• spodziewalam się po tej ksiazce duzo więcej. początek byl ciekawy ale potem się to dluzylo ale udalo mi sie ja skończyć...
  • Bardzo prawdziwa, daje nadzieję tym, którzy sami zmagają się z chorobą.
  • Ta książka męczyła mnie przez 16 miesięcy i 4 dni - dokładnie to wiem, bo zaczęłam ją czytać w szpitalu kiedy urodził się mój Synek. • Na początku czytało się szybko, książka wciągała od pierwszej strony i pomyślałam że to jest właśnie to co lubię.., ale nie doszłam chyba nawet do 100 strony i już zaczęło się robić coraz bardziej kiepsko.. • W moim odczuciu autorka w pewnym momencie ciągnie pisanie na siłę.. Mówią że opowieść jest oparta na faktach autentycznych, ale no jak dla mnie od pewnego momentu no nie da się. • Męczyłam się, zmuszałam się do czytania, bo postanowiłam że to skończę! • Może komuś kogo bardziej dotyczy problem "osobowości borderline" ta książka przypadnie do gustu, może także doda siły i nadziei na poprawę sytuacji. • Natomiast jeśli ktoś tak jak ja "nie czuje za bardzo tego problemu", to raczej nie polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo