• Jak dla mnie szczytowe osiągnięcie grupy Monty Pythona. I absolutnie nie obraża on mych uczuć religijnych, bo przecież opowiada on historię "alternatywną", dziejącą się obok. Po prostu historię dzieciaka urodzonego szopę obok, tyle że pochodzącego z "pokalanego" poczęcia. • Nie jest jednak łatwo przebrnąć przez ten film. Długo nie wiadomo o co właściwie chodzi i wielu może odpaść... z nudów. Bo i humor jest przyciężkawy. Ale to jest właśnie pozycja, którą nie tylko warto, ale też i obowiązkowo należy obejrzeć wiele razy. Bo w odróżnieniu od innych produkcji Monty Pythonów nie jest to zbitek skeczy, ale historia od A-Z, którą trzeba połknąć w całości by ją docenić. Jak dla mnie nie ma słabych punktów... noooo może jeden. Tą krótką wycieczkę w statku kosmicznym mogli sobie odpuścić, choć z drugiej strony jest ona jak najbardziej montypythonowa, taka "kompletnie z innej beczki", a co za tym idzie char­akte­ryst­yczn­a dla nich. • Czy obraża, czy nie, to kwestia dyskusyjna. Ja uważam, że to po prostu humor, akurat w okolicach religijnych, ale Bóg ma poczucie humoru. Inaczej nie stworzyłby mrówkojada. • "Always look on the bright side of life". To najwspanialsza pointa, jaką mógł się zakończyć ten film. Wielu ludziom trudno jest zauważać tą jasną stronę mocy... :) • Szczerze polecam obejrzeć 3 razy. A potem jeszcze 30.
    +6 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo