• “Podejrzany to trzecia i ostatnia część serii, którą zapoczątkował “Prokurator”. Książka dobra, szybko się czyta. Z poczuciem humoru, ciekawą akcją, wciąga. Trzecia część serii, nie odstaje od poprzednich. Pokazuje losy innego bohatera Fajne zakończenie serii. • Co na minus ? Za szybko się to czyta .Zachęcam do przeczytania tej książki, bo mamy tu mnóstwo dobrego humoru i nie można się z nią nudzić.
  • Wczśniejsze wersje były ciekawsze.
  • Jest i trzecia część. Pan "Podejrzany" • Daniel Wyrwa (brat naszego komisarza ) i Maria Zimnicka (siostra prokuratora). Z tego połączenia mogą wyjść tylko problemy! Daniela ostrzega brat, Łukasz i on sam o tym wie. Marysia chce zrobić w końcu coś na co nie zgadza się jej brat. • W tej książce jest więcej kryminału: są morderstwa, porwania, zdrada. • Styl książki pozostaje bez zmiany : twardy język (wulgaryzmy), seks, zabawa, narracja dwóch bohaterów . • Powieść przeplata jest jednak przeszłością (tym jak się poznali) i teraźniejszością. • Książkę dalej dobrze i szybko się czyta. • i znowu dam plusa za relację z życia Kingi i Łukasza gdyż ta para najbardziej mi się podobała!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo