• Małgorzata J. Kursa - NIESPODZIEWANY TRUP • Kolejna, z wątkiem kryminalnym, napisana z humorem książka autorki, którą uwielbiam. • Taki kryminał na wesoło, gdy za rozwiązywanie zagadek i problemów biorą się amatorzy - skądinąd znani bohaterowie z innych powieści autorki - redaktorzy "Echa Kraśnika". • Lektura lekka, przyjemna, na poprawę humoru i objętościowo niewielka.
  • Jak miło się zaskoczyłam, gdy w powieści pojawiły się znani mi już bohaterowie z książki „Teściową oddam od zaraz”. Co prawda, teraz główne role należały do kogoś innego, ale poczułam się jakbym wróciła do znanego mi już miejsca. I coś w tym rzeczywiście było! • „Niespodziewany trup” i przyznaję, że niespodziewanie padło na osobę, której wydawałoby się, że nic nie dobije. A jednak! Napad na bank w małym miasteczku? Przypadkowi świadkowie, którzy znaleźli się w niewłaściwym miejscu, o niewłaściwym czasie. I trup. I to wszystko w krótkim czasie! Czy te sprawy mają ze sobą jakiś związek? • Oprócz kryminalnej strony „Nies­podz­iewa­nego­ trupa”, mamy w tle niepozorny romans. A właściwie podchody dorosłych i intrygi małej Blondie, która szuka odpowiedniego kandydata na tatusia. Ewcia, bo o niej mowa, jest niezwykle bystrą i inteligentną dziewczynką. Bardzo szybko potrafi ocenić czy przypadkowo spotkany pan w supermarkecie nadaje się na jej ojca czy nie. Z kolei Anusia, mama Blondie, unika raczej bliższych relacji z mężczyznami i skupia się na swojej pracy i wychowywaniu dziecka. Sporo zmienia się, gdy na jej drodze pojawia się Patryk, w którym w młodzieńczych latach się podkochiwała, a który ze względu na swój dotychczasowy styl bycia nazywany jest latawcem. Jak to się skończy? Nie trudno się domyślić, ale droga ku temu na pewno nie będzie nudna! :) • Małgorzata J. Kurska po raz kolejny funduje nam lekką i bardzo przyjemną lekturę, bogatą w dużą dozę humoru. Do tego wszystkiego daje nam kilka życiowych lekcji. W ciekawy sposób pokazuje, że nie powinniśmy oceniać ludzi po tym, co mówią o nich inni. A także, że pazerność i zazdrość nie zawsze popłaca!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo