• Edyta Świętek - cykl : NOWE CZASY • cz. I - NIE PORA NA ŁZY • cz. II - PRZEMINĄ SMUTNE DNI • Ta dylogia wprowadza czytelnika w lata 90 - te, które przynoszą ogromne zmiany w życiu pokolenia Nowej Huty. Skończył się komunizm, odbyły wolne wybory, zniknęły znienawidzone symbole tych czasów, ale radość przyćmiewają trudy raczkującego kapitalizmu : bezrobocie, niekorzystne umowy o pracę, groza codziennego dnia, wzrastająca przestępczość,. Ale tez rozwój bazarów, pierwszych prywatnych przedsiębiorstw i pracodawców, często nieludzko wykorzystujących swych podwładnych i zaczyna raczkować rynek narkotyków. • Są to czasy, gdy w dorosłe życie wchodzi najmłodsze pokolenie Szymczaków i Pawłowskich, bohaterów wielotomowego "Spaceru Aleją Róż" • POLECAM tę drugą odsłonę nowohuckiej historii, nie tej podręcznikowej, ale tej wziętej prosto z życia, często przepełnionej goryczą i smutkiem, ale i też muzyką zespołów disco polo, muzyką chodnikową wówczas triumfującą. • Nadzieją, jaką rysuje autorka, jest wszechobecna rodzina, miłość i przyjaźń. Bo "siła więzi rodzinnych posiada wielką moc" (...) straciliśmy bliskie osoby i zawiódł nas członek rodziny. Ale (...) jesteśmy siłą. Póki trzymamy ze sobą (...) , póty nic nie może nas zniszczyć (...). To nadawało sens powojennym losom Szymczaków i i jest wykładnią życia bohaterów.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo