• źródło • House of Cards. Ograć króla to kolejna odsłona mrocznej opowieści o chciwości, korupcji i nienasyconej ambicji na najwyższych szczeblach władzy. Seria powieści sir Michaela Dobbsa, byłego doradcy Margaret Thatcher, stała się podstawą słynnego serialu i światowym bestsellerem. • Michael Dobbs przez wiele lat był politykiem. Aktualnie jest bardzo dobrym pisarzem. • Drugi tom świetnej serii o polityce. Pisze to nastolatek kompletnie nie interesujący się nią. Lekki język, intrygi, manipulacje, nienasycone ambicje, warta akcja, świetnie wykreowani bohaterowie, bardzo dobrze wykonany pomysł... W nieskończoność można wymieniać zalety tegoż utworu. Krótko mówiąc: trzeba to przeczytać (czyt. pochłonąć)! Nie mogę uwierzyć, że dopiero teraz ktoś wpadł na pomysł na stworzenie takiej powieści. Być może jest to spowodowane tym, iż Michael Dobbs był politykiem. Kto wie? • ” Czasami jednak wszystko, co sobie zaplanowaliśmy, wymyka nam się jak piasek przesypujący się między palcami: im bardziej usiłujemy go złapać tym bardziej nieuchwytny się staje. • Francis osiągnął swój cel – w wyniku politycznej gry stanął na czele rządu. Teraz jednak musi umocnić pozycję i utrzymać władzę, stawić czoła kolejnym wyzwaniom. • Tymczasem stawka rośnie: w grze o władzę będzie się musiał zmierzyć z samym królem Anglii, który okaże się jego zaciekłym wrogiem. Czy uda mu się ograć króla? opis pochodzi z okładki książki • House of Cards. Ograć króla to nie jest tylko książka, która ma nam ukazać to, jak politycy potrafią iść do trupach do celu (choć to samo w sobie jest już świetne). Książka przekazuje dużo wartości i mądrych słów, które mają odzw­ierc­iedl­enie­ w życiu codziennych. Być może za kilkanaście lat mądrości autora staną się tak samo 'sławne' jak aforyzmy z książek Stary człowiek i morze czy Mały książę. Oby! • Francis Urquhart jest jedną z najważniejszych postaci w książce. To bohater, którego albo się lubi albo nie. Ja osobiście bardzo go lubię i nie wyobrażam sobie tego utworu (jak i popr­zedn­iejs­zego­) bez tak świetnej osoby. Ma on dużo pomysłów, czasem stawia wszystko na jedną kartę, jest sarkastyczny i strasznie nie lubi przegrywać. • ” Oczywiście, że mam zasady. Lubię je regularnie odkurzać. Ściereczką. • Bardzo, bardzo, bardzo, bardzo, bardzo... polecam wam tę książkę! Jest ona prześwietna. Francis Urquhart najlepszy bohater! Na 100% przeczytam kolejny tom. Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję wydawnictwu Znak Literanova. • Tytuł: House of Cards. Ograć króla • Tytuł oryginału: To Play the King • Autor: Michael Dobbs • Wydawnictwo: Znak Literanova • Cykl: Francis Urquhart (tom II) • Tłumaczenie: Agnieszka Sobolewska • Projekt okładki i fotografia na okładce: Magda Kac • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Data wydania: 7.09.2015 • Liczba stron: 398 • ISBN: 978-83-240-3507-6
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo