń, wytrwałości, odkrywaniu swojej własnej, życiowej drogi, i o tym, że warto być sobą. • Berta i żabi chór to książka, której dodatkowym atutem są piękne ilustracje, stanowiące idealne dopełnienie treści i sprawiające, że chce się ją oglądać bez końca. Z czystym sumieniem polecam tę pozycję – nie tylko dzieciom. • Anna Ochenkowska-Olczak • Biblioteka Kraków

Izabela Czartoryska – dama epoki stan­isła­wows­kiej­, muza artystów, pan i na Puławach, Sieniawie, Wysocku, Oleszycach, bohaterka doskonałej powieści dokumentalnej Pani na Puławach Gabrieli Pauszer-Klonowskiej, żona Adama Kazimierza Czartoryskiego herbu Pogoń Litewska (księcia na Klewaniu i Żukowie, generała ziem podolskich), matka m.in. Adama Jerzego Czartoryskiego, przywódcy „Hotelu Lambert”, Marii księżnej wirtemberskiej, autorki pierwszej polskiej powieści psychologiczno-obyczajowej. • Matka Spartanka, kobieta, która zaczęła gromadzić pamiątki rodzinne oraz po wielkich Polakach (Świątynia Sybilli), a także kolekcję sztuki światowej (Dom Gotycki), dając podwaliny pod Muzeum Książąt Czartoryskich (otwarte w 1878 r.). To dla niej syn Adam zakupił Damę z gronostajem. Przyjaźniła się z najw­ybit­niej­szym­i umysłami ówczesnej epoki: J.J. Rousseau, J.W. von Goethe, T. Kościuszką, J.P. Norblinem, P. Aignerem, F. Zabłockim, I. Krasickim, J.U. Niemcewiczem, F.D. Kniaźninem, S. Konarskim, W. Bogusławskim, S. Staszicem, H. Kołłątajem, A. Naruszewiczem, G. Piramowiczem i innymi. Bliskie związki łączyły ją również ze znienawidzonym przez Polaków Repninem, a także królem Stanisławem Augustem Poniatowskim. Trudne i niezwykłe było życie Izabeli (1746–1835) – wczesne sieroctwo (matki nie znała), obojętność ojca, krytyka ze strony babki, wydanie za mąż w wieku 15 lat za wuja ciotecznego, początkowo brak zainteresowania ze strony o dwanaście lat starszego męża, duża niechęć bratowej, „przyjaźnie” z wrogami Polaków, następnie całkowite oddanie się sprawie polskiej, zgromadzenie wspaniałej kolekcji dzieł, założenie pierwszego w Polsce prywatnego muzeum (1801). Księżna żyła tak, jak chciała. Przebyła bardzo długą drogę – z niew­yksz­tałc­onej­, oszpeconej ospą panienki wyrosła jedna z najp­otęż­niej­szyc­h kobiet swojej epoki. Pozostały po niej zapiski, kolekcje skarbów, ogrody, świątynie dumania, wiersze pochwalne sławiące jej działalność. Sztuka dała jej nieśmiertelność. Jej imię nigdy nie zostanie zapomniane. Myślę, że warto poznać życie Izabeli. • Książka Pani na Puławach powstała głównie w oparciu o listy Izabeli. Pierwsze wydanie ukazało się w 1978 r., kolejne w 1980 i 1988 r. W 2011 r. w Wydawnictwie Inicjał ukazała się ponowie ta świetna książka. • Joanna Muniak • Biblioteka Kraków