• cudowny duet: Mama Mu (krowa) i Pan Wrona tym razem w zbiorze zawierającym kilka historii • ilustracje<tekst, czyli idealne dla czytelników 4+ • historie dowcipna, gdzieś błąka się morał, ale przede wszystkim obraz wspaniałej choć nieoczywistej przyjaźni. • uwaga: • - przygodę z duetem krowa&wrona można rozpocząć już w okolicach trzecich urodzin innymi książkami z tej serii, zawierającymi więcej ilustracji (np. Mama Mu na huśtawce) • - bawi też dorosłych
    +2 trafna
  • Mama Mu, nietuzinkowa krowa o szerokich horyzontach, uwielbia uczyć się nowych rzeczy. A to jazdy na rowerze, a to nurkowania (zapisała się nawet na kurs pływacki na basenie), a to znów baletu czy łowienia ryb. Udała się nawet do pobliskiego miasta, ale tam jej się za bardzo nie podobało. • We wszystkie swoje pomysły angażuje Pana Wronę – nieustannie narzekającego, ale w końcu przyjaciela. Konsultuje się też telefonicznie z Liną, która udziela Mamie Mu zawsze cennych wskazówek. • Miła książka dla dzieci. Zawiera dwanaście opowiadań o sympatycznej krowie i jej przygodach. Całość bardzo ładnie zilustrowana przez Svena Nordqvista.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo