• same aktualności, polecam !
  • Polecam każdemu, kto ma już za sobą rozważania o obrazie świata. Genialna książka z 1949 roku. Człowiek po przeczytaniu tej lektury zmienia się.
  • Długo biłam się z myślami, czy napisać cokolwiek o "Roku 1984" Georga Orwella. O tej książce powiedziano już chyba wszystko, więc nic nowego i odkrywczego nie napiszę. Jednak od lektury minęło już trochę czasu, a Wielki Brat i orwellowski Rok 1984 wciąż tkwią w mojej głowie. Nadal go trawię i przeżywam. • I zdaję sobie sprawę, że Ameryki nie odkryję tą recenzją. • Książka mną wstrząsnęła i krótko o fabule: Akcja toczy się w fikcyjnym państwie Oceania, rządzoną przez wszechpotężną partię pod przywództwem Wielkiego Brata. Obywatele poddawani są nieustannej kontroli i inwigilacji, partia ingeruje i reguluje najbardziej intymne sfery życia, "nieprawomyślnych" podporządkowuje sobie, zamieniając w gorliwych wyznawców reżimu lub eliminuje. Ministerstwa partii tropią myślozbrodnie, dezinformują i cenzurują historię. Wszechobecny głód, nędza, wojna, i prześladowania, tak w skrócie wygląda orwellowski świat. • Wszechobecna kontrola społeczeństwa, zniewoleni ludzie żyjący bez żadnych marzeń, nadziei na lepsze jutro. Szary świat i szarzy ludzie pozbawieni praw, uczuć, emocji, żyjący w ciągłym strachu. W świecie Orwella nie ma uczuć, których nie można zdradzić, tutaj każdy jest egoistą i w obliczu zagrożenia nie zawaha się skazać na cierpienie osobę najbliższą. • Dla mnie to nie jest książka o totalitaryzmie. Dla mnie to książka o człowieczeństwie, o jego istocie i potrzebie kochania drugiej osoby. • Orwell był jasnowidzem i po trosze opisał współczesny świat, z tą różnicą, ze obecnie sami pozwalamy się kontrolować- dobrowolnie: przez portale społecznościowe, telefony komórkowe i inne zdobycze cywilizacji. • Warto sięgnąć po Rok 1984, przeczytać i przeżyć samemu. Wiem, że do jej książki musiałam dojrzeć i że będę do niej wracać, bo książka jest perfekcyjna. • Marta Ciulis- Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo