• Słaba książka. Rozreklamowana jako bestseller, ale to naprawdę nic ciekawego. Oczywiście da się przeczytać, bo ją przeczytałam, ale bardziej z ciekawości o co tyle krzyku, niż jako wciągającą książkę.Chyba najsłabsza, albo jedna ze słabszych książek z tego gatunku, które przeczytałam.A przeczytałam sporo. W naszych bibliotekach ogromne kolejki po tą książkę. Nie zabijajcie się.
    +4 trafna
  • Rzadko czytam takie książki i pomyślałam, że skoro to taki bestseller to pożyczę. No i nuda...
    +2 trafna
  • Całkiem ciekawa książka.Do końca praktycznie nie wiadomo kto jest mordercą.Polecam każdemu.
  • Świetna, bardzo ciekawa i miło się czyta
  • Nie jest to powieść najwyższych lotów, nie zachwyciła mnie.
  • Zachęciła mnie polecajka Stephena Kinga I mocno się rozczarowałam, wydaje mi się że to nawet koło thrillera psyc­holo­gicz­nego­ nie stało, przewidziałam kto zabił po mniej więcej połowie książki. Nie polecam
  • Ode mnie 5 gwiazdek. Nie jest to wielkie dzieło i cały szum wokół niej jest zbyt duży, ale na prawdę przyjemnie się czyta. Ciekawy jest sposób ukazywania fabuły z perspektywy trzech różnych kobiet, głównych bohaterek i linia czasu jest niechronologiczna co stanowi ciekawy zabieg. Przez 2/3 książki ma ona charakter obyczajowy, poznajemy problemy Rachel, pod koniec zaczyna się prawdziwa część kryminału. • Książka lekka i przyjemna w czytaniu :)
  • Powieść Pauli Hawkins łączy w sobie elementy powieści obyczajowej z kryminałem, to przykład przyzwoitej powieści popularnej. • Dziewczyna z pociągu to powieść na dwa wieczory. W tej historii nie ma nic, co by mnie zachwyciło lub wywołało silne czytelnicze • emocje.
  • "Nie znasz jej , ale ona zna ciebie" • Głośna książka ostatnich lat, również sfilmowana. Światowy bestseller. • Filmu nie widziałam a na książkę dość długo czekałam w bibliotecznej kolejce ale warto było. • Psychologiczny thriller wciąga od pierwszej kartki. Dziewczyna z pociągu czyli Rachel, bezrobotna alkoholiczka krąży co dnia pomiędzy Ashbury a Londynem. Udaje przed współlokatorką, że ma pracę. • Codziennie mniej więcej w połowie drogi semafor zatrzymuje pociąg na chwilkę w Witney a Rachel obserwuje mieszkańców jednego z domów przy torach. Co dzień stara się usiąść tak w pociągu by ten zatrzymał się przed domem nr 15. Dziewczyna nadaje imiona parze , która tam mieszka , podgląda ich i snuje w myślach opowieści o ich cudownym życiu przepełnionym miłością. • Rozkład domu zna , bo trzy domy dalej mieszkała przed laty ze swoim ukochanym mężem Tomem. • Teraz jest trzy lata po rozwodzie i nie może się z tym pogodzić. Idealizuje Toma , winą obarczając drugą jego żonę Annę. Nienawidzi Anny i ich dziecka tym bardziej, że jak była z Tomem bezskutecznie starali się o nie. Nawet nie zaszła w ciążę. • Rachel użala się nad swym zmarnowanym życiem , rozpatruje utraconą miłość i pogrąża się w alkoholizmie coraz bardziej. Sięga niemal dna. • Pewnego dnia w podglądanym domu coś złego się dzieje. Dziewczyna jest przekonana, że wie o co chodzi , wie co się zdarzyło tym bardziej , że podróż przerywa w Witney. Spotyka Toma, chyba widzi Annę jednak tak jest pijana, że wszystko się zamazuje , nie pamięta. Usilnie chce przywrócić zdarzenia. • Wkrótce dowiadujemy się , że wyimaginowana przez Rachel Jess ma na imię Megan i właśnie zaginęła a jej mąż Scott nie Jason ma kłopoty. Rachel chce pomóc ale nikt nie traktuje jej poważnie, nawet policja. Postanawia skończyć z nałogiem co nie jest takie proste, odwrócić swój los, uporządkować życie. A życie wciąż ma dla niej niespodzianki. • Akcja książki szybko przebiega. Więcej w niej psychologii zachowań , osobowości , mniej thrillerowego dreszczyku . Powieść nie ma rozdziałów ale ma trzy spojrzenia na te same zdarzenia , przybliżając daną postać . Historię opowiadają Rachel, Anna i Megan. • "Dziewczyna z pociągu " to niesamowita powieść o ciemnej stronie ludzkiej natury, • o skomplikowanych relacjach między ludźmi i o tym jak świat wymyślony może nagle przejść w świat realny, który rozczarowuje aż do bólu. • Zakończenie czyli wyjaśnienie zagadki śmierci Megan zaskakuje choć już troszeczkę wcześniej możemy się domyślać kto i dlaczego. Doskonały psychologiczny thriller. • Polecam. • A teraz muszę poszukać filmu . Czy będzie tak ciekawy?
  • Świetna! Wciągająca od pierwszych stron i trzymająca w napięciu do samego końca. Ciekawie napisana z perspektywy trzech głównych bohaterek, co pozwala nam, czytelnikom, wczuć się w każdą z nich i zrozumieć ich postępowanie.
  • Zaskakująca i niep­rzew­idyw­alna­. To co lubię najbardziej.Polecam :-)
  • Bardzo dobrze napisana książka, cały czas trzymająca w napięciu. Świetnie wpasowana w gatunek, który reprezentuje.
  • Opinie zamieszczone po obu stronach okładki zachęcają. Mnie również. Jednak zawiodłam się na tym thrillerze całkowicie. • Oceniłam na dwie gwiazki. Jedna, ponieważ pod koniec zaczyna się szybciej toczyć akcja. Druga, ponieważ mimo wszystko, doczytałam do końca. • Głowna bohaterka, Rachel, pijaczka, irytowała mnie na każdej stronie. Od początku właściwie nic nie pamięta, niczego nie rozumie, jest cały czas odurzona, pijana albo skacowana. • Dwie pozostałe, Megan i Anna, wcale nie wnoszą swoimi osobami świeżości. Obie z problemami, trochę socjopatyczne. • Cały czas nie mogę zrozumieć co Stephen King miał na myśli pisząc: "Znakomity thriller. Nie mogłem sie oderwać przez całą noc". • Ale to tylko moje zdanie :)
  • Mnie równiez książka nie zachwyciła.. Jakoś zero zainteresowania.
  • Książka dla "zabicia czasu". Nie wiem za co została "Książką Roku 2015" w Lubimyczytac.pl ale podobnie, nie wiem czasami za co filmy dostają Oskara. • Udało mi się ją przeczytać. Od pewnego momentu zaczęła mnie nawet wciągać, tyle, że stało się to gdzieś w 3/4 czyli szału nie ma...
  • Książkę zaczęłam czytać ale nie mogłam przebrnąć i jej nie ukończyłam - nudnie napisana. Film był ciekawszy, bardziej trzymał w napięciu.
  • Dużo hałasu o nic. Przeczytałam, bo wiele się o niej mówiło. Jednak nie jest to pozycja warta, aż takiej uwagi. Pomysł może i niezły, ale z realizacją gorzej. Fabuła ciągnie się niemiłosiernie i jest po prostu nudna. Nie dotarłam też to żadnej treści głębiej. Dobre na poczytanie jak nie ma nic innego po ręką.
  • bardzo słaba ksiazka, ale reklama czyni cuda i jest kolejka na wypozyczenie.
  • Przeczytałam, ale czy warta takiego szumu medialnego chyba nie.
  • Całkiem niezła, zdecydowanie wciąga i trzyma w napięciu.
1 2 3
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo