„Dobra siostra” to książka w ciut bardziej psychologicznym klimacie niż „Teściowa”. Nie mamy tutaj morderstwa i zagadki do rozwiązania, ale narracje dwóch sióstr bliźniaczek. Fern i Rose to obecnie dorosłe kobiety, które od zawsze starały trzymać się razem. Rose to spełniona mężatka, która idealnie pokierowała swoim życiem tak, by znaleźć się dokładnie tam gdzie chciała, mimo trudnego dzieciństwa o którym wspomina często w swoich zapiskach. Fern pamięta zdarzenia z przeszłości inaczej niż jej siostra, co może być spowodowane jej spektrum autystycznym (choć tego możemy domyślać się jedynie po objawach opisanych w książce). Obecnie Fern pracuje jako bibliotekarka i zmaga się z codziennymi problemami jakich doświadcza wykonując nawet najprostsze czynności takie jak kontakty ze wspó­łpra­cown­ikam­i, zakupy czy wyjścia firmowe. Jej życie udaje się trzymać w ryzach jedynie dzięki stałej opiece Rose z którą łączą ją nie tylko silne więzi siostrzane, ale też tajemnica sprzed lat kiedy zginął ich przyjaciel. W każdym rozdziale dowiadujemy się coraz więcej o relacji bliźniaczek, która im dłużej trwa, tym bardziej staje się toksyczna. 7/10 • Ps. Mimo, że „Dobra Siostra” trzymała mnie mniej w napięciu niż „Teściowa” to uwielbiam tu wątek życia Fern, poznania Wally’ego i jej pracy w bibliotece 😊

Całkiem dobra ksiązka, czyta się lekko i z zain­tere­sowa­niem­