• Przeczytana, szybka akcja, trochę fikcji i Jamesa Bonda ale czyta się dobrze
  • Dobra książka
  • Niesamowicie napisana książka z wieloma zwrotami akcji. Susan Fletcher musi zmierzyć się za czasem. Liczyć może tylko na swojego chłopaka Davida, który ma misje w Hiszpanii. W Narodowej Agencji Bezpieczeństwa jest superkomputer , który łamie szyfry. Ensei Takando wymyśla Cyfrową Twierdze- niedający się złamać algorytm. Grozi przekazaniem go do publicznego użytku. • Naprawdę warto przeczytać książkę.
  • Jakkolwiek nie sposób odmówić autorowi talentu w kształtowaniu powieści, prowadzenia akcji i umiejętnego skrywania faktycznych "złych charakterów", o tyle mógłby sobie odpuścić tematykę, na której kompletnie się nie zna. Takiego steku bzdur, jeśli chodzi o kryptografię i informatykę w ogóle, nie czytałem chyba nigdzie. Hackowanie emacsem przez sendmaila to szczyt profesjonalizmu w porównaniu z głupotami, jakie potrafił wyprodukować Brown.
  • Bardzo wciągająca lektura, typowa dla autora błyskawiczna akcja, zwroty, niep­rzew­idyw­alno­ść nadciągających zdarzeń, wnikliwa znajomość tematu. Brown przyzwyczaił mnie do historycznych wycieczek i trochę mi tego brakowało, ale powieść bardzo dobra, polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo