• Katarzyna Grochola pokazuje tutaj świat w krzywym zwierciadle, ze swoim lekko ironicznym uśmieszkiem, który bardzo mi się podoba! Główny bohater na początku mnie drażnił - typowy maminsynek, jednak w miarę rozwoju wydarzeń daje poznać swoją drugą twarz... To w gruncie rzeczy bardzo wrażliwy, inteligentny, choć może zbyt impulsywny facet. Pod koniec książki następuje zaskakujący splot wydarzeń, więc pożera się wręcz kolejne strony, już coraz mniej ironiczne, za to wzruszające i pełne głębokich treści. Ciekawa, wartościowa książka, dobra do poczytania na wiosnę :)
    +4 trafna
  • Jestem bibliotekarką w bibliotece w Wijewie. Aktualnie czytam książkę. Bardzo polecam jest zabawna, odpreża i pozawla oderwać się od codziennych problemów. Jeśli masz doła, stresa itp. to polecam - zapomnisz o wszystkim!!!Najpierw jednak posprzątaj, ugotuj, wypierz bo jak zaczniesz czytać to już nic nie zrobisz.:):):)
    +4 trafna
  • Tym razem Grochola postanowiła rozłożyć na czynniki pierwsze duszę faceta. Bardzo miła, ciekawa i zaskakująca odmiana :) Czyta się pierwszorzędnie i z uśmiechem na buzi, zresztą jak wszystkie Jej książki.
    +3 trafna
  • Dobra powieść na złe samopoczucie i długie zimowe wieczory. Doskonałe studium psychologiczne typowego młodego maminsynka. Zabawa gwarantowana.
    +2 trafna
  • Katarzyna Grochola zmienia front! Czytelnicy z pewnością będą zaskoczeni, gdyż bestsellerowa pisarska bohaterem swej najnowszej książki uczyniła mężczyznę! Szykuje się pełna przygód, zaskakująca powieść jak zwykle utrzymana w błyskotliwym, pełnym humoru stylu która nie tylko z pewnością podbije serce dotychczasowych czytelniczek Katarzyny Grocholi, ale ma szansę zdobyć nowych fanów także wśród mężczyzn. Bohaterem powieści jest Jeremiasz, sympatyczny i błyskotliwy trzy­dzie­stod­wula­tek, który znalazł się na tzw. życiowym zakręcie. Jest piekielnie zdolnym operatorem filmowym, ale okazał się zbyt prawy i bezkompromisowy, by zrobić karierę w filmie. Nie ma pracy, przędzie więc cienko, a kredyt za mieszkanie spłacać trzeba. Bo przecież nie może mieszkać z matką, która ciągle wtrąca się w jego życie. Jeremiasz wie dużo o kobietach, ba! wie o nich wszystko, a może nawet więcej, bo gdzie się obróci, tam jakaś pani a to matka, a to sąsiadka z piętra, a to córka sąsiadki, a to Zmora mieszkająca piętro niżej, a to kumpela, z którą można pogadać jak z najlepszym przyjacielem. A wszystkie od niego czegoś żądają i każda sprawi mu jakaś niespodziankę.
    +2 trafna
  • Genialna książka, nie sądziłam że kobieta tak trafnie może pisać jako facet o kobietach. Każdy powinien ją przeczytać.
  • Bardzo zabawna! Mój mąż również przeczytał - pękał ze śmiechu.
  • wspaniała! doprowadziła mnie do śmiechu. najpierw ze śmiechu potem ze wzruszenia. serdecznie polecam!
  • Super fajna książka,przy której uśmiałam się jak nigdy.Polecam ,na pewno ją jeszcze kiedyś przeczytam.
    -1 nieporadna
  • Świetna książka, niesamowicie zabawna.
    -1 nieprzydatna
  • Zabawna... nie mogłam się od niej oderwać.
    -1 nieprzydatna
  • Nie czytałam. Słuchałam w wydaniu audiobooka. I ... • książka rewelacyjna, jeśli chcemy się rozerwać. A czytanie w wykonaniu Wojciecha Mecwaldowskiego powaliło mnie na kolana, bo ono dopiero dodaje smaczku! Gdybym czytała, to chyba nie ubawiłabym się aż tak. Choć, kto wie.Polecam!
    -1 nieprzydatna
  • Szału nie ma, aczkolwiek książka lekka, dobrze się czyta.
    -1 nieprzydatna
  • Fantastyczna!!! Katarzyna Grochola jak zwykle w najwyższej formie. Książkę polecamy bardzo, bardzo...Gwarantowana poprawa humoru :)
    -1 nieprzydatna
  • Świetna. Zabawna. Na czasie. Polecam
    -1 nieprzydatna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo